Ο πόλεμος που έχει ξεσπάσει στο διαδίκτυο, αναφορικά με το εν αναμονή κομματικό εγχείρημα της κ. Καρυστιανού, είναι πρωτοφανής, αλλά και αποκαλυπτικός για το επίπεδο πολιτικής ωριμότητας της Ελληνικής κοινωνίας…
Σε αυτήν την
ιδιότυπη αντιπαράθεση, η έννοια του
πολιτικού αντιλόγου επί της ουσίας εξοβελίζεται και αυτά που κυριαρχούν
είναι οι επιλεκτικές αναγνώσεις, οι
προσωπικοί χαρακτηρισμοί, η υποβάθμιση της πολιτικής σκέψης και
κρίσης και η συνακόλουθη καταφυγή σε
συμπεριφορές που θυμίζουν αγέλη…
Πρόκειται για μια
εξαιρετικά επικίνδυνη εξέλιξη. Και
θα πρέπει να πούμε ότι, παρά τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς κάποιων, σε
αυτό το νοσηρό όσο και επικίνδυνο κλίμα που καταγράφεται, εκείνοι που πρωταγωνιστούν, είναι οι υποστηρικτές του εγχειρήματος
και αυτό δεν είναι διόλου τυχαίο. Πρόκειται για μια συμπεριφορά και στάση, η οποία έχει εκκολαφθεί μέσα στο περιβάλλον που
γέννησε αυτό το περιώνυμο «κίνημα» και ανατροφοδοτείται
από την εμμονική ανάγκη συγκεκριμένων, ακόμη και αυτόκλητων, «συντελεστών» του, που επιδιώκουν να
το δουν να τελεσφορεί και να τους ανοίγει επιτέλους την πόρτα για την ένταξή
τους στο μισθολόγιο του κοινοβουλίου.
Έτσι… Η πολιτική κριτική που διατυπώνεται,
στοχοποιείται ως επιθετική και δήθεν υπονομευτική στάση, ενώ ο πολιτικός αντίλογος γίνεται
προσπάθεια να παρουσιαστεί ως προσωπική συκοφάντηση της κ. Καρυστιανού,
πράγμα το οποίο στο σύνολο σχεδόν των περιπτώσεων και πλην ελαχίστων ίσως εξαιρέσεων,
δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με την αλήθεια.
Ο λόγος που στοχοποιείται η πολιτική κριτική είναι προφανής και έχει να κάνει πρωτίστως, με την αμφιλεγόμενη πολιτική συγκρότηση του ακροατηρίου στο οποίο απευθύνεται το όλον εγχείρημα και το οποίο ακροατήριο, επιδιώκουν κάποιοι να χαλιναγωγήσουν, να συσπειρώσουν, να φανατίσουν και εν τέλει να...
Ας προσπαθήσουμε όμως να βάλουμε τα πράγματα σε
μια σειρά, για να καταλάβουμε εάν αυτό με το οποίο είμαστε
αντιμέτωποι, είναι μια υγιής πολιτική αναβάθμιση της οργής, θεμιτή αλλά και
απολύτως αναγκαία, ή εάν πρόκειται για
ένα εξαιρετικά νοσηρό φαινόμενο, για το οποίο θα κληθούμε να πληρώσουμε
υπολογίσιμο κόστος ως κοινωνία…
Πρώτον: Η
καθολική κοινωνική αντίδραση και οργή για την πολύνεκρη τραγωδία στα Τέμπη,
που θα μπορούσε όμως να είχε αποφευχθεί εάν αυτό το κράτος λειτουργούσε σεβόμενο
τις αποφάσεις του και την ζωή των πολιτών του, βαφτίστηκε «κίνημα». Η αλήθεια όμως είναι ότι τα όποια κινηματικά του χαρακτηριστικά, που ομολογουμένως
καταγράφηκαν την πρώτη περίοδο,
εκφυλίστηκαν ταχύτατα, από την στιγμή που κάποιοι εμπλεκόμενοι, κάποιοι συγκεκριμένοι
πολιτικοί αβανταδόροι αλλά και διάφοροι περιφερόμενοι πολιτικοί καιροσκόποι, το αντιμετώπισαν αυτό το «κίνημα» ως
μηχανισμό παραγωγής πολιτικών ευκαιριών, επί του οποίου έσπευσαν να
επενδύσουν τα ρέστα τους. Ο τρόπος που ενσωματώθηκε άλλωστε η επικοινωνιακή διαχείριση της τραγωδίας, στην μονοθεματική
καμπάνια συγκεκριμένων κομματικών σχηματισμών, είχε ήδη ανοίξει τον δρόμο
στον καιροσκοπισμό και από αυτόν τον
κατήφορο, είναι φανερό ότι δεν θα
μπορούσε πλέον να υπάρξει καμία επιστροφή.
Δεύτερον: Η ίδια η
κυρία Καρυστιανού, δεν επέδειξε, ως είχε την υποχρέωση, τις αναγκαίες
αντιστάσεις σε αυτήν την φυσιογνωμική μεταστροφή. Αντιθέτως φάνηκε ότι και η ίδια γοητεύτηκε από αυτήν την εξέλιξη, επέδειξε ανεκτικότητα σε όσους επεδίωξαν να μετατρέψουν την πάνδημη
οργή σε πολιτικό εργαλείο και όταν κάποιοι από αυτούς που την πλησίασαν, την
έθεσαν αντιμέτωπη με το δίλημμα: «Γιατί οι άλλοι και όχι εμείς», η
απόφαση της κυρίας Καρυστιανού ήταν να
μεταπηδήσει στην πίστα της πολιτικής φιλοδοξίας. Οφείλουμε πάντως ως προς αυτό,
να είμαστε ξεκάθαροι…
Παρεμβάσεις και επιμονή τρίτων φαίνεται ότι ήταν
αυτά που παρέσυραν την
πρόεδρο του συλλόγου των συγγενών των θυμάτων των Τεμπών. Της «φούσκωσαν» κατά το κοινώς λεγόμενο τα μυαλά και την προέτρεψαν
να αρχίσει να βλέπει των εαυτό της ως
εκκολαπτόμενο πολιτικό ηγέτη (ενδεχομένως και ως πρωθυπουργό… Ποιος ξέρει…).
Ωστόσο… Θα πρέπει
παράλληλα με αυτό να αναγνωρίσουμε
ότι… Τίποτε απολύτως δεν θα μπορούσαν να
επιτύχουν αυτοί οι κύριοι καλοθελητές, εάν η ίδια η κυρία Καρυστιανού δεν
είχε επιδείξει ανοχή, προδιάθεση και
κυρίως εάν δεν είχε αποδεχτεί με προθυμία την συγκεκριμένη πρόκληση.
Τρίτον: Όλοι όσοι εξώθησαν την κυρία Καρυστιανού στο
συγκεκριμένο εγχείρημα, έκαναν ότι ακριβώς έκαναν και όλοι οι διάττοντες αστέρες της όψιμης πολιτικής, που εμφανίστηκαν
για παράδειγμα την περίοδο της πανδημίας, για να λάμψουν ξαφνικά και μετά να
σβήσουν το ίδιο ξαφνικά όπως εμφανίστηκαν…
Επένδυσαν σε συμπεριφορές όχλου, για να κεφαλαιοποιήσουν την συμπάθεια
μερίδας των πολιτών, δηλώνοντας ψευδώς, ότι
δεν διακατέχονται από δεύτερες σκέψεις, ότι δεν επιθυμούν να ασχοληθούν με την
πολιτική και ότι δεν πρόκειται να εκποιήσουν την εμπιστοσύνη και την
συμπάθεια με την οποία περιβάλλονται… Και
την αμέσως επόμενη στιγμή, μόλις είδαν μέλι στο κιούπι και κόσμο στις πλατείες,
πέταξαν στον Καιάδα τις υποσχέσεις τους και έβαλαν πλώρη για σπουδαία πολιτικά μεγαλεία.
