Η Διεθνής Κοινότητα σε ρόλο κίβδηλου ειρηνοποιού και η Διπλωματία όμηρος των εκβιαστών του πλανήτη

Επιμένουμε να διαβάζουμε την Ισλαμική πολιτική κουλτούρα με ερμηνευτικό εργαλείο το δυτικό αλφαβητάρι κι αυτό είναι λάθος...

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Μπορεί να έχει ωριμάσει στα μυαλά όλων (και μέσα στο Ισραήλ) η ιδέα της λύσης των δύο κρατών, αλλά θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι καμιά λύση ΔΕΝ μπορεί να δοθεί υπό το κράτος του εγκληματικού εκβιασμού των τρομοκρατών και χωρίς προηγουμένως να έχει ισοπεδωθεί πλήρως η Χαμάς, με τρόπο παραδειγματικό για κάθε επίδοξο τρομοκράτη...

Ο γειτονικός Λίβανος (ο οποίος επιπροσθέτως ΔΕΝ φέρει στην πλάτη του το φορτίο μιας συγκρουσιακής ιστορικής εκκρεμότητας όπως είναι το Παλαιστινιακό) και η σταθερή αναβάθμιση της Χεζμπολάχ στα κρατικά και περιφερειακά δρώμενα, επιβεβαιώνει το άτοπο κάθε τέτοιας προσδοκίας...

Η ισλαμική τρομοκρατία στην περιοχή ΔΕΝ θα μείνει άνεργη και ΔΕΝ πρόκειται να ξεπέσει σε πολιτική ζητιανιά, αν της επιτραπεί να συνεχίσει να λειτουργεί ως κρίσιμη παράμετρος της καθημερινότητας. Η ίδια δεν είναι διόλου διατεθειμένη να συνταξιοδοτηθεί, ενώ συγκεκριμένοι περιφερειακοί δρώντες παραμένουν πρόθυμοι και αποφασισμένοι να συνεχίσουν να επιδίδονται στην αποσταθεροποιητική εργαλειοποίησή της…

Όποια λύση και να δοθεί, το Ισραήλ θα παραμένει πάντα καρφί στο μάτι των ακραίων ισλαμιστικών κύκλων, οι οποίοι με την δράση τους θα... ανατροφοδοτούν δυναμική διαρκούς αποσταθεροποίησης, πολύ δε περισσότερο εάν η πολιτική του ηγεσία, συνηγορήσει σήμερα σε λύσεις που θα επιτρέψουν στους γεωπολιτικούς του ανταγωνιστές να τις εκλάβουν ως επιχειρησιακή λιποψυχία στην καλύτερη περίπτωση...

Προσβλέποντας σε λύση του Παλαιστινιακού χωρίς να έχει προηγηθεί το τσάκισμα της Χαμάς, είναι σαν να ελπίζουμε ότι μπορεί να υπάρξει λύση του Κυπριακού με εξασφαλισμένη σταθερή ροή εποίκων και με αναβαθμισμένο ρόλο των κατοχικών στρατευμάτων στο νησί.

Και φυσικά οποιαδήποτε λύση δρομολογηθεί (με προϋπόθεση όμως το τσάκισμα της Χαμάς) είναι φανερό ότι θα πρέπει να συνοδεύεται από πρότυπες διεθνείς δεσμεύσεις εγγυητριών δυνάμεων που δεν θα επιτρέπουν στην Νέα Παλαιστινιακή Αρχή, με όποια πολιτειακή μορφή και αν συγκροτείται, να επιδεικνύει καμιά απολύτως ανοχή στην αναβίωση του φαινομένου της Ισλαμικής τρομοκρατίας. Εάν αυτό το ζήτημα δεν λυθεί, τότε είναι βέβαιο ότι η Διεθνής κοινότητα στην προσπάθειά της να επιλύσει ένα ιστορικό πρόβλημα, θα έχει διευκολύνει την δημιουργία ακόμη μιας κρατικής τρομοκρατικής οντότητας με ανυπολόγιστες συνέπειες ΚΑΙ για τους Παλαιστίνιους αλλά ΚΑΙ για την περιφερειακή, και όχι μόνο, σταθερότητα.

Προφανώς υπάρχει πολύ σοβαρό πρόβλημα αυτήν την στιγμή με τον άμαχο πληθυσμό της Γάζας. Η διεθνής κοινότητα όμως δεν μπορεί να συνεχίσει να υποκρίνεται υποδυόμενη έναν κίβδηλο ρόλο ειρηνοποιού που απλώς θα σπρώξει το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Γιατί αυτό θα γίνει… Το πρόβλημα θα σπρωχτεί κάτω από το χαλί, ενώ η γεωπολιτική εργολαβία την οποία έχει αναλάβει να φέρει σε πέρας η Χαμάς, δεν θα επιτρέψει την εδραίωση της Ειρήνης. Φυσικά είναι αυτονόητο πως καμία λύση του Παλαιστινιακού δεν θα ικανοποιήσει του τρομοκράτες και δεν θα τους αποτρέψει από δράσεις που θα επιδιώξουν να την υπονομεύσουν και να την ακυρώσουν στην πράξη.

Η διεθνής κοινότητα λοιπόν, θα πρέπει να μπει στην Γάζα άμεσα με δικές της δυνάμεις, να φροντίσει για την ασφαλή μετακίνηση όλων των αμάχων (συνεπικουρούμενη σε αυτό το έργο και από την Αίγυπτο και από την Ιορδανία) σε τακτό χρονικό διάστημα και με σαφή ημερομηνία λήξης. Αμέσως μετά θα πρέπει να δώσει το πράσινο φως στο Ισραήλ να διαχειριστεί την Χαμάς όπως της αξίζει, ξεκαθαρίζοντας ταυτόχρονα στην Χεζμπολάχ ότι κανενός είδους εμπλοκή δεν πρόκειται να γίνει ανεκτή και από κανέναν.

Ας μην έχουμε αυταπάτες… Η εμφάνιση του Ισλαμικού Κράτους… Η υπερενίσχυση της Χεζμπολάχ και η αναβάθμισή της σε κρατικό δρώντα… Η διεύρυνση της εγκληματικής δράσης της Χαμάς (για να μην απαριθμήσουμε τα Ισλαμικά μπουμπούκια που αποδεκατίζουν μαζικά ανθρώπους στην Αφρική) είναι γέννημα πρωτίστως της ανοχής της Διεθνούς Κοινότητας και δευτερευόντως των κρατικών δρώντων που επιλέγουν να στηρίζουν την Ισλαμική τρομοκρατία είτε με έμμεσο είτε με άμεσο τρόπο. Το δολοφονικό χτύπημα στο Ισραήλ, θα πρέπει να αποτελέσει την αφορμή για να δοθεί ένα τέλος σε αυτήν την ανοχή, με σταθερότητα και διαρκή αποφασιστικότητα, χωρίς να αφήνεται το περιθώριο να χτιστούν πολιτικές καριέρες σε «διαμεσολαβητές» που κλείνουν το μάτι για να αποσπούν ανταλλάγματα από τους αφελείς.

Το δράμα των αμάχων, ΔΕΝ μπορεί να συνεχίσει να είναι το πρόσχημα για την ανοχή, διότι με αυτήν την λογική, αυτό το δράμα απλώς ανακυκλώνεται και ανατροφοδοτείται. Θα πρέπει λοιπόν το δράμα των αμάχων να αναβαθμιστεί σε κίνητρο από μια Διεθνή Κοινότητα που δεν θα υποκρίνεται ανθρωπισμό και δεν θα συνεχίσει να ανέχεται το έγκλημα σε βάρος όλων.

"ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ"