Αυτό που εξελίσσεται στην Αμερική, δεν είναι απλά ένα ξέσπασμα οργής μόνο για την ανατριχιαστική –on camera– δολοφονία ενός μαύρου πολίτη από τέσσερις αστυνομικούς...
του ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΗΣΤΟΥ
Κάτι ανάλογο είχε συμβεί και το 1992, όταν πάλι τέσσερις αστυνομικοί του Λος Άντζελες αθωώθηκαν για τον βίαιο και αναίτιο ξυλοδαρμό και πάλι ενός μαύρου πολίτη, που επίσης καταγράφηκε σε κάμερα.
Την ημέρα της αθώωσης τους, ξέσπασαν βίαιες διαδηλώσεις και ολόκληρος ο κόσμος παρακολουθούσε στους τηλεοπτικούς δέκτες έναν ανελέητο εμφύλιο πόλεμο και το ξέσπασμα μιας οργής, πρωτόγνωρης τότε για τα αμερικανικά δεδομένα.
Ο απολογισμός, 53 νεκροί και ζημιές δισεκατομμυρίων δολαρίων. Τίποτα όμως δεν πια ίδιο.
Και δεν είναι ίδιο, διότι η παρανομία της εξουσίας, είναι γενική. Οι ανισότητες είναι τεράστιες και...
οι φτωχοί απροστάτευτοι, χωρίς κοινωνικές υπηρεσίες και παροχές. Μια σπίθα αρκούσε όλος αυτός ο συσσωρευμένος πόνος από τις αδικίες να εκφραστεί με τον τρόπο που βλέπουμε. Όλα όσα παρακολουθήσαμε στην περίφημη ταινία "Τζόκερ" μας εξηγούν τι έγινε, γιατί έγινε και που πάει το πράγμα.
Τα μηνύματα της πανδημίας
Το πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ είχε αποδείξει (και το απέδειξε και το 1992) ότι καταφέρνει παροδικά να εκτονώνει κοινωνικές κρίσεις. Τότε, πρόεδρος ήταν ο Μπιλ Κλίντον, που μόλις είχε πρωτοεκλεγεί και πολλοί πίστεψαν ότι κάτι θα αλλάξει. Η κατάσταση εκτονώθηκε μεν, δεν άλλαξε και πολύ δε. Σήμερα πρόεδρος είναι ένα πολιτικό έκτρωμα, ένας λαϊκιστής ρατσιστής που κατέκτησε την εξουσία με δόλια μέσα, εκμεταλλευόμενος το εκλογικό σύστημα (έλαβε 2.800.000 ψήφους λιγότερους από την Χίλαρι Κλίντον)!
Και την κατέκτησε στηριζόμενος από τη σέχτα των ευαγγελιστών χορηγών του, μέσω των κοινωνικών δικτύων και κυρίως του Face Book, με την βοήθεια και τις λαθραίες παρεμβάσεις της Βρετανικής εταιρείας Cambridge Analytica, που...
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ https://slpress.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου