Η σύγχρονη Τουρκία ΔΕΝ αντιμετωπίζεται με αποσπασματικούς τακτικισμούς - Τι πρέπει να γίνει...

Η ολοκληρωμένη περιφερειακή στρατηγική ανάσχεσης των παραμέτρων πάνω στις οποίες οικοδομεί η Τουρκία την ευρύτερη αναθεωρητική της στρατηγική, είναι μια σύνθετη διαδικασία που για να είναι ταυτόχρονα ΚΑΙ αποτελεσματική, θα πρέπει να ενεργοποιηθεί με τρόπο συνολικό και ενιαίο...

Μέσα από τις αλλεπάλληλες και κυρίως παραληρηματικές παρεμβάσεις της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας, αυτό που οφείλουμε πρωτίστως να διακρίνουμε, δεν είναι τις υπερφίαλες δημαγωγικές κραυγές που έχουν ως  αποδέκτη μια κοινωνία φανατισμένη και εξόχως βουλιμική, πρόθυμη να τραφεί από το εθνικιστικό delirium που τις σερβίρουν οι ηγέτες της…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Αλλά τα αποκαλυπτικά όσο και ξεκάθαρα μηνύματα που αποπνέονται από μια νοσηρά ηγεμονική πολιτική ελίτ, με αποδέκτες τόσο την Ελλάδα όσο ΚΑΙ την διεθνή κοινότητα, και τα οποία διαμηνύουν με απόλυτη σαφήνεια:

• Ότι η κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας θα είναι διαρκής…
• Ότι τα ποιοτικά χαρακτηριστικά αυτής της κλιμάκωσης είναι δυναμικά μεταβαλλόμενα. Και…
• Ότι οι προσπάθειες της τουρκικής ηγεσίας να ανοίξει περαιτέρω την βεντάλια που αφορά στο εύρος των αναθεωρητικών και ευρύτερων στρατηγικών της στοχεύσεων, θα είναι συνεχείς και ανυποχώρητες.

Αυτό που έχουμε λοιπόν απέναντί μας, δεν είναι απλώς ένας «νευρικός γείτονας» όπως επιμένουν να τον αποκαλούν οι εκπρόσωποι της ελληνικής πολιτικής τάξης, αλλά μια φιλόδοξη Τουρκία που διαχειρίζεται μια σύνθετη γεωστρατηγική ατζέντα, μέσα από την οποία, ΔΕΝ διεκδικεί και ΔΕΝ είναι διατεθειμένη να συμβιβαστεί με τα ελάχιστα. Αυτό που επιδιώκει είναι να οικοδομήσει ένα νέο-οθωμανικό imperium με αποτύπωμα τριών Ηπείρων και πολλαπλών θαλασσών, αλλά και με ευρύτερα αναβαθμισμένο ρόλο και λόγο στην Αρχιτεκτονική της επόμενης μέρας. Καλό θα είναι λοιπόν η χώρα μας να μην εγκλωβιστεί ΚΑΙ αυτή την φορά σε εύκολες και απλουστευτικές προσεγγίσεις.

ΠΡΩΤΟΝ γιατί η σύγχρονη Τουρκία ΔΕΝ αντιμετωπίζεται με αποσπασματικούς τακτικισμούς, διότι απλούστατα τίποτε δεν μπορεί να την αναγκάσει να ασχοληθεί με αυτούς και να ανακόψει οικειοθελώς τον στρατηγικό δυναμισμό της. Και…

ΔΕΥΤΕΡΟΝ διότι η στρατηγική ανακοπής αυτού του δυναμισμού, δεν μπορεί να εκφυλίζεται αναμασώντας διαχρονικές αυταπάτες. Αντιθέτως θα πρέπει να ενσωματώνεται σε μια...
ολοκληρωμένη περιφερειακή στρατηγική ανάσχεσης των παραμέτρων πάνω στις οποίες επιχειρεί να οικοδομήσει η Τουρκία την ευρύτερη αναθεωρητική της στρατηγική. Ας είμαστε λοιπόν ξεκάθαροι…

• Α. Η Τουρκία δεν θα καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να παζαρέψει οτιδήποτε με κανέναν. Θα καθίσει μονάχα για να διασφαλίσει νομιμοποιητικό άλλοθι στο σύνολο των περιφερειακών της διεκδικήσεων, επικαλούμενη μεταξύ άλλων ΚΑΙ τα τετελεσμένα στο Αιγαίο.

Θα καθίσει επίσης σε μια προσπάθεια να αναβαθμίσει τον μαξιμαλισμό της σε άλλοθι αξιοποιώντας επιθετικά τον στρατηγικό ερασιτεχνισμό των Γερμανών και των Αμερικανών, και ταυτόχρονα για να μπορεί να αγοράζει ανενόχλητα στρατηγικό χρόνο προς όφελος της συνολικής διαχείρισης που ενσωματώνεται στον ευρύτερο στρατηγικό της σχεδιασμό.

• Β. Η Τουρκία ΔΕΝ θα καταρρεύσει υπό το βάρος των δημοσιονομικών της δυσκολιών και της πολιτικής των συναλλαγματικών πιέσεων.

Η «μαύρη οικονομία» της Τουρκία είναι πολυπλόκαμη… Είναι κρατική… Οι σκοτεινές διαδρομές της μέσα και από τα άδυτα του Ισλαμικού φονταμενταλισμού, ενορχηστρώνονται ολοκληρωτικά από το ίδιο το τουρκικό κράτος… Και αυτή η οικονομία λειτουργεί στην πράξη ως ένα επαρκές ισοδύναμο που έρχεται να αντισταθμίσει τις επιπτώσεις από τα επίσημα καπρίτσια στα οποία υποτίθεται ότι καταφεύγει η αφελής διεθνής κοινότητα για να ασκήσει δήθεν συμμορφωτικές πιέσεις στην τουρκική ηγεσία…

• Γ. Το περίφημο «αντιτουρκικό μέτωπο» στο οποίο πολλοί επενδύουν τα πάντα, προφανώς και έχει την χρησιμότητά του αν αξιοποιηθεί σωστά, η βαρύτητά του όμως για την χώρα μας έχει ΜΟΝΟ τακτική αξία και ΔΕΝ αποτελεί στρατηγική επιλογή μακράς πνοής, ενώ η προσωρινότητά του είναι δεδομένη.

Οι πρωταγωνιστές στην συγκρότηση αυτού του «μετώπου», έχουν περισσότερες από μία εναλλακτικές επιλογές και πολύ ξεκάθαρη στόχευση αναφορικά με όλα όσα θα ήθελαν να ανακόψουν με την λειτουργική δημιουργία του. Η Ελλάδα όμως που δείχνει πρόθυμη να φορτώσει τα πάντα σε αυτό, δεν αποτελεί ούτε καν δευτερογενή προτεραιότητά του. Η ίδια δεν προσβλέπει σε κανενός είδους εναλλακτική διαχείριση των εν εξελίξει προκλήσεων που την αφορούν, ενώ η αυτοπαγίδευσή της στην προσδοκία ενός διαλόγου, υπό τις παρούσες συνθήκες θα είναι καταστροφική.

Οι στρατηγικές προκλήσεις (και η δυναμική εμφάνιση του νέο-οθωμανισμού είναι τέτοια) αντιμετωπίζονται μονάχα με πολλαπλής βαρύτητας στρατηγικά αντισταθμίσματα και το «αντιτουρκικό μέτωπο» ΔΕΝ είναι τέτοιο, ΟΥΤΕ εκ της φύσης του αλλά ΟΥΤΕ και εκ των ευρύτερων ταυτοτικών του χαρακτηριστικών.

• Δ. Η εμφάνιση, η ενδυνάμωση και η αναβίωση των «οραμάτων» που συνθέτουν την νέο-οθωμανική αντίληψη, είναι μια εξέλιξη που βρήκε το σύνολο του Δυτικού κόσμου απροετοίμαστο να την «υποδεχτεί». 

Τον βρήκε με τις άμυνές του πλήρως καθηλωμένες αλλά και απρόθυμο να κατανοήσει τις πολλαπλές «νησίδες» δυναμικής αναπαραγωγής αυτής της αντίληψης που έχουν «φυτευτεί» ΤΟΣΟ στο μαλακό υπογάστριο των κοινωνιών του, ΟΣΟ και με την μορφή των κρατικών θυλάκων στους οποίους η Τουρκία επενδύει τα μέγιστα.

Από την άποψη αυτή, η Ελλάδα, η οποία ειρήσθω εν παρόδω βρίσκεται και στο επίκεντρο αυτής της γεωστρατηγικής διεργασίας, δεν μπορεί να συνεχίσει να παραμένει καθηλωμένη σε αδιέξοδες αυταπάτες, και να επενδύει το σύνολο των προσδοκιών της σε ημιτελείς περιφερειακούς τακτικισμούς. Πολύ δε περισσότερο αν δεν αποφασίσει να διεμβολίσει η ίδια στο πλαίσιο της γεωστρατηγικής της χειραφέτησης, το σύνολο αυτών των τακτικισμών με το ειδικό βάρος της δικής της απρόβλεπτης διαχείρισης, και με τρόπο που να «ξεβολέψει» τους πάντες για πάντα.

Είναι φανερό τέλος ότι η ολοκληρωμένη περιφερειακή στρατηγική ανάσχεσης των παραμέτρων πάνω στις οποίες οικοδομεί η Τουρκία την ευρύτερη αναθεωρητική της στρατηγική, είναι μια σύνθετη διαδικασία που για να είναι ταυτόχρονα ΚΑΙ αποτελεσματική, θα πρέπει να ενεργοποιηθεί με τρόπο συνολικό και ενιαίο.

Για τον δυτικό κόσμο, η Τουρκία δεν μπορεί να συνεχίσει να αντιμετωπίζεται  κοντόφθαλμα ως μια ενδιαφέρουσα και μεγάλη αγορά. 

• Πρώτον γιατί ως τέτοια ουδέποτε θα πάψει να υφίσταται. 
• Και δεύτερον γιατί τα πρωτογενή ωφελήματα αυτής της θεώρησης, ακυρώνονται στην πράξη - και ακυρώνονται πολλαπλά - από τις συνέπειες της ασύδοτης προώθησης των επικίνδυνων νέο-οθωμανικών σχεδιασμών και όχι μόνο.

Για τον δυτικό κόσμο, η ανεμπόδιστη επέλαση του τουρκικού νέο-οθωμανικού στρατηγικού σχεδίου, είναι αιτία καθολικής αποσταθεροποίησης που δεν αφορά μονάχα στο περιφερειακό Γεωπολιτικό status, αλλά επεκτείνεται ΚΑΙ στην αποσταθεροποίηση των ευαίσθητων ισορροπιών που παρατηρούνται στον Ισλαμικό κόσμο, όπως ΚΑΙ στην ενίσχυση φαινομένων ρήξης και αποσταθεροποίησης ακόμη και των ίδιων των δυτικών κοινωνιών.

Πρόκειται επομένως για μια πολυσύνθετη απειλή, και αυτό που βλέπουμε να εκτυλίσσεται αυτήν την στιγμή στο Αιγαίο και στην Ν.Α Μεσόγειο, δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου για όλα όσα πρόκειται να ακολουθήσουν.

Η επιθετική νέο-οθωμανική ατζέντα συνιστά στη βάση της φυσιογνωμικό πρόβλημα για τον σύγχρονο κόσμο, που απειλεί ευθέως τα πολιτισμικά και γενικότερα τα δομικά του χαρακτηριστικά και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται. ΟΧΙ μονάχα στο πρωτογενές επίπεδο που αφορά στην επιχειρησιακή κλιμάκωση που σε αυτήν την φάση απειλεί ευθέως την Ελλάδα, αλλά ΚΑΙ ευρύτερα με στόχο την άμεση ανακοπή τόσο της οικονομικής όσο – και κυρίως αυτής – της πολιτισμικής διείσδυσης που συντελείται με εργαλείο της διαχείριση της παράνομης μετανάστευσης και με πολιορκητικό κριό την πανίσχυρη υπηρεσία θρησκευτικών υποθέσεων της Τουρκίας, την πανίσχυρη Diyanet της οποίας κάθε δραστηριότητα εκτός των συνόρων της χώρας θα πρέπει να απαγορευτεί διεθνώς.

Όλα τα παραπάνω, πιστοποιούν και το αυξημένο ειδικό βάρος που έχει η χώρα μας, η οποία οφείλει στο πλαίσιο μιας πραγματικά επικαιροποιημένης εθνικής στρατηγικής, να επαναδιατυπώσει την κρίσιμη εξίσωση... 

Να επενδύσει και ταυτόχρονα να τιμήσει τον κρίσιμο διττό ιστορικό γεωπολιτικό της ρόλο ως ΑΝΑΧΩΜΑ στους σχεδιασμούς για την υλοποίηση του νέο-οθωμανικού imperium και την ανάδειξη της Τουρκίας σε ισχυρή αεροναυτική δύναμη, και ταυτόχρονα ως το ισχυρότερο ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ ΑΝΤΙΣΤΑΘΜΙΣΜΑ στην δόλια πλευρά αυτών των σχεδιασμών.

Αυτός είναι και ο λόγος που τονίσαμε από την πρώτη στιγμή την ανάγκη να υπάρξει ριζική μεταστροφή με την Ελλάδα να αναγορεύεται σε δύναμη πρώτου στρατηγικού και μάλιστα συντριπτικού πλήγματος, πριν οι προκλήσεις επί χάρτου, αναβαθμιστούν σε τετελεσμένα επί του εδάφους…

Αυτός είναι και ο λόγος που επιμείναμε πως αυτό που χρειάζεται η χώρα μας αυτήν την στιγμή, είναι έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό νίκης και όχι την αδιέξοδη αναπαραγωγή της ρητορικής της ήττας και συμβιβασμών.

"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"