Η διαφαινόμενη πρόθεση όσο και δυνατότητα της τουρκικής ηγεσίας, να εργαλειοποιήσει ευρύτερα τον φονταμενταλισμό στο πλαίσιο των ηγεμονικών της επιδιώξεων, μπορεί να σηματοδοτήσει γενικότερες ανατροπές σε ολόκληρο το εύρος του βορειοαφρικανικού τόξου, μετατρέποντας έτσι τα πολιτικά υβρίδια που θα προκύψουν, σε πολλαπλασιαστές ισχύος της Τουρκικής στρατηγικής.
Στην κόλαση της Λιβύης... Οι κρίσιμες απαντήσεις
για τα τεκταινόμενα, δεν μπορούν να δοθούν με μοναδικό εργαλείο τους κλασικούς
ερμηνευτικούς κανόνες. Κυρίως διότι το στρατηγικό
αποτύπωμα όλων αυτών που διαδραματίζονται αυτήν την περίοδο στην λιβυκή
σκακιέρα, δεν είναι μόνο πολυσύνθετο,
αλλά είναι και ιδιαιτέρως πολυπαραγοντικό...
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Οι εσωτερικές
συγκρούσεις και εν τέλει η αποσταθεροποίηση στην βορειοαφρικανική αυτή
χώρα, συνέπεσαν ιστορικά με μια εποχή
κατά την οποία συντελούνται γενικότερες ανατροπές και διαμορφώνονται καινούριες
ισορροπίες ισχύος.
Η περιοχή της ΝΑ Μεσογείου για πολύ συγκεκριμένους
λόγους που σχετίζονται με την κορυφαία στρατηγική σύγκρουση, βρίσκεται στην
περιδίνηση αυτών των διεργασιών, και η
βορειοαφρικανική ζώνη στο σύνολό της, ενσωματώνεται σε αυτές τις διεργασίες,
με την δική της προστιθέμενη αξία. Και ενσωματώνεται, όχι μονάχα με το
αυτοτελές της αποτύπωμα, αλλά κυρίως ως
μια ζώνη αυξημένου στρατηγικού ενδιαφέροντος, στο πλαίσιο των νέων
απαιτήσεων επιρροής, ελέγχου και προβολής αεροναυτικής ισχύος με προεκτάσεις
ευρύτερες.
Επομένως οι εξελίξεις
στην Λιβύη, δεν μπορούν να προσεγγίζονται μονομερώς με το βλέμμα στραμμένο μόνο στον έλεγχο του σημαντικού ενεργειακού
ενδιαφέροντος που παρουσιάζει η συγκεκριμένη χώρα, αλλά θα πρέπει να αξιολογούνται πρωτίστως με την αυξημένη γεωπολιτική
βαρύτητα που αποκτούν στους σχεδιασμούς των εμπλεκομένων.
Πρόκειται για μια αξιολόγηση
την οποία επιμελώς και με σχιζοφρενικό τρόπο αρνείται να κάνει η Ελληνική εξωτερική πολιτική, και το αρνείται για
όλο το εύρος της ΝΑ Μεσογείου (συμπεριλαμβανομένης ΚΑΙ της Κύπρου). Και αυτό έχει ως αποτέλεσμα την
συνεχιζόμενη ατολμία, αλληλουχία λαθών και απαράδεκτων καθυστερήσεων, και κυρίως
την ολοκληρωτική απουσία στρατηγικού
σχεδιασμού που θα μπορούσε να παρεμβληθεί και να ανακόψει καταστροφικές για
την χώρα εξελίξεις.
Στην εξίσωση του Λιβυκού, η εμπλοκή της Τουρκίας είναι
βαθύτατη...
H πολιτική εξάρτηση του Σάρατζ και του περιβάλλοντός του από την
Άγκυρα είναι ολοκληρωτική, και οι
βαθύτερες τουρκικές στοχεύσεις, φέρουν
ανεξίτηλα την σφραγίδα του ηγεμονισμού και...