ΤΟ ΡΟΛΟΪ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ

Μία από τις γραφικότητες του Πανεπιστημίου Αθηνών ήταν το ρολόι που βρισκόταν στην πρόσοψή του έως τα μέσα της δεκαετίας 1930 και έδινε ιδιαίτερο ρυθμό στις κολόνες, στη μετόπη και στο ιωνικού ρυθμού σύνολό του... 

του ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΣΚΙΑΔΑ

Θεωρούνταν συμπλήρωμα συνδεδεμένο με το ίδρυμα, την εξωτερική του εμφάνιση και την πανεπιστημιακή ζωή, αλλά και με τη ζωή των κατοίκων της πόλης, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων δεν διέθετε δικό του ρολόι και συμβουλευόταν όσα είχαν αναρτηθεί σε δημόσιους χώρους. Μόνον που εκείνο το ρολόι είχε πολλές ιδιοτροπίες και έκανε απίστευτα πείσματα. Σίγουρα δεν έδειχνε σχεδόν ποτέ σωστά την ώρα! Ο λόγος;...

Το ύψος της θέσης του. Τοποθετημένο στη μετόπη των Προπυλαίων, απαιτούσε ολόκληρη επιχείρηση για να κουρδιστεί. Έπρεπε πρώτα να κληθεί ένα όχημα της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας για να διαθέσει τη σκάλα του και στη συνέχεια να βρεθεί κάποιος κλητήρας με χαρίσματα ακροβάτη για να αναλάβει το επικίνδυνο εγχείρημα. 

Προπάντων όμως, έπρεπε η υπηρεσία του ιδρύματος να θυμάται το κούρδισμά του με τη συχνότητα που έπρεπε, κάθε τρεις ή τέσσερις μήνες. Το κούρδιζαν μια φορά, δούλευε κανονικά όσο διαρκούσε το κούρδισμα και όταν ξεκουρδιζόταν έλεγε ότι του… κατέβαινε διασκεδάζοντας τους Αθηναίους και προκαλώντας δυσμενή σχόλια εκ μέρους του Τύπου.

Είδε κι απόειδε η Πρυτανεία και αποφάσισε την κατάργησή του. Οπότε το ρολόι κατέβηκε με το πρόσχημα ότι θα πήγαινε για επισκευή. Αλλά ποτέ δεν επανήλθε στη θέση του, παρά τις διαμαρτυρίες των εφημερίδων –ακόμη και εκείνων που το είχαν κατηγορήσει– ότι «το Πανεπιστήμιον χωρίς το ρολόι του ασφαλώς έχει χάσει κάτι από τον ιστορικόν του ρυθμόν». Ο Π. Παλαιολόγος έγραψε πως το ρολόι ήταν από τις θετικότερες υπηρεσίες που πρόσφερε το ανώτατο πνευματικό ίδρυμα!

ΜΙΚΡΟΣ ΡΩΜΙΟΣ