Τρίτη 11 Αυγούστου 2020

Άρθρο Ι.ΜΑΖΗ: “Η συμφωνία με την Αίγυπτο θα χρησιμοποιηθεί στην “εξαφάνιση” του Καστελόριζου”!

του σορ Γιαννάκη Μάζη από τη Μπαρουνιά Μαρτσέλλο, τσου Κορφούς.

Ή δια το πιστόν
Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ (ΜΕΡΙΚΗΣ) “ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗΣ ΑΟΖ ΕΛΛΑΔΟΣ-ΑΙΓΥΠΤΟΥ” ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΝΗΤΙΚΕΣ ΤΗΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

Ιωάννης Θ. Μάζης, Καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής ΕΚΠΑ
Πρίν αρχίσει κανείς την ανάγνωση του παρόντος κειμένου θα ήταν καλό να ακούσει κανείς τις κατωτέρω συνεντεύξεις του συντάκτου από:...
i) 5-12-2019: Ανακήρυξη ΑΟΖ της Ελλάδος,  https://youtu.be/8pHnKVFU6To?t=331 και μετά 1.30 λεπτό: Oριοθέτηση Ελλάδος – Κύπρου: https://youtu.be/8pHnKVFU6To?t=419

ii) 9-12-2019: Ανακήρυξη ΑΟΖ ολόκληρης της Ελλάδος ή μερική οριοθέτηση Κρήτης – Κύπρου, https://youtu.be/KlifoZez4B0?t=664
iii) 20-12-2019: Ανακήρυξη ΑΟΖ ολόκληρης της Ελλάδος,  https://youtu.be/nVmdKnW10cc?t=3 και στο ίδιο βίντεο μερική οριοθέτηση Κρήτης και Δωδεκανήσου με Κύπρο: https://youtu.be/nVmdKnW10cc?t=385

iv) 3-6-2020: Οριοθέτηση με Κύπρο, ( https://youtu.be/jc5zdIKHODU?t=47,
vi) 2-07-2020 και 6-7-2020: https://youtu.be/DxUZ2rbUXZ4?t=637
vii)17-7-2020:  Προβλήματα οριοθετήσεως με Αίγυπτο (δυτικά 28ου) https://youtu.be/fLspFtPF5jc?t=792 και ένα λεπτό αργότερα οριοθέτηση με Κύπρο όπου περιέγραψα μεταξύ άλλων που προαναφέρονται συνοπτικώς ανωτέρω – προβλέποντας επακριβώς – την ατυχή, ελιπή και συνεπώς επικίνδυνη για τα... εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα Συμφωνία (μερικής) οριοθετήσεως Ελλάδος-Αιγύπτου, η οποία θεωρούσα – και δικαίως – ότι έχει αποφασισθεί σε κυβερνητικόν επίπεδον. Επιβεβαιώθηκα δυστυχώς. Εις αυτές συνεντεύξεις, υπεγράμμισα, συνολικώς, τα εξής:
α) θα έπρεπε να έχομε ήδη προβεί εις την ανακήρυξη ( declaration) της ελληνικής ΑΟΖ η οποία είναι μονομερές δικαίωμα του παρακτίου κράτους
β) όρισα την διαφορά μεταξύ declaration (ανακήρυξης) και delimitation (καθορισμός) της ΑΟΖ
γ) ετόνισα ότι πρέπει να αρχίσομε την οριοθέτηση με την Κύπρο και κατόπιν να προχωρήσομε με την Αίγυπτο ώστε αφενός να αποφύγομε οδυνηρές εκπλήξεις και αφετέρου να θέσομε την Τουρκία αντιμέτωπη με την διεθνή νομιμότητα
δ) ετόνισα ότι τίποτε χειρότερον δεν ηδύνατο η Τουρκία να πράξει εις βάρος της χώρας μας εξ αιτίας αυτής της διεθνώς εγκύρου οριοθετήσεως, από αυτά που ήδη πράττει
ε) προέβλεψα το τελικώς συμφωνηθέν όριον του 28ου μεσημβρινού και τους κινδύνους που ελλοχεύουν για την Ελλάδα από την αποδοχή του και
στ) προσδιόρισα τα τεράστια κοιτάσματα φυσικού αερίου που ευρίσκονται στα σημεία όπου έχομε αποφασίσει να παραχωρήσομε στην Αίγυπτο καί άλλα… 
Α) Ορισμένες επισημάνσεις επι των “διαπραττομένων” και καταγραφομένων εις τον δημόσιον διάλογον.
1. Γενική παρατήρησις είναι τα, μέχρι ερμηνευτικής παρεξηγήσεως, θλιβερά “ελληνικά” της ελληνογλώσσου εκδοχής της Συμφωνίας! Δεν είναι μόνον θέμα κακοποιήσεως της ελληνίδος φωνής, και μάλιστα εις υψηλής σημασίας διπλωματικόν κείμενον, είναι και οι ασάφειες οι οποίες παρεισφρύουν εις την ερμηνείαν του κειμένου, πράγμα άκρως επικίνδυνο για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα. Συνεπώς, είναι απαραίτητο να δημοσιευθεί   – προς αυστηρότερον επιστημονικώς σχολιασμόν – το αγγλόγλωσσον κείμενον.
2. Δεν πρόκειται περί “28ου παραλλήλου” αλλά περί “28ου μεσημβρινού”. Δεν επιτρέπεται  εις αναλυτές διεθνών φαινομένων να αγνοούν θεμελιώδη γεωγραφικά μεγέθη.
3. Το Σύμπλεγμα του Καστελορίζου έχει 13 νησιά και νησίδες και όχι 3.
4. Η νήσος Μεγίστη είναι η κοινή ονομασία του “Καστελορίζου” και δεν υπάρχουν δύο νησιά: Η “Μεγίστη” και το “Καστελόριζο”! Όπως δεν υπάρχουν επίσης δύο νησιά: η “Μυτιλήνη” και η “Λέσβος”!
5. Η Συμφωνία, παρόλο που είναι -όπως όλες άλλωστε- αποτέλεσμα πολιτικής/διπλωματικής διαπραγματεύσεως μεταξύ των συμβαλλομένων Μερών, καταλήγει εις ένα συμβατικόν κείμενον τεθέν προς υπογραφήν, το οποίον ελέγχεται κατά πόσον πληροί όχι μόνον τα στενά νομικά κριτήρια συμορφώσεώς του με το Γενικόν και Ειδικόν Διεθνές Δίκαιον αλλά και κρίσιμα δια την Ελλάδα γεωπολιτικά κριτήρια συνάδοντα εξίσου με το Διεθνές Δίκαιον. Δύναται όμως κάλλιστα να δημιουργήσει νομικόν δεδομένον που ασφαλώς θα σταθμιστεί, κατά μείζονα λόγον, από τη δικαστικήν/δικαιοδοτικήν κρίσιν εις ενδεχόμενες μελλοντικές αποφάσεις διεθνών δικαιοδοτικών οργάνων με αντίστοιχες συνέπειες για την Ελλάδα.
O κος Τσαβούσογλου, παραδείγματος χάριν, την 10η Αυγούστου 2020, εδήλωσε “δικαιωμένος” διότι: “Έτσι όπως φαίνεται, έχουν γίνει υποχωρήσεις από τα κυριαρχικά δικαιώματα των νησιών και της Κρήτης κι αυτό ουσιαστικά ενισχύει τις θέσεις μας. Αυτή η συμφωνία μας συμφέρει, διότι κανένας δεν μπορεί να μας πει πως προκαλούμε ένταση. Kανένας δεν μπορεί να μας πει να μην πάμε στις περιοχές αυτές. Κανένας δεν μπορεί οτιδήποτε για τις έρευνες και τις γεωτρήσεις που κάνει η Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο”.
O κος Τσαβούσογλου εννοεί φυσικά την ζώνη από τον 28ο μεσημβρινό μέχρι και την νήσο Στρογγύλη η οποία, όπως και ολόκληρον το Σύμπλεγμα του Καστελορίζου, δεν “καλύπτεται” από την “μερική οριοθέτηση” της Συμφωνίας! Θα πεί κανείς ότι προβλέπεται από την συμφωνία να ορισθεί εις το μέλλον” και βεβαίως ο κος Τσαβούσογλου θα του απαντήσει “Ποιό μέλλον; Και πώς γνωρίζετε σε ποιόν θα αποδοθεί η περιοχή όταν, οψέποτε, καθορισθεί; Διότι αγαπητοί Έλληνες δεν μπορείτε πλέον να οριοθετήσετε ΑΟΖ με την Κύπρο που θα “σας κάνει τα χατίρια”, αν δεν ρωτήσετε την Αίγυπτο! Το υπογράψατε κύριοι στην Συμφωνία σας με το Κάιρο! Και εφόσον το Κάιρο “δεν σας έκανε το χατήρι” τώρα που έχει και φιλική προς την Ελλάδα Κυβέρνηση Σίσι, γιατί να σας το κάμει στο μέλλον, όταν πολύ πιθανόν να έχει κυβέρνηση Αδελφών Μουσουλμάνων που είναι και δικά μας καρντάσια;”. Kαι το φρικτόν είναι ότι θα έχει δίκαιο. Και ότι αυτή θα είναι η πλέον επιεικής απάντησις… Διότι σήμερα οι τουρκικές ναυτικές μονάδες έχουν ήδη εισέλθει εις την ελληνικήν υφαλοκρηπίδαν της “ακαλύπτου” κατά τους Τούρκους, περιοχής αυτής “με εντολήν του Προέδρου μας” όπως δηλώνει στην ίδια αναφορά του ο κος Τσαβούσογλου!
5.1. Ερωτώ και πάλιν λοιπόν: τί περισσότερον εφοβείτο η Ελλάς ότι θα πράξει η Τουρκία, χειρότερο από αυτά που ήδη πράττει, και δεν οριοθέτησε ΑΟΖ εξ αρχής με την Κύπρο ώστε να έχει τουλάχιστον την ιδανική για τα εθνικά συμφέροντα και απολύτως νόμιμη οριοθέτηση αλλά και την διεθνή νομική ασπίδα; Π.χ το Oruc Reis βρίσκεται, τώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, 88νμ νοτίως του Καστελορίζου και 10 νμ εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδος με απλωμένα τα καλώδια των μικροφώνων του για το ηχοβολιστικό σήμα! Δηλαδή διεξάγει παρανόμως έρευνα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα…Φυσικά, ανατολικώς του 28ου μεσημβρινού, επαληθευομένου λοιπόν του κου Τσαβούσογλου και το ιδικού μου ερωτήματος καταλήγοντος… “ρητορικού”!  Ορισμένοι δε λαλίστατοι δημοσιολογούντες και βουλευταί του κυβερνώντος κόμματος ισχυρίζονται ότι δεν παρανομεί η Τουρκία εις την περιοχήν αυτήν διότι “το ηχοβολιστικόν σήμα δεν ακούγεται λόγω θορύβου των προπελλών των ελληνικών σκαφών” ή άλλοι, ακόμη χειρότερα ισχυρίζονται ότι οι Τουρκοι “δεν παρανομούν, διότι το Oruc Reis… δεν εξέπεμψε ηχοβολιστικόν σήμα”, αγνοούντες ηθελημένα ότι μέγα μέρος του ελληνικού ΠΝ εκπέμπει σήμα προς άμεση αποχώρηση του τουρκικού ερευνητικού σκάφους από την περιοχήν, όπου ευρίσκεται παρανόμως διεξάγον έρευνα επί της Ελληνικής Υφαλοκρηπίδος!
5.2. Ερωτώ και πάλιν λοιπόν: Δεν θα ηδυνάμεθα να απονομιμοποιούσομε την Τουρκία εξ αρχής με μια ανάλογη οριοθέτηση ΑΟΖ Ελλάδος-Κύπρου, και να την αναγκάσομε να έλθει σαφώς και αναποδράστως αντιμέτωπη με την διεθνή νομιμότητα εάν προέβαινε σε οποιαδήποτε προκλητική κίνηση, όπως πράττει τώρα, στην περιοχή αυτή (28ου-32ου μεσημβρινών);
5.3. Ερωτώ και πάλιν λοιπόν: τί ή ποιός ή ποιοί εμπόδισαν και συνεχίζουν να εμποδίζουν την Αθήνα να πράξει αναλόγως; Απάντησιν αναμένω. Πειστικήν…
6. Δεν υπάρχει πρόβλεψις του Δικαίου της Θαλάσσης για “μερικές οριοθετήσεις” οι οποίες μπορεί να μην είναι παράνομες αλλά ελέγχονται ως προς την σκοπιμότητά τους στην συγκεκριμένη γεωπολιτική συγκυρία.
Εν ολίγοις ερωτώ: τί ελάβαμε ως αντάλλαγμα από την Αίγυπτον για να της παραχωρήσομε περί το 9% του εμβαδού της ιδικής μας υφαλοκρηπίδος και μάλιστα εις την περιοχήν της Μεσογειακής Ράχης όπου, όπως εγκαίρως είχα αναφέρει, η γεωλογική δομή των αλατούχων δόμων εγγυάται την ύπαρξιν τεραστίων ποσοτήτων φυσικού αερίου; Δεν θα έπρεπε να απαιτήσομε τουλάχιστον την αναγνώρισιν της κατά νόμον επήρειας του Συμπλέγματος του Καστελορίζου και δή της Στρογγύλης η οποία μας εξασφαλίζει την επαφήν της ελληνικής ΑΟΖ με αυτήν της Κύπρου;
7. Από πλευράς ορολογίας, αυτή, αλλά και κάθε άλλη διεθνής συμφωνία, “κυρούται” και δεν “ψηφίζεται” εις τα εθνικά κοινοβούλια, σύμφωνα με τις σχετικώς προβλεπόμενες διαδικασίες (περί κύρωσης) της  εσωτερικής έννομης τάξης κάθε χώρας.
8. Η πρωτοκόλληση ή μη της οποιασδήποτε διεθνούς πράξεως εις το αποθετήριον του ΟΗΕ, είναι μεν σημαντική και απαραίτητη διαδικασία για τη διεθνή πρακτική (που αφορά την επίσημη διαδικασία θέσεως υπόψιν του κειμένου της Συμφωνίας στη διεθνή κοινότητα εκ μέρους των ίδιων των υπογραφομένων), αλλά σαφώς δεν παράγει από μόνη της διεθνή έννομα αποτελέσματα.
9. Η Αίγυπτος δεν αποτελεί κλειδί λύσεως του προβλήματος αλλά πρόσχημα ανασχέσεως της επήρειας του Συμπλέγματος του Καστελορίζου υπό τις υποδείξεις άλλων…
10. Είχα επανειλημμένως προαναγγείλει σε συνεντεύξεις μου (Παραπολιτικά / 18η Ιουνίου 2020, Σκαϊ / 24η Ιουνίου 2020 και 2α Ιουλίου 2020 και, κ.τ.λ) ότι κάποιοι προφαζίζονται αντιδράσεις της Αιγύπτου σχετικά με την επήρεια του Συμπλέγματος του Καστελορίζου για να δικαιολογήσουν την ελλιπή και ζημιογόνα μελλοντική “μερική οριοθέτηση” ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδος-Αιγύπτου και μάλιστα χωρίς την χάραξη γραμμών βάσεως από πλευράς Ελλάδος, ενώ η Αίγυπτος έχει χαράξει γραμμές βάσεως με αντίστοιχα εμβαδικά κέρδη στην επιφάνεια του βυθού. Δυστυχώς η Ελλάς, λειτούργησε και εδώ κατ’ απομίμηση της επίσης, ζημιογόνου για τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, συμφωνίας, αυτής μεταξύ Ελλάδος-Ιταλίας. Συνεπώς την είχα προ-καταγγείλει και την ανέμενα, δυστυχώς…
11. Είχα τονίσει πολλάκις (φορές, ών ούκ έστι αριθμός…), μάλιστα εσχάτως, εις τον Σκαϊ (2/07/2020) ότι πρέπει να προηγηθεί ο καθορισμός ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδος-Κύπρου και να ακολουθήσει αυτός με την Αίγυπτο, λαμβάνοντας την απάντηση από κυβερνητικό στέλεχος: “με τη σειρά θα γίνουν όλα”. Και εις την ερώτησή μου: “…και ποιός ορίζει την  “σειρά” αν όχι εμείς;”, δεν έλαβα απάντησιν.
11. Θεωρώ, επιεικώς, ασύγνωστη αμετροέπεια αλλά και κακή ιδεοληπτική προαίρεση για ακαδημαϊκούς, να καταγγέλουν “για εθνικισμόν”…τον Σύριζα (!) και τον κο Κοτζιά! Το μόνο το οποίον θα ηδύνατο να προσάψει κάποιος στις αντιρρήσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του Κου πρώην ΥΠΕΞ, σχετικώς προς την ανωτέρω συμφωνία, είναι “νομικό και διπλωματικό ορθολογισμό” και – πάντως καλοδεχούμενη – “ωριμότητα εις την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων”. Για τίποτε άλλο, εάν τιμούμε τον ακαδημαϊκό μας θώκο και την επιστημονική μας αμεροληψία.
Υπενθυμίζω ότι υπήρξα απολύτως αντίθετος -και ενεργώς πολέμιος- της υπό του Κου Κοτζιά υπογραφείσης και υπό της κυβερνήσεως του ΣΥΡΙΖΑ κυρωθείσης “Συμφωνίας των Πρεσπών” και οι θέσεις μου μέχρι σήμερα διατηρούνται αναλοίωτες. Συνεπώς είμαι ο τελευταίος ο οποίος θα επεδίωκε να “θωπεύσει τα ώτα” του αγαπητού συναδέλφου Κου Κοτζιά αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ.
Β) Παρατηρήσεις επί του κειμένου της Συμφωνίας
Ας εξετάσουμε τώρα τις δύο παραγράφους του Άρθρου 1 της Συμφωνίας και κατόπιν το Άρθρον 3 της αυτής συμφωνίας.
Άρθρο 1, Παράγραφος (δ)
“Οι γεωγραφικές συντεταγμένες του σημείου (Α) μπορούν να αναθεωρηθούν προς τα Ανατολικά και του σημείου (Ε) προς τα Δυτικά με συμφωνία μεταξύ των δύο Μερών, σε περίπτωση μελλοντικής οριοθέτησης της ΑΟΖ με άλλα ενδιαφερόμενα γειτονικά κράτη, υπό την προϋπόθεση ότι η αναθεώρηση περιορίζεται στην περίπτωση αυτή στο σημείο (Α) προεκτεινόμενο (ΣΣ.: ένα “σημείο” δεν “προεκτείνεται”! Τί ακριβώς εννοεί ο συντάκτης και πώς το εννοεί;) προς τα Ανατολικά και στο σημείο (Ε) προεκτεινόμενο προς τα Δυτικά.”
Άρθρο 1, Παράγραφος (ε)
“Μη θιγομένης της διάταξης του Άρθρου 1(δ), εάν οποιοδήποτε από τα δύο Μέρη διεξάγει διαπραγματεύσεις με σκοπό την οριοθέτηση της ΑΟΖ του με άλλο κράτος που μοιράζεται με τα δύο Μέρη τις θαλάσσιες ζώνες τους, το Μέρος αυτό, προτού καταλήξει σε τελική συμφωνία με το Τρίτο κράτος, θα ενημερώσει και θα διαβουλευθεί με το άλλο Μέρος.”
Παρατηρήσεις:
1η. Το σημείο (Α) με την γεωμετρική ιδιότητά του ως “σημείο” δεν “προεκτείνεται” αλλά “μετακινείται” ή “μεταφέρεται” ή “επανατοποθετείται” προς τα Ανατολικά.
2η. Με δεδομένη την ισχύ του 1(ε), εάν η Ελλάδα θελήσει να επαναπροσδιορίσει ένα νέο σημείο, μετά το (Α) ή να μετακινήσει το ίδιο το (Α) προς τα Ανατολικά καθορίζοντας την ΑΟΖ της με την Κύπρο -πράγμα που έχει το απόλυτο δικαίωμα να πράξει με την συμφωνία μόνο της Κύπρου και της Ελλάδος, τώρα απλώς…δεν δύναται να το πράξει! Απόλυται δηλαδή για την Ελλάδα και την Κύπρο το εκ του Δ.τ.Θ απόλυτο δικαίωμα να καθορίσουν αποκλειστικώς μεταξύ των τα όρια των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών τους, εάν δεν συμφωνήσει και η…Αίγυπτος!!! Και τα ερωτήματα που τίθενται είναι:
α) εφόσον σήμερα, με μια κυβέρνηση άκρως εχθρική απέναντι στην Τουρκία, η Αίγυπτος δεν συναίνεσε να προχωρήσει στην οριοθέτηση ανατολικότερα του 28ου μεσημβρινού, και να αναγνωρίσει την επήρεια του Συμπλέγματος του Καστελορίζου όπως ορίζει το άρθρο 121, παρ. 2, του Δ. τ. Θ., για ποιόν λόγο να συναινέσει αύριο, όπου η κυβέρνηση Σίσι μπορεί να μην ευρίσκεται πλέον στην εξουσία ενώ την θέσιν της θα έχει αναλάβει μια κυβέρνηση των Αδελφών Μουσουλμάνων; Ποιός το εγγυάται αυτό εις τους συντάκτας της Συμφωνίας;
β) τί εφοβήθη η Αθήνα και δεν προχώρησε στην άμεση και απρόσκοπτη οριοθέτηση με την Κύπρο όπου ι) θα είχε πλήρη αναγνώριση της επήρειας του Συμπλέγματος του Καστελορίζου και ιι) θα είχε εξασφαλίσει την πλήρη επαφή των ΑΟΖ Ελλάδος και Κύπρου, φέροντας την Τουρκία αντιμέτωπη με την διεθνή νομιμότητα (όπως ισχυριζόμεθα ότι εκάμαμε τώρα, με την σύναψη αυτής της ελλειπούς και επικινδύνου συμφωνίας μας με την Αίγυπτο) και μάλιστα με διεθνώς ανεγνωρισμένα από διεθνοδικαΪκής πλευράς, και νομικώς και θεσμικώς έγκυρα τετελεσμένα;
γ) Εάν αυτό συνέβαινε μεταξύ Ελλάδος και Κύπρου, και η Αίγυπτος είχε την οποιαδήποτε αντίρρηση ποιός θα μας εμπόδιζε να προσφύγουμε, αμφότερες οι χώρες, εις την Χάγη; Και αυτό θα ήτο εφικτόν και μονοσήμαντον, διότι και οι δύο χώρες αναγνωρίζουν το Δ.τ.Θ και τις αποφάσεις των διεθνών δικαιοδοτικών οργάνων, ενώ η Τουρκία όχι!
δ)  Τί το χειρότερον θα έπραττε η Τουρκία εναντίον της Ελλάδος από αυτά που ήδη εξαγγέλει και υλοποιεί εις βάρος της Χώρας μας; Μήπως, πρό της καταθέσεως του σχεδίου της “γαλάζιας Πατρίδας”, οι παλαιότερες απαιτήσεις της Τουρκίας δεν εθεώρουν τον 28ο μεσημβρινό ως όριον της τουρκικής ΑΟΖ; Eμείς τώρα, απλώς το… επιβεβαιώνομε(!) προσθέτοντας και το “ειδικόν στρατηγικόν βάρος” της Αιγύπτου εναντίον μας και εις επίρρωσιν των τουρκικών θέσεων!
ε) Μήπως ο καθορισμός της Ελληνο-Κυπριακής ΑΟΖ δεν θα ακύρωνε απολύτως το ανυπόστατο Τουρκολιβυκό ΜOU, προστατεύοντας σαφώς τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο αναδεικνύοντας ταυτοχρόνως τις γεωστρατηγικές δυνατότητες του Διπόλου του Ελληνισμού Ελλάδος-Κύπρου στην Ανατολική Μεσόγειο και άρα την γεωστρατηγική αξία του Διπόλου αυτού για την Δύση;
στ) Μήπως δεν μας το επέβαλε αυτό και η θεσμική διεθνής θέσις της Ελλάδος, ως εγγυητρίας Δυνάμεως για την Κύπρο;
ζ) Aπεποιήθημεν συνεπώς, αυτής της εθνικής μας ευθύνης έναντι του Κυπριακού Ελληνισμού και πότε; Αυτό εννοούσε ο έλλην σύμβουλος εθνικής ασφαλείας, διαχωρίζοντας την περίπτωσιν Κύπρου/Barbaros και Ελλάδος/Oruc Reis; Nα μας ενημερώσουν αυτοί οι οποίοι το έπραξαν να τους γνωρίζομε. Να τους ενθυμείται και η Ελληνική Ιστορία.
η) Θα βοηθούσε σημαντικότατα ή όχι, τους καλούς υπερατλαντικούς συμμάχους μας που αναγνωρίζουν την ισχύ του Δ.τ.Θ. για τα ελληνικά νησιά αλλά και τους νομοταγείς ευρωπαίους Εταίρους της Ελλάδος, εάν θα ηδύναντο να επικαλεσθούν το νομικόν τετελεσμένον των καθορισθέντων Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών μεταξύ Ελλάδος και Κύπρου έναντι μιας “αναθεωρητικής” και κατά κοινήν ευρωπαϊκήν και αμερικανικήν ομολογίαν,“εκτός διεθνούς νομιμότητος”, Τουρκίας;
θ) Τί το αρνητικόν εις βάρος μας θα έπραττε το Κάιρον, αφενός μεν ευρισκόμενο απέναντι εις την διεθνή νομιμότητα της οποίας την ισχύ αναγνωρίζει, την οποία υπερασπίζει η Δύσις και της οποίας την αρωγήν έχει το Κάιρον απόλυτον ανάγκην;
ζ) Tί το αρνητικόν θα έπραττε εις βάρος της Ελλάδος το Κάιρον, ευρισκόμενον εις την κρίσιμη κατάσταση μιας ενδεχομένης πολεμικής αντιμετωπίσεως της τουρκικής επεκτατικής δραστηριότητος στην Λιβύη, πρό των πυλών της Σύρτης και εν ολίγοις της Βεγγάζης, άρα εις τα δυτικά του σύνορα;
η) Θα αγνοούσε την βοηθητική στάση της Ελλάδος έναντί του και τα κοινά των αμυντικά συμφέροντα έναντι της αναθεωρητικής Τουρκίας;
θ) Γιατί λοιπόν, κατόπιν τούτων, “βάζομεν ακροσφαλή συνεταίρον” το Κάιρον εις τις εθνικές μας αποφάσεις αναφορικώς με την εδαφική μας κυριαρχία και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, μέσω της ρήτρας του Άρθρου 1, (ε) της παρούσης Συμφωνίας;
Τέλος ερωτώ κερκυραϊστί: “Γιατί ωρέ σορ Νικολάκη, από παρτσινέβελος να γενώ σέμπρος του Μισιρλή και του Τούρκου, στο δικό μου το νιτερέσσο;”
Υγ: θα ακολουθήσει και συνέχεια με Χαρτογραφική ανάλυση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου