Κανείς δεν επιζητεί την τουφεκιά που θα φέρει την σύγκρουση. Υπάρχει σύγκρουση…

Κι αυτό που επείγει, είναι να αποτραπούν τα χειρότερα σε ότι αφορά τον σκληρό πυρήνα των εξελίξεων στο επίπεδο των τετελεσμένων. Ας αφήσουν λοιπόν κάποιοι τις εξυπνάδες κατά μέρος. Ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι σε συνθήκες αυξημένης έντασης, ο δρόμος της επιχειρησιακής εμπλοκής είναι κατά κανόνα ένας δρόμος χωρίς επιστροφή…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι το σύνθημα για την έναρξη συγκεκριμένης επιχείρησης, εάν και εφ’ όσον δοθεί, δεν μαζεύεται, γι αυτό και απαιτεί αυξημένη περίσκεψη και ευθύνη η συνολική διαχείρισή του.

Όμως, παράλληλα με αυτό γνωρίζουμε, ότι δυο στρατοί δεν φτάνουν ποτέ ο ένας απέναντι στον άλλον απλώς για να ξεμουδιάσουν οι οπλίτες και τα στελέχη τους… Σε αυτό το σημείο τα αντιπαρατιθέμενα μέρη, φτάνουν επειδή το ένα από τα δύο διεκδικεί, και το άλλο καλείται να υπαναχωρήσει, να υποκύψει και να παραδώσει…

Γνωρίζουμε τέλος, πως ο ασφαλέστερος τρόπος για να μην πέσει τουφεκιά όταν τα πράγματα έχουν οδηγηθεί στο σημείο "μηδέν", είναι να υποκύψει ο εκβιαζόμενος το ταχύτερο δυνατόν στις απαιτήσεις του εκβιαστή του…

Η Τουρκία λοιπόν βρίσκεται αυτή την στιγμή με μια μικτή σύνθεση μονάδων επιφανείας ΕΝΤΟΣ της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας - ΑΟΖ, ΟΧΙ για να ολοκληρώσει έρευνες για τις οποίες υποτίθεται ότι δεν έχουμε λόγο να ανησυχούμε αφού δεν μπορεί να τις ολοκληρώσει κάτω από τις συγκεκριμένες συνθήκες, αλλά για να...
φέρει σε πέρας ένα επιχειρησιακό σχέδιο προβολής ισχύος και μέσα από την ανεμπόδιστη προβολή σημαίας να θεμελιώσει το δικαίωμά της να αμφισβητεί ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα χωρίς να την εμποδίζει κανείς.

Το ερευνητικό σκάφος είναι ο φερετζές που δίνει υπόσταση στα προσχηματικά της άλλοθι απέναντι στην διεθνή κοινότητα. Πραγματική ταυτότητα στην επιχείρηση δίνει η παρουσία των Τουρκικών πολεμικών και φυσικά οι δηλώσεις της τουρκικής πολιτικοστρατιωτικής ηγεσίας.

Αυτό που συμβαίνει αυτή την στιγμή στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, είναι σε κάθε περίπτωση ανεπίτρεπτο, αφού κάθε ανοχή σε αυτό σημαίνει, αποδοχή στην συνειδητή παραβίαση και εν τέλει στην κατάλυση στην πράξη των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.

Συνιστά όμως παράλληλα και μια απροκάλυπτη πολεμική επιχείρηση, της οποίας την έναρξη κήρυξαν με τον πιο επίσημο τρόπο τα υπεύθυνα χείλη της τουρκικής ηγεσίας με προεξάρχοντα τον Τούρκο πρόεδρο, και καλό θα είναι να μην κρυβόμαστε πίσω από τον εαυτό μας και τα προσχήματα.

Ανεμπόδιστη πολεμική επιχείρηση σημαίνει συνθηκολόγηση και εν τέλει ήττα...

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, το πραγματικό τίμημα δεν θα κριθεί από το αν αυτό που επιμένουμε να βαφτίζουμε σύνεση, θα εμποδίσει  τον ήχο της τουφεκιάς, αλλά από το πραγματικό ταμείο της επόμενης μέρας.

Και αυτό το ταμείο διαμορφώνεται την στιγμή κατά την οποία εξαργυρώνεται στο χρηματιστήριο της Γεωπολιτικής, το θράσος των αντιπάλων, η εθνική αποφασιστικότητα, η θέση στην οποία παραμένει ο ιστός της σημαίας, η παράπλευρη ισχυροποίηση των εθνικών δικαίων στο γήπεδο των στρατηγικών συμμαχιών, ο τρόπος με τον οποίο κατανέμεται στους εμπλεκόμενους, η ιδιότητα του χαμένου και του κερδισμένου και φυσικά το πραγματικό κόστος το οποίο καλείται να αποτιμήσει η κάθε πλευρά.

Αφήστε λοιπόν κατά μέρος τις εξυπνάδες. Κανείς δεν επιζητεί την τουφεκιά που θα φέρει την σύγκρουση. Υπάρχει σύγκρουση… Η ταυτότητα του αποτελέσματος και οι όροι που θα το διαμορφώσουν είναι το ζητούμενο. Κι εδώ δεν χρειάζονται αφορισμοί. Απαιτούνται αποφάσεις…

"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"