Κανένας ξεφτιλισμένος σκοπός δεν μπορεί να αγιάζει τα πρόστυχα μέσα που επιστρατεύονται

Η ταυτότητα της εκλογικής μας επιλογής, φαίνεται πως οριστικοποιείται. Το τίμημα όμως που θα προκύψει από αυτήν, δεν θα αργήσει να φέρει και πάλι την κοινωνία στον γκισέ, και το κόστος που θα κληθεί να πληρώσει αυτή τη φορά, θα είναι πραγματικά ανυπολόγιστο…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η κρίσιμη εθνική ατζέντα παραμένει στο σύνολό της ανοικτή, και η πολιτική κουλτούρα στον τόπο μας βαρύνεται πλέον με πολύ αρνητικά τετελεσμένα.

• Οι Πρέσπες, είναι ένα από αυτά. Και η σημαντική της διάσταση, δεν είναι η εσωτερική παραφιλολογία που τροφοδότησε, με βάση την οποία επιχειρούν να κάνουν καριέρα διάφοροι «υπέροχοι» αναλυτές και μια σειρά νεόκοποι πολιτικοί τσαρλατάνοι.

Το κυρίαρχο πρόβλημα σε αυτήν την θλιβερή ιστορία, είναι ότι οι «σύμμαχοι» απαιτούν την γενίκευση της κουλτούρας των Πρεσπών  (δηλαδή της αποκαθήλωσης των παραδοσιακά αδιαπραγμάτευτων εθνικών προτεραιοτήτων) ως καταλύτη για την αποκλιμάκωση της περιφερειακής αστάθειας, σε βάρος όμως των...

εθνικών συμφερόντων της χώρας.

• Η προθυμία του πολιτικού προσωπικού να ενσωματωθεί και να επικαιροποιήσει αντιλήψεις και πρακτικές μειοδοσίας στην διαχείριση των κρίσιμων εθνικών προκλήσεων, είναι δεδηλωμένη. 

Όχι μονάχα ως κατάπτυστη συμπεριφορά συγκεκριμένων πολιτικών πρωταγωνιστών που παραδόθηκαν στην λαγνεία της... Αλλά κυρίως ως ένα δεδομένο που «κλείδωσε» αμετάκλητα στους σχεδιασμούς εκείνων που θα σύρουν την χώρα στο τραπέζι ταπεινωτικών διευθετήσεων διάφορων «διμερών» και «πολυμερών» εκκρεμοτήτων.

Η συνενοχή είναι καθολική. Η ανυπαρξία αποφασιστικής καταδίκης αυτής της κατάπτυστης συμπεριφοράς, ισοδυναμεί με «κλείσιμο του ματιού» που διαμηνύει ανοχή απέναντι σε αυτήν την αθλιότητα. Και αυτό είναι κάτι που οι "στρατηγικοί προστάτες" μας, σπεύδουν να εργαλειοποιήσουν.

• Η κλιμάκωση της Τουρκικής επιθετικότητας λειτουργεί μεταξύ άλλων και ως καταλύτης που τροποποιεί δεδομένα. 

Οι σπασμωδικές αντιδράσεις από την Ελληνική πλευρά που δεν παραπέμπουν σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης και που δεν ακουμπούν σε παράγοντες ισχύος όπως θα μπορούσε να είναι μια πλήρως αναθεωρημένη στρατηγική για την υπεράσπιση των εθνικών δικαίων, κινδυνεύουν να υποβαθμιστούν σε επικοινωνιακό πυροτέχνημα και εν τέλει σε βολικό άλλοθι που θα αξιοποιηθεί για να σύρει την χώρα σε διαπραγματεύσεις ταπείνωσης με επίδικο τον γεωπολιτικό της ακρωτηριασμό.

• Η εντεταλμένη επανεμφάνιση Σημίτη είναι μια τέταρτη παράμετρος, με ξεχωριστή πολιτική και συμβολική βαρύτητα. 

Ο Σημίτης δεν είναι ο οποιοσδήποτε πρώην πρωθυπουργός. Είναι ο πρωθυπουργός της τραγωδίας των Ιμίων… Ο πρωθυπουργός του αίσχους της Μαδρίτης… Ο πρωθυπουργός της πολιτειακής δουλοπρέπειας με το «ευχαριστώ την κυβέρνηση των ΗΠΑ»… 

Είναι ο ατιμώρητος μειοδότης, απέναντι στον οποίο η οποιαδήποτε ανοχή, δεν συνιστά πολιτικό σαβουάρ βίβρ, αλλά προάγγελο πολύ κακών μηνυμάτων και αμφιλεγόμενων πολιτικών διαθέσεων.

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον η χώρα οδηγείται στις εκλογές, αλλά το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του περί άλλων τυρβάζει.

• Σε πολιτική φτήνια εξαντλείται η αντιπαράθεση μεταξύ των πρωταγωνιστών του επικαιροποιημένου δικομματισμού (ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ), η οποία καταδεικνύει και την τραγική τους ομοιότητα και απέναντι στις απαράδεκτες απαιτήσεις των δυναστών, αλλά και απέναντι στις σύνθετες εθνικές απειλές με τις οποίες βρίσκεται αντιμέτωπη η χώρα.
• Βαρουφάκηδες και Βελόπουλοι είναι το νέο εκφυλιστικό δίπολο που έρχεται να αντικαταστήσει με ανανεωμένους όρους, την χρεοκοπημένη Χρυσή Αυγή και το Ποτάμι που στέρεψε, αφού προηγουμένως έφεραν σε πέρας επάξια την πολιτική αποστολή τους.
• Και το πολιτικό περιθώριο με τον τραβεστί πολιτικό λόγο, επιχειρεί μέσα από ακραία  ετερόκλητα σχήματα και κολεγιές, να διατηρήσει στην επικαιρότητα πολιτικούς τσαρλατάνους. Είναι η τελευταία επένδυση του συστήματος, στην σύγχυση και στον αποπροσανατολισμό, τώρα που ο γενικευμένος πολιτικός εκφυλισμός, έβγαλε από πολλούς την μάσκα της γελοιότητας και της υποκρισίας.

Η 8^η του Ιουλίου θα είναι ορόσημο πολλαπλών προκλήσεων.

Πριν απ όλα γιατί η όποια κυβέρνηση προκύψει από αυτές τις εκλογές, θα είναι μια κυβέρνηση υπό προθεσμία, η οποία θα οδηγηθεί σε βεβιασμένη κατάρρευση, υπό το βάρος των κρίσιμων εθνικών υπογραφών που θα κληθεί να παραχωρήσει. (Βλέπε περισσότερα ΕΔΩ)

Δεύτερον γιατί οι πιέσεις των δυναστών και οι εκβιασμοί με στόχο την καθολική αποδόμηση της χώρας, θα ενταθούν και θα προσλάβουν πρωτόγνωρες διαστάσεις. Ένα αλυσοδεμένο πολιτικό σύστημα που έχει υποταχθεί προκαταβολικά με ταπεινωτικές υπογραφές και ταπεινωτικές κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες, είναι αδύνατον να αντισταθεί στην λαίλαπα που απασφαλίζει αμέσως μετά την 7^η Ιουλίου.

Τρίτον γιατί οι ίδιες οι εξελίξεις θα τροφοδοτήσουν έναν νέο γύρο κοινωνικών εκρήξεων, τον οποίο οφείλουμε να είμαστε έτοιμοι να διαχειριστούμε εποικοδομητικά.

Το ότι οι μηχανισμοί του συστήματος επενδύουν σε λογικές γενικευμένου πολιτικού εκφυλισμού και ανέχονται τους τσαρλατάνους που πρωταγωνιστούν σε αυτη την θλιβερή φαρσοκωμωδία, ΔΕΝ είναι τυχαίο. (Βλέπε περισσότερα ΕΔΩ)

Η εποχή των καιροσκόπων των πλατειών, που ανέδειξε Βαρουφάκηδες και Τσακαλώτους, Κατρούγκαλους και Χρυσαυγίτες, Καζάκηδες και λοιπούς πολιτικούς τσαρλατάνους που αναζητούν σημαία ευκαιρίας για να επιβιώσουν, δεν πρέπει να επιτρέψουμε να αναβιώσει.

Οι μάσκες έπεσαν. Και οι τραγικές καρικατούρες πολιτικών κρετίνων και καιροσκόπων που έκρυβαν επιμελώς, πρέπει να κρεμαστούν οριστικά και αμετάκλητα στα μανταλάκια.

Και μιλάμε πρωτίστως για τους απίθανους τύπους που απέδειξαν ότι είναι αδίστακτοι. Που επιβεβαίωσαν ότι είναι ανίκανοι να πορεύονται σεβόμενοι εαυτούς και κανόνες. 

Μιλάμε για πολιτικούς σαλτιμπάγκους, που παρασιτολόγησαν όσο μπορούσαν μεταξύ ανθρώπων που ανησυχούσαν πραγματικά και αναζητούσαν μια δυνατότητα να παλέψουν αξιοπρεπώς για την πατρίδα τους και την ζωή τους. 

Μιλάμε για τους γυρολόγους της πολιτικής, οι οποίοι δεν δίστασαν στο όνομα της εξυπηρέτησης γ@μημένων σκοπών να χρησιμοποιήσουν τα πιο πρόστυχα μέσα.

Η πρώτη ιστορική ευκαιρία για να ξεκαθαρίσει το τοπίο από την πολιτική σαβούρα της ανέξοδης πατριδοκαπηλίας, δόθηκε στις Ευρωεκλογές. Αρκετοί πολιτικοί τυχοδιώκτες οδηγήθηκαν εκεί που ανήκαν. Στο ράφι με τα απόλυτα τίποτε.

Οι εθνικές εκλογές της 7ης Ιουλίου, είναι η φυσική ιστορική συνέχεια που πρέπει ν αξιοποιηθεί για να ολοκληρωθεί αυτή η πολιτική διεργασία αφανισμού των "τιποτάδων", διότι άλλη ευκαιρία ανάλογη η ιστορία δεν πρόκειται να ξαναδώσει.

Η ανοχή στον πολιτικό τσαρλατανισμό της προηγούμενης περιόδου, είχε κόστος. Η υπόθεση της Μακεδονίας, βγήκε στο σφυρί, αλλά ο αγώνας εκφυλίστηκε από πανηγυρτζήδες και γυρολόγους, με αποτέλεσμα ΝΑ ΜΗΝ δημιουργηθεί το ισχυρό πολιτικό κίνημα δημοκρατικής πατριωτικής αντίστασης που είχε ανάγκη ο τόπος μας για να αποτρέψει τα χειρότερα που είναι μπροστά.

Από αυτήν την διαπίστωση, έχουμε υποχρέωση όλοι μας να διδαχτούμε τα αυτονόητα. Το καρότο των εκλογών (και της επιχορήγησης) ΚΑΤΕΔΕΙΞΕ τους καιροσκόπους με ονοματεπώνυμο. ΥΠΕΔΕΙΞΕ ποιοί είναι αυτοί που δεν μπορεί κανείς πλέον να εμπιστευτεί σε κανενός είδους σοβαρή συζήτηση για το παρόν και το μέλλον της χώρας. Και κυρίως ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΕ, πως στον πολιτικό διάλογο θα πρέπει να επανέλθουν με τρόπο αμετάκλητο, η ΠΟΛΙΤΙΚΗ... η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ... η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ... η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΕΣΑ... 

Και να αποβληθούν οριστικά και επίσης αμετάκλητα, ο ΩΧΑΔΕΡΦΙΣΜΟΣ... οι ΦΤΗΝΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΚΟΛΕΓΙΕΣ... και τα ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΣΥΓΧΩΡΟΧΑΡΤΙΑ...

Όσοι ενέδωσαν προκλητικά και ξεφωνημένα στο ΚΑΡΟΤΟ με τις ετερόκλητες κολεγιές, θα πρέπει να υποστούν το αμείλικτο ΜΑΣΤΙΓΙΟ της αμετάκλητης πολιτικής απομόνωσης.

Κάθε έκπτωση στα αυτονόητα και στα ιστορικά αναγκαία,θα οδηγήσει σε νέα αυτοπαγίδευση της προσδοκίας και της προοπτικής. Κι αυτή την φορά, η αυτοπαγίδευση θα είναι μοιραία...

"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"