Πιστεύει κάποιος
ειλικρινά ότι, εάν τα κίνητρα όλων αυτών
που κρύβονται πίσω από το συγκεκριμένο εγχείρημα ήταν τόσο αγνά και ανυστερόβουλα, θα έκρυβαν τις
πραγματικές προθέσεις τους από την αρχή και μέχρι να καταφέρουν να
αποσπάσουν κοινωνική στήριξη μέσα από αγελαίες συμπεριφορές;;; Και κυρίως…
Πιστεύει κάποιος ειλικρινά ότι από την στιγμή που ακόμη και η πρωτογενής υπόσχεσή τους, ότι δηλαδή δεν τους ενδιαφέρει να εμπλακούν με την πολιτική, δεν είχε κανένα απολύτως αντίκρισμα, μπορούν να έχουν αντίκρισμα όλα τα υπόλοιπα περισπούδαστα και πομπώδη τα οποία υπόσχονται και με τα οποία φουσκώνουν τα μυαλά των ευκολόπιστων;;;
Δικαιούστε να το πιστεύετε όσοι
ευκολόπιστοι… Αλλά γιατί θεωρείτε ότι είναι κακοήθεια το να
επιμένουμε να προσεγγίζουμε με σκεπτικισμό και πολιτική νηφαλιότητα αυτόν τον
παραλογισμό;;;
Τέταρτον: Μέρος της
αήθους επίθεσης την οποία δεχόμαστε, όλοι όσοι επιμένουμε να
αντιμετωπίζουμε το συγκεκριμένο ζήτημα με την δέουσα πολιτική σοβαρότητα, από όλους εκείνους που βάλθηκαν να μας κάνουν
να ξεχάσουμε ακόμη και τα αυτονόητα στην πολιτική, είναι ότι δήθεν εμείς, αμφισβητούμε το δικαίωμα του πολιτεύεσθαι και δη
του εκλέγεσθαι στην κυρία Καρυστιανού.
Όχι κύριοι… Σε καμία περίπτωση δεν αμφισβητούμε το
θεμελιώδες πολιτικό δικαίωμα ενός Έλληνα πολίτη. Αντιθέτως ο σεβασμός αυτού
του δικαιώματος, είναι η πεμπτουσία της πολιτικής την οποία υπηρετούμε και
ασπαζόμαστε.
Αυτό που αμφισβητούμε, είναι το εύπεπτο πολιτικό
παραμύθι για αφελείς, το οποίο αναπαράγεται από τα ορφανά της Σπίθας
και τους λοιπούς loosers των πλατειών, που περιβάλλουν το συγκεκριμένο εγχείρημα.
Αυτό που αμφισβητούμε,
είναι το παραμύθι που θέλει να μας κάνει
να πιστέψουμε ότι το προσεχώς κόμμα και η θλιμενοεπίδοξη, με το ανύπαρκτο
πολιτικό χαρτοφυλάκιο, παρουσία της κυρίας Καρυστιανού, θα αποτελέσει την
υπεύθυνη και ολοκληρωμένη πολιτική απάντηση, που θα γκρεμίσει ένα καθεστώς
και θα ανατάξει τους θεσμούς, την πολιτική, την Οικονομία και την ίδια την χώρα
σε τελευταία ανάλυση.
Αυτό που εν τέλει αμφισβητούμε, είναι τις αυταπάτες όλων εκείνων που δεν αντιλαμβάνονται ότι το πρόβλημα της πατρίδας μας είναι εξαιρετικά σύνθετο και ως τέτοιο δεν αντιμετωπίζεται με μονοθεματικές ΜΚΟ που σπεύδουν να αξιοποιήσουν πολιτικές ευκαιρίες για τους ημέτερους, αλλά απαιτεί ολοκληρωμένη πολιτική απάντηση και την αποφασιστική στήριξη της πλειοψηφίας των πολιτών.
Και φυσικά αυτό
που ΔΕΝ εκτιμούμε καθόλου, είναι την επιλογή εκείνων που αποφάσισαν να εργαλειοποιήσουν το ανθρώπινο
δράμα και να το ρευστοποιήσουν τόσο αδόκιμα και προκλητικά - κατά την γνώμη
των ίδιων των γονέων - στο χρηματιστήριο της πολιτικής.
Και το χειρότερο όλων, είναι ότι βαθιά μέσα μας πιστεύουμε ότι όταν ένα επιτελείο δεν διστάζει να εργαλειοποιήσει το ανθρώπινο δράμα προκειμένου να επιτύχει φτηνές πολιτικές φιλοδοξίες, τότε το πιθανότερο είναι πως δεν θα διστάσει να εργαλειοποιήσει οτιδήποτε, για να επιτύχει τους ευρύτερους στόχους του.
Δυστυχώς όμως,
αλλά ούτε και αυτό αντιλαμβάνονται κάποιοι, ότι συνιστά κρίσιμη πολιτική διαπίστωση και όχι προσωπική επίθεση απέναντι σε
κάποιον…
Πέμπτον: Όχι… Προφανώς και δεν αποκλείουμε το να υπάρξουν κάποια στιγμή μεμονωμένοι άνθρωποι,
ακόμη και εγνωσμένου κύρους που θα θέσουν εαυτούς στην υπηρεσία του
εγχειρήματος, όπως και άλλοι που θα
συνεισφέρουν τις γνώσεις τους στην προγραμματική κοπτορραπτική της κυρίας
Καρυστιανού.
Δεν το
αποκλείουμε διότι υπάρχουν πειρασμοί που
κατευθύνουν τα στερνά ορισμένων ανθρώπων σε επιλογές που δεν τιμούν πάντα τα
πρώτα.
Δεν το
αποκλείουμε διότι υπάρχουν άνθρωποι,
που μπορεί να έχουν υψηλού επιπέδου
εξειδικευμένες γνώσεις, αλλά μειωμένη πολιτική διορατικότητα και αδυνατούν να διακρίνουν ότι το συγκεκριμένο
εγχείρημα κατασκευάστηκε για να ικανοποιήσει συγκεκριμένες και διαχρονικές
πολιτικές φιλοδοξίες παρατρεχάμενων, που δεν έχουν καμιά απολύτως
δυνατότητα να διαχειριστούν σύνθετες πολιτικές προκλήσεις. Και φυσικά…
Δεν το
αποκλείουμε διότι γνωρίζουμε καλά ότι
υπάρχουν άνθρωποι που αποφασίζουν να χτυπήσουν το κεφάλι τους στον τοίχο, όταν
πλέον είναι αργά.
Και φυσικά θα προτείναμε ανεπιφύλακτα σε όσους θεωρούν ότι η προγραμματική κοπτορραπτική θα μετασχηματιστεί σε συνεκτική και ολοκληρωμένη πολιτική πρόταση, να αλλάξουν πλευρό. Πολιτική με ταχύρρυθμα μαθήματα δι' αλληλογραφίας, πολύ απλά ΔΕΝ γίνεται...
Έκτον: Όχι… Δεν πιστεύουμε ότι τα πυροτεχνήματα περί δήθεν τιμωρίας των ενόχων που επιστρατεύονται για
να παραμυθιάσουν τους ευκολόπιστους και να επενδύσουν στο θυμικό των ανθρώπων,
μπορούν να έχουν οποιοδήποτε αντίκρισμα
στην πράξη. Ποιος θα αποφανθεί επί
των ευθυνών και ποιος θα επιβάλλει
τιμωρίες;;; Η κυρία Καρυστιανού και το επιτελείο της ή θεσμικά και όπως
προβλέπεται οι εντεταλμένοι δικαστές σε αυτήν την χώρα;;; Υπάρχει κάτι που δεν
ξέρουμε;;; Κάποια ανομολόγητη πρόθεση που δεν αντιλαμβανόμεθα;;;
Την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων την θέλουμε όλοι, αλλά από που προκύπτει ότι η κοινοβουλευτική παρουσία του εγχειρήματος της κυρίας Καρυστιανού, είναι προαπαιτούμενο που μπορεί να την εγγυηθεί;;; Η εμπειρία της πάντως και η πολιτική της επάρκεια, ΔΕΝ προδιαθέτουν για κάτι τέτοιο…
Έβδομον: Είναι φανερό ότι όλα τα παραπάνω, δεν συνιστούν μια αναβαθμισμένη πολιτική απάντηση που
τρομάζει το σύστημα και το οποίο προκειμένου να αμυνθεί θα σπεύσει να την
υπονομεύσει με τους μηχανισμούς και το οπλοστάσιό του.
Όλα τα παραπάνω, είναι ένας καραμπινάτα συστημικός
ευτελισμός της πολιτικής,
βούτυρο στο ψωμί της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που κατά την γνώμη μας, θα έπρεπε να προβληματίζει
σοβαρά και όχι να αναπαράγεται από πολιτικά σκεπτόμενους ανθρώπους.
Όγδοον: Η κυρία Καρυστιανού, ως κεντρικό πρόσωπο σε αυτό το εγχείρημα, ΔΕΝ είναι ο άνθρωπος που αποφάσισε να σηκώσει το ανάστημά του και να εναντιωθεί επιτυχώς στο καθεστώς, όπως ατυχώς αναπαράγεται από όσους επέλεξαν να την στηρίζουν. Δεν διαθέτει ούτε την πολιτική ούτε την όποια άλλη δυνατότητα για να το πράξει. Οι μεγάλες συγκεντρώσεις και οι γεμάτες πλατείες, ΔΕΝ θα πρέπει να οδηγήσουν σε λαθεμένα συμπεράσματα. Υπήρξε μια καταστροφική τραγωδία... Μια εγκληματική τραγωδία και διάχυτη κοινωνική οργή. Αυτή η οργή και η αγανάκτηση ήταν που γέμισε τις πλατείες...
Ούτε η ανάγνωση βαρυσήμαντων καταγγελτικών διαγγελμάτων θα πρέπει να ξεγελά πολίτες που οφείλουν να θυμούνται ότι ο πολιτικά έμπειρος Τσίπρας, βάραγε νταούλια και βιολιά... 100 δις ήταν ο λογαριασμός της τζούφιας μεγαλοστομίας του...
Η πολιτικά άπειρη αλλά όπως όλα δείχνουν φιλόδοξη κυρία Καρυστιανού, στήριξε και στηρίχτηκε και η ίδια, σε ένα νοσηρό συνωμοσιολογικό αφήγημα, που δεν διευκόλυνε την διαλεύκανση των συνθηκών της τραγωδίας, αλλά ενίσχυσε τις φιλοδοξίες όσων συνέβαλαν στην τροχοδρόμηση της επιδιωκόμενης πολιτικής της διαδρομής. Αυτό, δεν αποτελεί παράμετρο ισχύος, αλλά μια συμπεριφορά που καθιστά και την ίδια ευάλωτη ίσως και αιχμάλωτη και πάντως ουσιαστικά και τυπικά παροπλισμένη στο σκηνικό της επόμενης μέρας.
Ένατον: Η κυρία
Καρυστιάνου, για όλους αυτούς τους λόγους, αλλά και για δεκάδες άλλους που
θα ανακύψουν μόλις αποφασίσει να οριοθετήσει και τυπικά τον κομματικό βηματισμό
της, την επόμενη μέρα ΔΕΝ θα μπορεί να
είναι ο Αρχάγγελος της κάθαρσης και της παραδειγματικής τιμωρίας των
ενόχων. Θα είναι απλώς ένα όχημα
πολιτικά υποβαθμισμένο, που θα έχει χρησιμοποιηθεί για να υλοποιηθούν οι πολιτικές
φιλοδοξίες διάφορων παρατρεχάμενων και λοιπών εξαπτέρυγων που έσπευσαν να
την πλαισιώσουν και να την εκτρέψουν από την αρχική της αποστολή.
Δέκατον: Το γεγονός ότι αυτήν την στιγμή, το εκκολαπτόμενο εγχείρημα της κυρίας
Καρυστιανού αλλά και η ίδια προσωπικά, απολαμβάνουν συστημική και μιντιακή
στήριξη και προβολή (διότι αυτό απολαμβάνουν και ας επιμένουν οι κάθε λογής
παπαγάλοι για δήθεν πόλεμο που υφίσταται) σημαίνει το αυτονόητο. Σημαίνει αυτό
που κάποιοι επιμένουν να μην βλέπουν και να αμπελοφιλοσοφούν…
Σημαίνει ότι η κυρία Καρυστιανού και το εγχείρημά της,
ΔΕΝ αποτελούν απειλή για το σύστημα ούτε για το καθεστώς Μητσοτάκη. Αντιθέτως… Εκφυλίζουν την έννοια της πολιτικής αντιπολίτευσης… Εκμαυλίζουν την έννοια της πολιτικής
προσδοκίας… Προετοιμάζουν μια
βιομηχανία που θα παράξει μαζικά την νέα γενιά κοψοχέρηδων… Και αυτό δεν συνιστά απειλή αλλά βούτυρο
στο ψωμί των επιτελών του Μητσοτάκη… Κρατήστε το…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου