Στον απόηχο της ιδιαίτερα πληθωρικής σε μηνύματα
συνάντησης του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης, ο «λαγός» της κυβέρνησης των ΗΠΑ και πρόεδρος
της Βουλής των Αντιπροσώπων Νάνσι Πελόζι,
πραγματοποιεί επίσκεψη στην Αρμενία και κατά την διάρκεια αυτής της επίσκεψης, καταδίκασε απερίφραστα τις «παράνομες» όπως
τις χαρακτήρισε δολοφονικές επιθέσεις του Αζερμπαϊτζάν…
Είναι φανερό ότι την Αμερικανική πολιτική ηγεσία, δεν την
πήρε ο πόνος για το άδικο και για τα απαράγραπτα ιστορικά Δίκαια της Αρμενίας
στην συγκεκριμένη περιοχή. Και προφανώς η
στάση της δεν υπαγορεύεται από κανενός είδους ανησυχία για το ενδεχόμενο
αναζωπύρωσης μιας σοβαρής εστίας συγκρούσεων στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας,
εν μέσω απρόβλεπτων εξελίξεων στο Ουρανικό.
Αυτό για το οποίο ενδιαφέρεται η Αμερικανική ηγεσία, είναι να δημιουργήσει τους όρους για την
δυναμική επαναφορά των ΗΠΑ στην υπερκινητική γεωπολιτικά Ευρασιατική σκακιέρα
και στην παρούσα ιστορική στιγμή επέλεξε να το κάνει…
- Ρίχνοντας σανίδα σωτηρίας στον αμφιλεγόμενο και
χρεοκοπημένο Πασινιάν
πριν οι εξελίξεις οδηγηθούν οριστικά εκτός ελέγχου με την πολιτική ανατροπή του…
- Τοποθετώντας απέναντί της το Αζερμπαϊτζάν, προσβλέποντας ενδεχομένως σε μια πιθανή κλιμάκωση της ανταγωνιστικής αντιπαράθεσης η οποία θα...μπορούσε να επιτείνει και να περιπλέξει έτι περαιτέρω τα αυξημένα ενεργειακά αδιέξοδα με τα οποία βρίσκεται αντιμέτωπη η Ευρώπη. Και…
- Διατηρώντας μια απόσταση διακριτή από την
αποσταθεροποιητική στάση της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή, αμφισβητώντας εμπράκτως τον ηγεμονικό ρόλο που διεκδικεί η κυβέρνηση της Άγκυρας στην ευρύτερη περιοχή.
Αν και ακόμη
είναι πολύ νωρίς για να εξάγει κανείς ασφαλή συμπεράσματα, φαίνεται ότι η συγκεκριμένη πρωτοβουλία βρίσκεται σε σχετική συνάφεια με τις αποφάσεις της Αμερικανικής ηγεσίας αναφορικά με την άρση του
εμπάργκο όπλων στην Κύπρο, όπως και
με την προτροπή να διευθετηθούν χωρίς περαιτέρω εντάσεις οι ενεργειακές εκκρεμότητες του Ισραήλ τόσο με
τον Λίβανο όσο και με την Κυπριακή Δημοκρατία.
Παρ’ όλα αυτά, η συγκεκριμένη πρωτοβουλία παραμένει εξόχως
αποσπασματική, αφού όλα δείχνουν πως η
Αμερικανική Εξωτερική πολιτική εμφανίζει
σημαντικά κενά, το εύρος και η βαρύτητα των οποίων σηματοδοτούν και το μέγεθος της απόστασης την οποία θα πρέπει να διανύσει
προκειμένου να διαμορφώσει μια συνολική και κυρίως μια συνεκτική προσέγγιση
για τα τεκταινόμενα στην Ευρασιατική σκακιέρα.
Πρόκειται επομένως για μια πρωτοβουλία στην οποία
ουσιαστικά σύρεται από τις εξελίξεις, και αυτό είναι κάτι που δεν το
συνειδητοποιούν μονάχα οι Αμερικανοί επιτελείς. Το συνειδητοποιούν πρωτίστως οι στρατηγικοί της αντίπαλοι, αλλά και οι
ανταγωνιστικά δρώντες «σύμμαχοι» των ΗΠΑ και αυτό θα πρέπει να θεωρείται ως
μια εξαιρετικά κρίσιμη παράμετρος που
αναμένεται να επιταχύνει εξελίξεις.
Στην Ευρασιατική σκακιέρα μεταφέρεται σταδιακά το
κέντρο βάρους της πολυπαραμετρικής στρατηγικής σύγκρουσης που βρίσκεται σε εξέλιξη κι απ’ ότι
φαίνεται η Ευρώπη και οι ΗΠΑ είναι οι κατ’
εξοχήν προβληματικοί κρίκοι σε αυτήν την συγκρουσιακή εξίσωση, από την άποψη της επάρκειας των στρατηγικών
τους επεξεργασιών αλλά και της ετοιμότητάς τους να ανταποκριθούν με
σοβαρότητα στις σύνθετες απαιτήσεις της εξελισσόμενης αναμέτρησης.
Για τους Ευρασιατικούς δρώντες που επιχειρούν να συντονίσουν την
γεωπολιτική τους περπατησιά με όχημα
μεταξύ άλλων ΚΑΙ τον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης, τα πράγματα είναι
περισσότερο απλά διότι έχουν επίγνωση ΚΑΙ
της ταυτότητας του αντίπαλου δέους
απέναντι στο οποίο επιδιώκουν να στοιχηθούν, αλλά ΚΑΙ των συγκριτικών
πλεονεκτημάτων που διαθέτουν οι ίδιοι και τα οποία αναμένεται να
εργαλειοποιήσουν στοχευμένα την επόμενη περίοδο στο περιβάλλον αυτής της σύγκρουσης
που θα προσδιορίσει εν πολλοίς και την νέα ισορροπία ισχύος.
Για τους άρτι ανανήψαντες Αμερικανούς όμως, τα
πράγματα δεν είναι διόλου απλά από την στιγμή που έχουν να διαχειριστούν
σοβαρούς εσωτερικούς ανταγωνισμούς, ανισομέρειες και εξαιρετικά ανταγωνιστικές
πολιτικές, γεγονός που τους καθιστά επιρρεπείς στους τυχοδιωκτισμούς και σε
ανεπίτρεπτες αστοχίες.
Η Τουρκία φαίνεται ότι ωφελείται πολλαπλά στο περιβάλλον αυτής της πρωτοφανούς
ρευστότητας και καλό θα είναι η χώρα μας
να σταματήσει να εναποθέτει τις προσδοκίες της στον «αυτόματο συμμαχικό πιλότο»
που αργά η γρήγορα θα την οδηγήσει στα βράχια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου