Η αλήθεια είναι ότι ο εμβολιασμός δεν είναι υποχρεωτικός. Και βάσει του συντάγματος δεν θα μπορούσε να είναι, αφού ο πολίτης έχει δικαίωμα αυτοδιάθεσης ως απόρροια του σεβασμού της προσωπικότητάς του, της αξιοπρέπειάς του και της συνταγματικά κατοχυρωμένης ελεύθερης ανάπτυξής του (αρθρ. 2, 5 Συντάγματος)…
του Γ. ΙΕΡΟΔΙΑΚΟΝΟΥΣ’ αυτό συνηγορεί
και η διεθνής σύμβαση για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ιατρική, γνωστή ως “Σύμβαση του Οβιέδο”, που κυρώθηκε με
ν. 2619/1998 και ισχύει στη χώρα μας. Σύμφωνα με το άρθρο 5 αυτής, επέμβαση σε
θέματα υγείας προϋποθέτει την ελεύθερη συναίνεση του ενδιαφερόμενου προσώπου,
κατόπιν προηγούμενης σχετικής ενημέρωσής του ως προς τον σκοπό και τη φύση της
επέμβασης καθώς και ως προς τα επακόλουθα και τυχόν κινδύνους που αυτή
συνεπάγεται. Στην ίδια κατεύθυνση κινείται και η διάταξη αρθρ. 12 παρ.1 Κώδικα
Ιατρικής Δεοντολογίας ( ν. 3418/2005).
Από την άλλη
όμως, υπάρχουν και τα άρθρα 21 παρ.3 και 5 παρ.4 του Συντάγματος, αλλά και το
αρθρ. 5 παρ. 1ε της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) για την
ανάγκη προστασίας του κοινωνικού συνόλου από την εξάπλωση μεταδοτικών
ασθενειών. Ειδικά για τον εμβολιασμό αναφέρεται ότι δεν θα μπορούσε να
αποκλειστεί ως υποχρεωτικός, ιδιαιτέρως για πρόσωπα που λόγω επαγγέλματος
αποτελούν σε υψηλό ποσοστό φορείς μόλυνσης και μετάδοσης ασθενειών (σύμφωνα και
με σχετική νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου).
Επίσης, με τη διάταξη αρθρ. 4 παρ.3 ιιιβ ν. 4675/2020 προβλέπεται κατ’ εξαίρεση δυνατότητα υποχρεωτικού εμβολιασμού ως...
έκτακτο και προσωρινό μέτρο που αφορά σε συγκεκριμένη ομάδα πληθυσμού, σε συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο και υπό αυστηρές προϋποθέσεις .Οπότε, ναι μεν
δεν υπάρχει έως σήμερα υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού ως γενικό μέτρο, πλην
όμως η κυβέρνηση μπορεί ανά πάσα στιγμή να φέρει προς υπερψήφιση έναν τέτοιο νόμο, καθόλα νόμιμο συνταγματικά.
Δεν γνωρίζω αν θα
το πράξει τελικά και κατά πόσο αυτό θα έχει πρακτική εφαρμογή. Δηλαδή, πώς
μπορεί ένας άνθρωπος να υποστεί εμβολιασμό με το ζόρι; Στην πράξη πώς μπορεί να
γίνει αυτό εφικτό; Κατ’ εμέ, αυτό είναι αδύνατον. Και δεν νομίζω να γίνει ποτέ.
Τι θα γίνει όμως
με όλους αυτούς τους “αρνητές” που δραστηριοποιούνται σε επαγγέλματα όπου εκ
της φύσεώς τους αποτελούν πηγή μόλυνσης και μετάδοσης ασθενειών, όπως ορίζεται
από την ΕΣΔΑ;
Προσωπικά,
αδυνατώ να δώσω απάντηση προς το παρόν. Αλλά είναι σίγουρο ότι θα έχουμε
εξελίξεις σ’ αυτό το θέμα. Και πολύ σύντομα μάλιστα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου