Η αμυντική διπλωματία και γενικά η συνομολόγηση συμφωνιών στρατιωτικής συνεργασίας με άλλες χώρες είναι ένα θετικό στοιχείο για την ασφάλεια και την υπόσταση της Κύπρου, καθώς και για το ρόλο που θα μπορούσε να διαδραματίσει σε ειρηνικές δραστηριότητες και ανθρωπιστικές αποστολές στην περιοχή αν αξιοποιηθούν σωστά...
του ΑΡΙΣΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ
Όταν όμως ξεπερνούν κάποια όρια και παίρνουν ένα πιο επιθετικό χαρακτήρα, όπως προκύπτει από την πρόσφατη συμφωνία με το Ισραήλ και τα σενάρια της κοινής άσκησης που είχε τελευταίως διεξαχθεί, τότε η κατάσταση είναι διαφορετική και ίσως ανησυχητική, προσφέροντας ευκαιρίες στην...
Τουρκία να την εκμεταλλευτεί. Προφανώς θα υπάρχουν μάλλον εσφαλμένες αντιλήψεις ανάμεσα στις αρμόδιες αρχές για τον γεωπολιτικό ρόλο του νησιού, καθώς και για τα όρια και τους τρόπους αξιοποίησης του μέσω στρατιωτικών συμφωνιών, όπως αυτών με το Τελ Αβίβ, ώστε να είναι επωφελής για την ειρήνη και για τα συμφέροντα της Κύπρου στην περιοχή. Σημειώνονται αυτά γιατί η στρατιωτική συμφωνία με το Ισραήλ είναι πολύ πιο διευρυμένη από οποιαδήποτε άλλη έχει υπογραφεί στο παρελθόν – ακόμη και από παρόμοιο συμφωνητικό που έχει συνομολογηθεί με τις ΗΠΑ το Δεκέμβριο του 2002.
Οι δε ασκήσεις είναι πιο προχωρημένες σε ορισμένα σημεία και από εκείνες που έγιναν μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου στα πλαίσια του περιβόητου «ενιαίου αμυντικού δόγματος». Μάλιστα το περιεχόμενο της τελευταίας άσκησης, σύμφωνα με το ΡΙΚ – που δεν έχει διαψευσθεί – περιελάμβανε τη χρησιμοποίηση μερικών εκατοντάδων Ισραηλινών καταδρομέων των ειδικών δυνάμεων, με όλο βέβαια τον αναγκαίο εξοπλισμό τους, την απαραίτητη λογισμική υποστήριξη και μεταγωγικά αεροσκάφη, στα πλαίσια της εκγύμνασης τους για ανάληψη καταδρομικής δράσης προφανώς σε ξένο έδαφος.
Δεν πείθει λοιπόν η προσπάθεια του Υπουργείου Άμυνας να παρομοιάσει τη συμφωνία αυτή με τις πολύ περιορισμένες σε έκταση και περιεχόμενο αμυντικές συμφωνίες με το Λίβανο την Αίγυπτο και την Ιορδανία, ή και την Αρμενία, τη Γαλλία, την Αυστρία κ.λπ. Αυτές αναφέρονται κυρίως σε ανταλλαγή διαβαθμισμένων πληροφοριών, διαχείριση κρίσεων, συνεργασία σε θέματα έρευνας και διάσωση, εκπαίδευση κ.λπ. Υπό το πρίσμα των ανωτέρω διαπιστώσεων οι αρμόδιες κυπριακές αρχές παρουσιάζονται να έχουν περίεργες αντιλήψεις όταν με αφορμή τις επικρίσεις για τις ασκήσεις Κύπρου-Ισραήλ επαναλαμβάνουν ότι και επί του προκειμένου «ο ρόλος που διαδραματίζει η Κύπρος είναι εξισορροπητικός και γεφυρωτικός» και ότι «τέτοιες αμυντικές συμφωνίες δεν στρέφονται εναντίον κανενός» και ότι απλώς «υπηρετούν τη σταθερότητα, την ασφάλεια και την ειρήνη στην περιοχή»!
Επίσης η επίκληση του ότι η συγκεκριμένη άσκηση με το Ισραήλ πραγματοποιείται «στα πλαίσια αντιμετώπισης κοινών απειλών», είναι εξωπραγματική και εσφαλμένη. Βέβαια η Κύπρος παρόλο που δεν αντιμετωπίζει άμεσο κίνδυνο από τρομοκρατική δράση όπως άλλες χώρες («κοινή απειλή»;) ωστόσο σωστά έχει συστρατευθεί με την ΕΕ και τη διεθνή κοινότητα ενάντια στην τρομοκρατία. Όμως η υπέρμετρη προβολή της θέσης αυτής είναι αχρείαστη και ενδεχόμενα να προκαλεί αυτό που η ίδια θέλει να αποφύγει. Από την άλλη είναι εκτός πραγματικότητας η συνάρτηση των ασκήσεων με τους Ισραηλινούς με την «αντιμετώπιση κοινών απειλών», τη στιγμή που οι κατευθύνσεις από τις οποίες προβάλλουν απειλές κατά της Κύπρου δεν έχουν καμία σχέση με εκείνες που αντιμετωπίζει το Ισραήλ που δεν έχουν να κάνουν τίποτα με την Τουρκία.
Ούτε και έχει εξηγηθεί πειστικά πώς, με ποιο έμπρακτο τρόπο και σε πόσο μεγάλο βαθμό ωφελείται ο κυπριακός λαός ή η υπόθεση του και η ασφάλεια του ώστε να υπεισέλθει σε αυτού του είδους τη στρατιωτική συμφωνία και να επιτρέπει αυτής της κλίμακας ασκήσεις στο έδαφος του με επιθετικούς προσανατολισμούς.
Τέλος δεν θα μπορούσε παρά να εκφραστεί και η ανησυχία ότι με την υπερπροβολή της «αναβαθμισμένης γεωπολιτικής θέσης της Κύπρου» σε σχέση με την παραχώρηση εκτεταμένων στρατιωτικών διευκολύνσεων σε τόσες χώρες, η τουρκική πλευρά ενδεχόμενα να εκμεταλλευτεί το γεγονός αυτό όσον αφορά τις απαιτήσεις της στο θέμα της ασφάλειας και των εγγυήσεων στο Κυπριακό. Εύλογα δημιουργούνται – για παράδειγμα – τα εξής ερωτήματα:
(α) Δεν θα ενισχυόταν η τουρκική απαίτηση για επεμβατικά δικαιώματα στην Κύπρο για να αποκλείσει το ενδεχόμενο χρησιμοποίησης του γεωγραφικού χώρου του νησιού εναντίον της ή κατά των συμφερόντων της στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, όταν τόσο επίμονα προβάλλεται από τη κυβέρνηση και αξιοποιείται ήδη από άλλους, για στρατιωτικούς σκοπούς, η γεωπολιτική σημασία του νησιού στην περιοχή;
(β) Επίσης με όλες αυτές τις αμυντικές συμφωνίες, ορισμένες από τις οποίες προνοούν και τη δυνατότητα ελλιμενισμού σκαφών, προσγείωσης αεροσκαφών και στάθμευσης στρατευμάτων στο κυπριακό έδαφος, αυτό δεν θα ενίσχυε τις απαιτήσεις της Τουρκίας στις συνομιλίες στο Κυπριακό για την παρουσία δικών της δυνάμεων στο νησί ή για τουρκική βάση, όταν κάτι τέτοιο επιτρέπεται σε όλους τους άλλους εκτός από αυτή;
Τα ζητήματα αυτά είναι πολύ λεπτά και δεν υπάρχουν περιθώρια για εσφαλμένους χειρισμούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου