Η συζήτηση ότι στη χώρα υπάρχει πετρέλαιο να φαν – ή να πιούν - κι οι
κότες, που λέμε, είναι πολύ σουρεάλ, αν κοιτάξει κανείς τι συμβαίνει
αυτές τις μέρες στη χώρα και ειδικά στην Αθήνα...
Τα περισσότερα σπίτια ζεσταίνονται – τρόπος του λέγειν, μην το παίρνετε τοις μετρητοίς – με τα τζάκια και όχι με τα καλοριφέρ. Πώς γίνεται τώρα, να έχει… σωθεί η χώρα, να λένε διάφοροι ότι αποκτούμε ξανά την… αξιοπιστία μας και να πανηγυρίζουν για το… λαμπρό μας μέλλον, αλλά την ίδια ώρα η κοινωνία να γυρίζει στη δεκαετία του ’50 και του ’60, μόνο η τρόικα μπορεί να μας το εξηγήσει, κι αυτή λείπει σε πάρτι πολυτελείας, όπως διαβάζω. Η Αθήνα σκεπάστηκε με ένα νέο νέφος. Δεν είναι μόνο ότι ξαναπήραν μπροστά τα τζάκια, αλλά...
Τα περισσότερα σπίτια ζεσταίνονται – τρόπος του λέγειν, μην το παίρνετε τοις μετρητοίς – με τα τζάκια και όχι με τα καλοριφέρ. Πώς γίνεται τώρα, να έχει… σωθεί η χώρα, να λένε διάφοροι ότι αποκτούμε ξανά την… αξιοπιστία μας και να πανηγυρίζουν για το… λαμπρό μας μέλλον, αλλά την ίδια ώρα η κοινωνία να γυρίζει στη δεκαετία του ’50 και του ’60, μόνο η τρόικα μπορεί να μας το εξηγήσει, κι αυτή λείπει σε πάρτι πολυτελείας, όπως διαβάζω. Η Αθήνα σκεπάστηκε με ένα νέο νέφος. Δεν είναι μόνο ότι ξαναπήραν μπροστά τα τζάκια, αλλά...
Ότι στα τζάκια αυτά, οι ιδιοκτήτες τους, καίνε
περίπου ό,τι βρουν. Όχι μόνο ξύλα, αλλά χαρτιά, παλιά έπιπλα, κακής
ποιότητας ξύλα, καθότι φθηνότερα, σκουπίδια κάθε λογής και πάει
λέγοντας!
Κάποιοι θα τρέξουν να πουν, επιτέλους ρε παιδιά, να αξιοποιήσουν οι Έλληνες και τα τζάκια, που τα έφτιαχναν μέχρι τώρα μόνο για τη διακόσμηση του σπιτιού. Συνήθως αυτοί που τα λένε αυτά, έχουν γεμάτους τους λέβητες με πετρέλαιο, αν δεν έχουν προνοήσει να εγκατασταθούν σε σπίτια με φυσικό αέριο.
Στα αναμμένα τζάκια δεν καίγονται απλά ξύλα, αλλά και οι ελπίδες της τωρινής μεσαίας τάξης να παραμείνει, τουλάχιστον, μεσαία. Και οι προσδοκίες των πιο αδύνατων ότι μπορούν να ξεφύγουν από τη μοίρα τους. Αποτυπώνεται και το υποκριτικό του ισχυρισμού ότι η χώρα έχει… σωθεί. Επιβεβαιώνεται πλέον ότι το πρόβλημα στη χώρα γίνεται ανθρωπιστικό. Η πείνα, η έλλειψη φαρμάκων και πετρελαίου για τις περισσότερες οικογένειες, μόνο ανθρωπιστική κρίση προδίδουν.
Είχε δίκιο ο Γιώργος Παπανδρέου που έλεγε ότι η Ελλάδα αλλάζει και έχει απόλυτο δίκιο κι ο Σαμαράς, που λέει ότι βαδίζουμε σε νέο δρόμο. Μόνο, που είναι η Ελλάδα της παρακμής και της φτώχειας, καθώς και ο δρόμος της κοινωνικής καταστροφής. Οι υποσχέσεις τους σαν κούτσουρα, που καταρρέουν, όταν καίγονται…
Κάποιοι θα τρέξουν να πουν, επιτέλους ρε παιδιά, να αξιοποιήσουν οι Έλληνες και τα τζάκια, που τα έφτιαχναν μέχρι τώρα μόνο για τη διακόσμηση του σπιτιού. Συνήθως αυτοί που τα λένε αυτά, έχουν γεμάτους τους λέβητες με πετρέλαιο, αν δεν έχουν προνοήσει να εγκατασταθούν σε σπίτια με φυσικό αέριο.
Στα αναμμένα τζάκια δεν καίγονται απλά ξύλα, αλλά και οι ελπίδες της τωρινής μεσαίας τάξης να παραμείνει, τουλάχιστον, μεσαία. Και οι προσδοκίες των πιο αδύνατων ότι μπορούν να ξεφύγουν από τη μοίρα τους. Αποτυπώνεται και το υποκριτικό του ισχυρισμού ότι η χώρα έχει… σωθεί. Επιβεβαιώνεται πλέον ότι το πρόβλημα στη χώρα γίνεται ανθρωπιστικό. Η πείνα, η έλλειψη φαρμάκων και πετρελαίου για τις περισσότερες οικογένειες, μόνο ανθρωπιστική κρίση προδίδουν.
Είχε δίκιο ο Γιώργος Παπανδρέου που έλεγε ότι η Ελλάδα αλλάζει και έχει απόλυτο δίκιο κι ο Σαμαράς, που λέει ότι βαδίζουμε σε νέο δρόμο. Μόνο, που είναι η Ελλάδα της παρακμής και της φτώχειας, καθώς και ο δρόμος της κοινωνικής καταστροφής. Οι υποσχέσεις τους σαν κούτσουρα, που καταρρέουν, όταν καίγονται…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου