ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΤΗ ΣΚΑΚΙΕΡΑ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ

Μεγάλες και διεθνείς διαστάσεις λαμβάνει η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί τους τελευταίους μήνες στην Ουκρανία: η στροφή της κυβέρνησης, που παραιτήθηκε σήμερα υπό το βάρος των διαδηλώσεων, προς την Ρωσία, πυροδότησε το «Κίνημα της Ευρώπης»...

του ΝΙΚΟΥ ΜΙΧΟΥ

Η χώρα διαιρέθηκε, και έμελε να διαιρεθεί ακόμη περισσότερο όταν πριν από μια εβδομάδα ψηφίστηκε νόμος για τον περιορισμό των διαδηλώσεων. Αμέσως μετά την παραίτηση της κυβέρνησης οι πιέσεις από την ΕΕ άρχισαν και πάλι να ασκούνται εμφανώς ώστε να τραβήξουν την Ουκρανία μακριά από τον ρωσικό πόλο, που με την σειρά του προσφέρει οικονομική βοήθεια στην χώρα με το σκεπτικό ότι «κανείς δεν δαγκώνει το χέρι που τον ταΐζει». Πλέον στη χώρα διαμορφώνεται ένας νέος ψυχρός πολέμος, οι συνέπειες του οποίου ακόμη δεν είναι δυνατόν να υπολογιστούν.

Γερμανικός δάκτυλος
Οι συγκρούσεις και οι διαφωνίες για τον προσανατολισμό της χώρας των 70.000.000 κατοίκων εκ των οποίων...

οι 25.000.000 είναι Ρώσοι που ζουν εκεί για πολλές γενιές, έχουν προκαλέσει διαίρεση στο εσωτερικό της.

«Πρόκειται για μια πολύ σοβαρή δύναμη και ιδιαίτερα η Γερμανία προσπαθεί να διαρρήξει τις σχέσεις που υπάρχουν με την Ρωσία. Θέλει η Ουκρανία να αποτελέσει ένα ισχυρό προγεφύρωμα μιας αναπτυσσόμενης προς ανατολάς Ευρωπαϊκής Ένωσης – κάτι που ενέχει μεγάλους κινδύνους για την Ρωσία όχι μόνο σε οικονομικό επίπεδο αλλά και σε αμυντικό και στρατιωτικό, αφού δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι ευρωπαϊκές δυνάμεις δεν έχουν εκτός ατζέντας τις αντιπυραυλικές ασπίδες, τις οποίες θέλουν και οι ΗΠΑ. Άρα η Ρωσία κινδυνεύει να βρεθεί περικυκλωμένη από ένα αμυντικό κλοιό του ΝΑΤΟ», σχολιάζει ο Κώστας Ήσυχος, που εκφράζει τον φόβο ότι περνούμε πλέον σε μια περίοδο αποσταθεροποίησης στην Ευρώπη καθώς «η Ουκρανία δεν είναι μόνο ευρωασιατική χώρα αλλά και ευρωπαϊκή. Συνεπώς κανείς δεν θα μείνει αλώβητος από μια αντιπαράθεση Ρωσίας, ΕΕ και ΗΠΑ».

Βέβαια, η Γερμανία κατόπιν της νέας αναβαθμισμένης οικονομικής και ενεργειακής σχέσης που έχει με την Ρωσία, βρίσκεται μπροστά σε ένα δίλημμα: «Είναι πρώτοι εμπορικοί εταίροι μεταξύ τους. Από την άλλη υπάρχουν και τα ευρωατλαντικά ενδιαφέροντα. Άρα λοιπόν ή θα έρθει σε ρήξη με την Ρωσία και θα στραφεί σε μια πιο στενή ευρωπαϊκή ηγεμονία – κάτι που μάλλον κερδίζει έδαφος ως άποψη – ή θα διατηρήσει τις σχέσεις με την Ρωσία. Από την άλλη πλευρά ούτε η Ρωσία διαφαίνεται πρόθυμη να χαριστεί στις διαθέσεις των ευρωατλαντιστών».
  Ένα κομμάτι πίτα για όλους
Το Κίεβο τις τελευταίες εβδομάδες ήταν προορισμός πολλών πολιτικών της Δύσης. Σήμερα, μετά την παραίτηση της κυβέρνησης, η ευρωπαία Επίτροπος Εξωτερικών Υποθέσεων, Κάθριν Άστον, ανακοίνωσε ότι θα ξεκινήσει αμέσως τις διαπραγματεύσεις με τον Πρόεδρο της χώρας, Βίκτορ Γιανούκοβιτς, και τους επικεφαλής της αντιπολίτευσης.
  «Οι παρεμβάσεις αυτές αντίκεινται στους διεθνείς κανόνες. Για να ξεπεραστεί η κρίση με τον πιο δημοκρατικό τρόπο θα πρέπει ο κυρίαρχος λαός να μην έχει παρεμβάσεις από έξω. Η παρέλαση των διαφόρων πολιτικών από το Κίεβο, μόνο λάδι στην φωτιά ρίχνει», σχολιάζει ο κ. Ήσυχος αναφερόμενος και στην έκτακτη οικονομική βοήθεια των 15 δις που προσέφερε η Ρωσία στην Ουκρανία «για να μην μπει στον φαύλο κύκλο μιας απίστευτης οικονομικής κατάρρευσης εν μέσω κοινωνικής κρίσης». «Είναι, βέβαια, μια δέσμευση αλλά από την άλλη εάν εξετάσει κανείς τους όρους που έθετε η ΕΕ στην Ουκρανία για να προχωρήσει στην υπογραφή ενός οικονομικού συμφώνου, ανάμεσά τους θα διάβαζε την μείωση της παραγωγής και τις μικρότερες τιμές φυσικού αερίου από αυτές των διεθνών τιμών. Δηλαδή έδιναν κάποια ψίχουλα από την άλλη απαιτούσαν την συρρίκνωση της εξαγωγικής της δραστηριότητας, την ιδιωτικοποιήση των χρηματοπιστωτικών της εργαλείων και δημόσιων υπηρεσιών».

Αυτό κατά τον ίδιο σημαίνει ότι η Ουκρανία θα έμπαινε σε μια τροχιά «αποικιοποίησης στο όνομα της επέκτασης της ΕΕ, κάτι που βλέπουμε και στην Ελλάδα και στον ευρωπαϊκό νότο ευρύτερα».
  Νέος Ψυχρός Πόλεμος «Η Ουκρανία στην σημερινή Ευρώπη μας εισάγει σε μια φάση ενός νέου Ψυχρού Πολέμου μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης», σχολιάζει ο Κώστας Ήσυχος.

Από την άλλη πλευρά η Ρωσία δεν μπορεί να διακινδυνεύσει την απώλεια μιας «εταιρικής», σχέσης που έχει με την Ουκρανία. Αυτή η σχέση δεν περιορίζεται μόνο σε εμπορικά ζητήματα αλλά έχει ένα ιδιαίτερο γεωπολιτικό ενδιαφέρον ώστε να επιδιώκει να παραμείνει η Ουκρανία μια χώρα κοντά στην Νέα Ρωσία, με γνώμονα τα γεωστρατηγικά συμφέροντα που αυτή εκφράζει.
 

Η νέα ψυχροπολεμική λογική που διαφαίνεται στην βαλκανική χώρα θα έχει χαρακτηριστικά που ακόμη πλάθονται με μοναδικούς παράγοντες επιρροής τις εξελίξεις και την στάση των εμπλεκόμενων.
  «Αυτό που με λυπεί ιδιαίτερα είναι το γεγονός ότι ο ΟΗΕ συνεχίζει να αποτελεί μια οργάνωση που συνεχώς χάνει έδαφος μη δυνάμενη να επιβάλλει διεθνές δίκαιο. Βρισκόμαστε σε έναν πολυπολικό κόσμο που ακόμη δεν έχει βρει την έκφρασή του μέσα από σύγχρονους αποδοτικούς οργανισμούς», προσθέτει και καταλήγει: «Με προβληματίζει η επιθετική στάση των ευρωατλαντικών δυνάμεων στην Ευρώπη που δεν αποκλιμακώνει την βίαιη κατάσταση αλλά εάν συνεχιστεί θα δημιουργήσει μια έκρηξη της οποίας τις συνέπειες θα βιώσουμε όλοι και όχι μόνο η Ουκρανία».

TVXS