Το Ισραήλ θα πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στην συντριβή της Χαμάς ή στην αυτοκατάργησή του…

Όχι… ΔΕΝ θα είναι πραγματική ήττα για την Χαμάς η συνέχιση των επαφών Ισραήλ – Σαουδικής Αραβίας με οποιοδήποτε τίμημα. Πραγματική ήττα για την Χαμάς, θα είναι η μόνον συντριβή της Χαμάς… Χωρίς εκπτώσεις και συμψηφισμούς. Χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις…

Ένα Ισραήλ που θα συμβιβαστεί με οτιδήποτε λιγότερο από αυτό…

Θα είναι ένα Ισραήλ που θα έχει τροφοδοτήσει με την ατολμία και την αναποφασιστικότητά του, μια ανεξέλεγκτη έκρηξη της Ισλαμικής τρομοκρατίας η οποία το πρώτο που θα κατασπαράξει θα είναι τις σάρκες του…

Θα είναι ένα ξεδοντιασμένο Ισραήλ που θα συγκεντρώσει επάνω του την χλεύη των πάντων και θα έχει οδηγήσει εκούσια τον πρωταγωνιστικό περιφερειακό του ρόλο, στις Συμπληγάδες της ταπεινωτικής του αυτοκατάργησης…

Θα είναι ένα Ισραήλ που δεν θα ενδιαφέρει πλέον στρατηγικά την Σαουδική Αραβία και καμία Σαουδική Αραβία. Αντίθετα θα έχει ανοίξει την όρεξη μιας πληθώρας Αραβικών χωρών, μεταξύ αυτών ΚΑΙ της Σαουδικής Αραβίας, που θα θελήσουν να το καταπιούν για να...

μπορέσουν να καρπωθούν αυτό που μέχρι χθες ήταν διατεθειμένες να διαπραγματευτούν με συγκεκριμένους όρους…

Θα είναι ένα Ισραήλ  που, από ισχυρός περιφερειακός δρών, θα έχει υποβαθμιστεί σε χώρο τράνζιτ για να ευοδωθούν με την θυσία του τα γεωπολιτικά παιχνίδια τρίτων…

Θα είναι ένα Ισραήλ που την αμέσως επόμενη στιγμή… ΚΑΙ η Χαμάς… ΚΑΙ η Χεζμπολάχ… ΚΑΙ η θρασύδειλη Τουρκία, θα σπεύσουν να το αφανίσουν από το χάρτη και να το μετατρέψουν από σύμβολο περιφερειακής ισχύος σε σύμβολο υποταγής στην παντοδυναμία του Ισλάμ…

Αν η πολιτική ηγεσία του Ισραήλ είναι διατεθειμένη να υπογράψει την πράξη της γεωπολιτικής αυτοκατάργησής του, δεν έχει παρά να υποκύψει στις φωνές της «σύνεσης» και στις προτροπές των «φίλων» που την καλούν να ενδώσει σε έναν ταπεινωτικό και απαράδεκτο  ιστορικό συμβιβασμό.

Και φυσικά δεν έχει παρά να τσιμπήσει το δόλωμα που της πλασάρουν, επικαλούμενοι την απειλή της Σαουδικής Αραβίας ότι θα διακόψει τις συνομιλίες που έχουν δρομολογηθεί.

Αλλά πριν το κάνει, οφείλει να γνωρίζει καλά ότι η κρατική υπόσταση του Ισραήλ θεμελιώθηκε με εργαλείο την ισχύ σε ένα ολοκληρωτικά και καθ’ όλα εχθρικό περιβάλλον, που ως τέτοιο, είναι ανίκανο και απρόθυμο να κατανοήσει τις έννοιες της «συνεννόησης» και του «συμβιβασμού». Σε αυτό το περιβάλλον, αυτός που θα αποφασίσει, ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη μια αντιπαράθεση ισχύος, να αντικαταστήσει την ισχύ με γιρλάντες, την επόμενη στιγμή θα πάψει να εμφανίζεται ακόμη και ως ανθυποπαράγραφος στην περιφερειακή Ιστορία…

Αυτή ακριβώς η ισχύς είναι που έφερε την Σαουδική Αραβία στο τραπέζι της συνεννόησης και που μοιραία θα την αναγκάσει να επιστρέψει σ αυτό, παρά τις όποιες επικοινωνιακές πιρουέτες διατυπώνονται για την τιμή των όπλων. Η ισχύς και οι εξελίξεις, δεν μπορούν να περιμένουν μια Σαουδική Αραβία η οποία γνωρίζει πάρα πολύ καλά ότι δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει το τραίνο των περιφερειακών και παγκόσμιων προκλήσεων...

Κ. Κυριακόπουλος