Το Ισλαμικό Κράτος δημιουργήθηκε τον Απρίλιο του 2013
από έναν πυρήνα της Αλ Κάιντα στο Ιράκ μετά τη συνένωση δύο ομάδων από
Συρία και Ιράκ και παρά τις αντιρρήσεις της ηγεσίας της Αλ Κάιντα την
οικουμενικότητα της οποίας αμφισβητεί το ΙΚ στην πράξη...
του ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΟΥ
Η ιδέα
δημιουργίας ενός Ισλαμικού Κράτους ανήκει στον Ayman al-Zawahiri ο
οποίος το 2005 ζήτησε από μέλη της Αλ Κάιντα στο Ιράκ να προχωρήσουν στη
δημιουργία ενός Ισλαμικού Κράτους.
Μάλιστα η ηγεσία της Αλ Κάιντα στο Ιράκ εκτιμούσε ότι...
η δημιουργία του
θα κάλυπτε ένα κενό ασφαλείας στο Ιράκ και θα οδηγούσε στη δημιουργία
ενός χαλιφάτου. Ωστόσο εννοιολογικά και οργανωτικά η ιδέα δημιουργίας
ενός ΙΚ είχε υλοποιηθεί από το 2006, οπότε οι τζιχαντιστές στο Ιράκ
είχαν αποστασιοποιηθεί ορ-γανωτικά από την ηγεσία της Αλ Κάιντα,
αμφισβητώντας το ρόλο της ως ηγέ-τιδα του παγκόσμιου τζιχάντ.
Η Αλ
Κάιντα απλά αποδέχθηκε ένα τετελεσμένο γεγονός προσπαθώντας να μετριάσει
τις απώλειες της σε επίπεδο επικοινω-νίας και παροχής ηγεσίας στους
κύκλους των τζιχαντιστών.
Η πρόκληση του ΙΚ
Η πρόκληση του ΙΚ
Η στάση της Δύσης έναντι των τζιχαντιστών προσδιορίζεται από το βαθμό
στον οποίο επιθυμούν τη στρατιωτική εμπλοκή τους στην περιοχή. Μέχρι
σήμερα υπάρχει απροθυμία από τους Ευρωπαίους να εμπλακούν στρατιωτικά,
γεγονός το οποίο δημιουργεί στις ΗΠΑ ένα διπλό ζήτημα. Πρώτον πώς να
αποφύγουν να δράσουν μονομερώς και να στοχοποιηθούν και δεύτερον πώς να
διευρύνουν το βαθμό εσωτερικής νομιμοποίησης μίας πιθανής επέμβασης με
τη συμμετοχή των ευρωπαίων εταίρων τους. Αυτή η παράμετρος προσδιόρισε
στο παρελθόν και τη στρατηγική Μπους στο Ιράκ με τη δημιουργία της
συμμαχίας των προθύμων. Η απόφαση της Γαλλίας να πλήξει τους Ισλαμιστές
του ΙΚ αποτελεί μία θετική εξέλιξη για τις ΗΠΑ, ωστόσο οι Γάλοι
επιμένουν ότι οποιαδήποτε μορφή δράσης θα πρέπει να λάβει χώρα υπό τον
ΟΗΕ και ότι θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στη δημιουργία μίας
κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας στο Ιράκ.
Η αμερικανική στρατιωτική εμπλοκή στην περιοχή εγκυμονεί κινδύνους για πολλούς αλληλένδετους λόγους. Ο πρώτος αφορά τα κίνητρα των τζιχαντιστών οι οποίοι δείχνουν να θέλουν να προκαλέσουν την αμερικανική εμπλοκή. Μία ψύχραιμη ανάλυση της σκοπιμότητας δημοσιοποίησης των βίντεο από τις βάρβαρες εκτελέσεις των τριών δημοσιογράφων οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πιθανότατα οι τζιχαντιστές επιθυμούν να προκαλέσουν τις ΗΠΑ να εμπλακούν με χερσαίες δυνάμεις. Αυτό θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να διευρύνει τις δεξαμενές επάνδρωσης τους, αφού θα δημιουργούσε «μάρτυρες» που θα πέθαιναν στο όνομα του Ισλάμ. Ήδη γίνονται προσπάθειες αποκοπής της περιοχής από την εισροή νέων τζιχαντιστών. Πρόσφατα οι αρχές στο Κοσσυφοπέδιο συνέλαβαν άτομα που φέρονται να στρατολογούσαν νέους προκειμένου να συνδράμουν τους μαχητές του ΙΚ. Τα Βαλκάνια αργά αλλά σταθερά μετεξελίσσονται σε μία δεξαμενή τζιχαντιστών, κάτι που δεν έχει υπογραμμιστεί μέχρι σήμερα. Την ίδια ώρα η Τουρκία φαίνεται να αποτελεί σημαντική δεξαμενή στρατολόγησης κάτι που υπογραμμίζουν εμφατικά και ανοιχτά Αμερικανοί και Ισραηλινοί.
Ο τρόπος και η στρατηγική αντιπαράθεση με το ΙΚ θα προσδιορίσει και την αντίδραση του Μουσουλμανικού Κόσμου. Η αντιμετώπιση του δεν μπορεί να γίνει μόνο με στρατιωτικά μέσα. Επιθυμητή είναι και η συμμετοχή δυνάμεων της περιοχής, αφού το ΙΚ προκάλεσε αντανακλαστικά τη σύμπραξη ετερογενών δυνάμεων. Η Χεζμπολά για παράδειγμα δήλωσε ότι θα πλήξει το ΙΚ, την ίδια στιγμή που η κοινή αυτή απειλή δημιουργεί συνθήκες σύμπραξης και συ-νέργιες μεταξύ ΗΠΑ και Ιράν, εξέλιξη που αντιμετωπίζει αρνητικά το Ισραήλ. Οι ΗΠΑ αναζητούν αξιόπιστους συμμάχους εντός και εκτός περιοχής. Ονομα-στικά αυτές μπορούν να είναι οι Κούρδοι, μετριοπαθείς Σουνίτες, ο Ιρακινός στρατός (αν και διχασμένος και επιχειρησιακά ανεπαρκής) και οι Σιίτες, αφού το ΙΚ φαίνεται να έχει υιοθετήσει μία πολιτική κατά των Σιιτών και των Κούρδων. Η δράση των τζιχαντιστών απειλεί όλους όσους δεν ασπάζονται τις α-κραίες θέσεις τους ή ανήκουν σε άλλες θρησκείες. Με την τακτική τους αυτή συσπειρώνουν μεν ομοϊδεάτες τους αλλά ταυτόχρονα προσφέρουν κίνητρα συνεργασίας σε όλους τους υπόλοιπους που απλά θέλουν να επιβιώσουν.
Η αμερικανική στρατιωτική εμπλοκή στην περιοχή εγκυμονεί κινδύνους για πολλούς αλληλένδετους λόγους. Ο πρώτος αφορά τα κίνητρα των τζιχαντιστών οι οποίοι δείχνουν να θέλουν να προκαλέσουν την αμερικανική εμπλοκή. Μία ψύχραιμη ανάλυση της σκοπιμότητας δημοσιοποίησης των βίντεο από τις βάρβαρες εκτελέσεις των τριών δημοσιογράφων οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πιθανότατα οι τζιχαντιστές επιθυμούν να προκαλέσουν τις ΗΠΑ να εμπλακούν με χερσαίες δυνάμεις. Αυτό θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να διευρύνει τις δεξαμενές επάνδρωσης τους, αφού θα δημιουργούσε «μάρτυρες» που θα πέθαιναν στο όνομα του Ισλάμ. Ήδη γίνονται προσπάθειες αποκοπής της περιοχής από την εισροή νέων τζιχαντιστών. Πρόσφατα οι αρχές στο Κοσσυφοπέδιο συνέλαβαν άτομα που φέρονται να στρατολογούσαν νέους προκειμένου να συνδράμουν τους μαχητές του ΙΚ. Τα Βαλκάνια αργά αλλά σταθερά μετεξελίσσονται σε μία δεξαμενή τζιχαντιστών, κάτι που δεν έχει υπογραμμιστεί μέχρι σήμερα. Την ίδια ώρα η Τουρκία φαίνεται να αποτελεί σημαντική δεξαμενή στρατολόγησης κάτι που υπογραμμίζουν εμφατικά και ανοιχτά Αμερικανοί και Ισραηλινοί.
Ο τρόπος και η στρατηγική αντιπαράθεση με το ΙΚ θα προσδιορίσει και την αντίδραση του Μουσουλμανικού Κόσμου. Η αντιμετώπιση του δεν μπορεί να γίνει μόνο με στρατιωτικά μέσα. Επιθυμητή είναι και η συμμετοχή δυνάμεων της περιοχής, αφού το ΙΚ προκάλεσε αντανακλαστικά τη σύμπραξη ετερογενών δυνάμεων. Η Χεζμπολά για παράδειγμα δήλωσε ότι θα πλήξει το ΙΚ, την ίδια στιγμή που η κοινή αυτή απειλή δημιουργεί συνθήκες σύμπραξης και συ-νέργιες μεταξύ ΗΠΑ και Ιράν, εξέλιξη που αντιμετωπίζει αρνητικά το Ισραήλ. Οι ΗΠΑ αναζητούν αξιόπιστους συμμάχους εντός και εκτός περιοχής. Ονομα-στικά αυτές μπορούν να είναι οι Κούρδοι, μετριοπαθείς Σουνίτες, ο Ιρακινός στρατός (αν και διχασμένος και επιχειρησιακά ανεπαρκής) και οι Σιίτες, αφού το ΙΚ φαίνεται να έχει υιοθετήσει μία πολιτική κατά των Σιιτών και των Κούρδων. Η δράση των τζιχαντιστών απειλεί όλους όσους δεν ασπάζονται τις α-κραίες θέσεις τους ή ανήκουν σε άλλες θρησκείες. Με την τακτική τους αυτή συσπειρώνουν μεν ομοϊδεάτες τους αλλά ταυτόχρονα προσφέρουν κίνητρα συνεργασίας σε όλους τους υπόλοιπους που απλά θέλουν να επιβιώσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου