Σε συνέντευξη του στην τουρκική εφημερίδα Hurriyet, ο εκπρόσωπος της Τουρκικής προεδρίας Ιμπραχίμ Καλίν δήλωσε πως: “Εμείς μπορούμε να επιλύσουμε τα μεταξύ μας προβλήματα. Τα θέματα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας δεν είναι μόνο η ανατολική Μεσόγειος και το Αιγαίο (!!). Υπάρχουν θέματα όπως τα προβλήματα της Μουσουλμανικής Τουρκικής μειονότητας στην Ελλάδα και η επιλογή των μουφτήδων μέσω εκλογών”...
του ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΟΝΤΟΝΑΣΙΟΥ
Το τουρκικό επινόημα της «γαλάζιας πατρίδας», δηλαδή της επιθετικής επέκτασης, κατά παραβίαση κάθε έννοιας Διεθνούς Δικαίου και με καταπάτηση κάθε Διεθνούς Συνθήκης, πηγάζει μέσα από τον σκληρό πυρήνα της ναζιστικής θεωρίας του «ζωτικού χώρου» [Lebensraum].
Ιστορικά, αξίζει να σημειωθεί ότι εμπνευστής της θεωρίας του «Ζωτικού Χώρου», ήταν ο Γερμανός καθηγητής Φρίντριχ Ράτζελ, το 1901, που...
την έβλεπε σαν προέκταση της θεωρίας του Δαρβινισμού στις διεθνείς σχέσεις με συνέπεια τη βιολογική θέαση της γεωγραφίας, στην οποία το επικρατούν χαρακτηριστικό είναι η συνεχής εναλλαγή των συνόρων, αναλόγως της συστολής ή της διαστολής των εθνών που τα συγκροτούν, αντιμετωπίζοντας τα κράτη ως ζωντανούς οργανισμούς.
Κατά τον ίδιο τρόπο, ο Ερντογάν επικαλείται τη Συνθήκη της Λωζάννης, προκειμένου να πείσει τον τουρκικό λαό ότι οι Μεγάλες Δυνάμεις τότε συρρίκνωσαν την Τουρκία αποσπώντας της εδάφη, που ανήκαν προηγουμένως στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Μιλώντας στην επέτειο ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας, ο Ερντογάν είπε πως τα νησιά στο Αιγαίο ήταν τουρκικά και έχουν έντονα τα στοιχεία του τουρκικού πολιτισμού! «Εγώ εδώ δίνω μάθημα ιστορίας. Εγώ μίλησα για τη Λωζάννη και ενοχλήθηκαν. Γιατί; Τα νησιά που βρίσκονται μπροστά στη μύτη μας, το φωνάζω, ήταν δικά μας, σε αυτά τα νησιά έχουμε την ιστορία μας, μνημεία μας, τζαμιά μας. Ακόμα ενοχλούνται όταν τα λέμε. Γιατί;».
Ο Νταβούτογλου πάλι, ο θεωρητικός και θεμελιωτής του τούρκικου αναθεωρητισμού, αναφέρει στο βιβλίο του «Στρατηγικό Βάθος» (2001), πως οι πλησίον της Τουρκίας θάλασσες όπως ο Εύξεινος Πόντος, η Ανατολική Μεσόγειος, ο Περσικός Κόλπος η Κασπία θάλασσα, καθώς και τα μεγάλα ποτάμια θεωρούνται στρατηγικοί παράγοντες «ζωτικής σημασίας». Επιπλέον, το Αιγαίο αποκτά ιδιαίτερη σημασία για την Τουρκία αφού, λέει, η Τουρκία δεν είναι απλώς μια χώρα του Αιγαίου, αλλά και μια χώρα που εντάσσεται «σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, σε μια περιοχή που ξεκινάει από την Αδριατική και εκτείνεται ως τον κόλπο της Αλεξανδρέττας και τη Διώρυγα του Σουέζ».
Αν επιχειρήσουμε έναν παραλληλισμό του Lebensraum από το ναζιστικό καθεστώς του Χίτλερ και του ισλαμικού – νεο-οθωμανικού καθεστώτος του Ερντογάν, θα εντοπίσουμε προφανείς ομοιότητες.
Οι τραγικές ομοιότητες της ιστορίας αποκαλύπτονται στο γεγονός ότι, όπως τότε η Βρετανία και η Γαλλία, επιδίδονταν σε μια αδιέξοδη πολιτική κατευνασμού της Ναζιστικής Γερμανίας, έτσι και σήμερα η Δύση (ΕΕ-ΗΠΑ), χρησιμοποιούν την ίδια λανθασμένη συνταγή απέναντι στις αναθεωρητικές πρακτικές του Ερντογάν, λανσάροντας την πολιτική του “κατευνασμού” της τούρκικης προκλητικότητας και των “ίσων” αποστάσεων στις ελληνοτουρκικές διαφορές, που μόνο ίσες δεν καταλήγουν να είναι, αλλά ετεροβαρείς υπέρ της Τουρκίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου