Το ισοζύγιο ενός πολέμου

γράφει ο Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Παιδιά μην το κουράζετε… Κλακαδόρους μεταξύ των πολιτών και των κυβερνήσεων που να αρκούνται στην επιφανειακή προσέγγιση των γεγονότων και να αναφωνούν ένα «καταδικάζω την εισβολή των Ρώσων» ψάχνει και ο Ζελένσκι... 

Γι’ αυτό και πήρε σβάρνα τις κοινοβουλευτικές ρούγες κατ’ εντολή των Αμερικανών. Άλλωστε η βρώμικη δουλειά, ιστορικά πάντα χτίζεται στο έδαφος της ανοχής των «θλιμμένων», που ΔΕΝ κουράζουν ιδιαίτερα την σκέψη τους και ΔΕΝ αναζητούν τις κρίσιμες απαντήσεις, εκεί που επιβάλλεται να δοθούν. Εάν θέλετε να ανήκετε σε αυτήν την συμπαθή κατά τα λοιπά κατηγορία, κάντε το. Είναι δικαίωμά σας…

Αλλά μην νομίζετε ότι υπάρχει σοβαρός άνθρωπος σε αυτόν τον πλανήτη, που να μένει στο ανάθεμα για όλα τούτα και να μην κάνει σοβαρή δουλειά με την διαχείριση των αιτιών που οδηγούν στον πόλεμο και στην καταστροφή. Και κυρίως μην νομίζετε ότι υπάρχει σοβαρός άνθρωπος που μένει στο ανάθεμα χωρίς να σκέφτεται σοβαρά τις παραμέτρους που θα προσδιορίσουν την φυσιογνωμία της επόμενης μέρας.

Και φυσικά βγάλτε από το μυαλό σας την ψευδαίσθηση, πως...

Συνδυασμένο «πορτοφόλι» πλούτου και γεωπολιτικής ισχύος – Το βρώμικο σχέδιο των Οθωμανών

Η κατάσταση ξεφεύγει πλέον από κάθε έλεγχο. Κι αυτή η διαπίστωση δεν αφορά μονάχα στα σχετιζόμενα με το μέτωπο των συγκρούσεων τα οποία έτσι κι αλλιώς προδιαγράφονται ανησυχητικά. Αφορά πρωτίστως στην έκταση και στην σοβαρότητα των δευτερογενών συνεπειών του πολέμου, από τις οποίες κυρίαρχη θέση καταλαμβάνει η ατζέντα των κυρώσεων και μέσω αυτών  η περαιτέρω ανεξέλεγκτη διάχυση της αποσταθεροποιητικής δυναμικής σε ολόκληρη την Ευρασία…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Όχι γιατί δεν ήταν αναμενόμενη η επιβολή των όποιων κυρώσεων. Αλλά διότι το εύρος, η σύνθεση και η βαρύτητα των επιπτώσεων των συγκεκριμένων και αλλεπάλληλων κυρωτικών πακέτων, μας υποχρεώνει να μην μιλούμε πλέον για κυρώσεις, αλλά για μια παράλληλη πολεμική ατζέντα, στο περιβάλλον μιας σύνθετης και ενίοτε αυτοκαταστροφικής εξίσωσης που είναι πρακτικά αδύνατον να επιλυθεί έξω από το οδυνηρό πλαίσιο ενός νέου γενικευμένου και ακόμη πιο καταστροφικού πολέμου.

Η βεβιασμένη και κυριολεκτικά εκβιαστική ενσωμάτωση του Δυτικού κόσμου στα γρανάζια αυτής της παράλληλης πολεμικής ατζέντας, επιβεβαιώνει ότι το συγκρουσιακό σκηνικό ανακατανομής της ισχύος, αποτυπώνεται σε μια διευρυμένη γεωπολιτική σκακιέρα πολλών ταχυτήτων, στο πλαίσιο της οποίας μπορεί οι ρόλοι των μικρών κυρίως δρώντων να μην θεωρούνται διακριτοί, είναι όμως απολύτως διακριτό το μέλλον που τους επιφυλάσσεται.

Ένα κρίσιμο ερώτημα…

Το οποίο επείγει να απαντηθεί, είναι το εάν τελικά η καταφυγή σε αυτήν την παράλληλη πολεμική ατζέντα - η οποία διπλωματικά και καθ’ όλα υποκριτικά προσδιορίζεται ως «κυρώσεις» - ήταν μια βιαστική, εν θερμώ και απερίσκεπτη απόφαση που αναμένεται να ανακληθεί, ή εάν πρόκειται για μια απολύτως συνειδητή επιλογή στην οποία κατέφυγε το Αμερικανικό πολιτικοστρατιωτικό κατεστημένο, έχοντας πλήρη επίγνωση του καταστροφικού ντόμινο το οποίο θα ενεργοποιούσε.

Οι εξελίξεις που δρομολογήθηκαν είναι αποκαλυπτικές και δεν αφήνουν το παραμικρό περιθώριο για αμφιβολίες ως προς την ταυτότητα της απάντησης. Οι κυρώσεις που υιοθετήθηκαν για το συντριπτικά μεγάλο τμήμα της Δυτικής Συμμαχίας λειτουργούν αυτοκαταστροφικά. Παρ’ όλα αυτά υιοθετήθηκαν. Η αποδοχή τους, οδηγεί στην αιφνίδια ανατροπή του λειτουργικού χρηματοπιστωτικού status, στην αιφνίδια ανακοπή φιλόδοξων παραγωγικών projects που ταυτίστηκαν με τα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά της μεταμοντέρνας καπιταλιστικής ανάπτυξης, στην αιφνίδια εμφάνιση δυσκολοξεπέραστων προβλημάτων που σχετίζονται με...

Μια κάστα πολιτικά ανόητων που παριστάνουν τους ηγέτες

γράφει ο Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Σ’ αυτόν τον βρώμικο δι’ αντιπροσώπων πόλεμο που διεξάγεται ήδη στο Ουκρανικό έδαφος, υπάρχουν τρία τουλάχιστον πράγματα που επιβεβαιώνονται και των οποίων η σοβαρότητα θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να αναδειχτεί…

Επιβεβαιώνεται πρώτον ότι αυτή η σύγκρουση είναι συστημική και ότι οι προεκτάσεις της έχουν ευρύτερη στρατηγική σημασία…

Επιβεβαιώνεται δεύτερον ότι αυτή η σύγκρουση είναι πολυεπίπεδη (αν και η πλέον αποκρουστική εικόνα της είναι οι εκτοπισμένοι, είναι τα θύματα, αλλά και οι εκτεταμένες καταστροφές που συντελούνται στο πεδίο)…

Τέλος, αυτή η σύγκρουση είναι αποκαλυπτική για τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται η Δυτική Συμμαχία τις έννοιες της στήριξης, της αλληλεγγύης, της ανθρωπιστικής καταστροφής και του σεβασμού των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου…

Ένας ματαιόδοξος τσαρλατάνος, φάνηκε ότι αρκεί για να μετατραπεί το παραλήρημά του σε άλλοθι, προκειμένου να...

Είναι εθνικιστική ή αυθεντικά πατριωτική η στάση των Ρώσων κομμουνιστών;;;

Εκτεταμένο αφιέρωμα έχει εκπονήσει το Τμήμα Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ, με προφανή στόχο να καταδείξει τις ουσιώδεις διαφορές που καταγράφονται ανάμεσα στις προσεγγίσεις του ιδίου από την μια και του ΚΚ της Ρωσίας από την άλλη, σε μια σειρά από ζητήματα που αφορούν, από τις γενικότερες ιδεολογικοπολιτικές προσεγγίσεις για τα τεκταινόμενα, έως και τα προβλήματα που σχετίζονται με την πολιτική διακυβέρνηση της Ρωσίας…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Όπως ήταν αναμενόμενο, η καταγραφή αυτών των διαφορών επεκτείνεται και στα αφορώντα τον Ρωσοουκρανικό πόλεμο ο οποίος βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.

Δυο λόγια να πούμε απλώς, επειδή κάποια στιγμή σε αυτόν τον τόπο θα πρέπει επιτέλους να συνεννοηθούμε…

Πρώτον: Η καταγραφή των όποιων διαφορών στις ιδεολογικοπολιτικές προσεγγίσεις δυο διαφορετικών κομμάτων τα οποία δρουν σε δυο εντελώς διαφορετικά εθνικά και γεωγραφικά περιβάλλοντα, είναι μια διαδικασία θεμιτή, ανοικτή, ελεύθερη, διαρκής, ενίοτε και με έκδηλη την φιλολογική της διάσταση και ως τέτοια μπορεί να αποτυπώνεται σε μια λίστα όπου οι εκπρόσωποι και των δύο, μπορούν να προσθέτουν αδιάλειπτα κάθε καινούριο επεισόδιο που θα εντοπίζεται και θα τελειοποιεί την «ωδή στην διαφορετικότητά» τους. 

Άλλωστε από την στιγμή που τα πολιτικά τους επιτελεία αισθάνονται την ανάγκη να ομφαλοσκοπούν σταθερά και να καταδεικνύουν αυτήν την διαφορετικότητα, όλοι οι υπόλοιποι δεν έχουν παρά να...

Να γιατί αυτή η κυβέρνηση δεν βρέθηκε ποτέ στην σωστή πλευρά της Ιστορίας

Η δυναμική της περιφερειακής αποσταθεροποίησης που ενεργοποιείται ως απότοκος της Ρωσοουκρανικής σύγκρουσης… Ο επαναπροσδιορισμός ρόλων στο πλαίσιο της ανακατανομής ισχύος που συντελείται σε ολόκληρη την Ευρασιατική σκακιέρα… Η διάχυση του κόστους των συνεπειών που ανατροφοδοτείται από την περαιτέρω κλιμάκωση των εκβιαστικών κυρώσεων… Και φυσικά η διόγκωση των κινδύνων που ανακύπτουν εξ αιτίας της βάναυσης όσο και ακραίας γεωπολιτικής εργαλειοποίησης της πατρίδας μας στο περιβάλλον μιας γενικευμένης συστημικής ρήξης…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Είναι μερικές μόνο από τις κρίσιμες διαπιστώσεις, που επιβεβαιώνουν ότι η χώρα μας τελικά ΔΕΝ τοποθετήθηκε στην σωστή πλευρά της Ιστορίας και ότι ο σχετικός κυβερνητικός περί του αντιθέτου ισχυρισμός, ΔΕΝ είναι μόνο ένα επιπόλαιο, αλλά είναι πρωτίστως ένα επικίνδυνο αφήγημα, που αναμένεται να επιβαρύνει τον λογαριασμό όταν αργά ή γρήγορα θα φτάσει η δύσκολη ώρα του ταμείου.

Και επειδή οφείλουμε να είμαστε πολύ σαφείς σε ότι αφορά στην ουσία της τοποθέτησής μας, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι η επιλογή της σωστής ή της λάθος πλευράς στο άρμα της Ιστορίας, δεν συνιστά και δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μια απλή τοποθέτηση προϊόντος. Από αυτήν την άποψη, είναι φανερό ότι δεν αρκεί να επιλέξεις στασίδι, για να μπορείς από κει και μετά να «αράξεις» και να αυτοθαυμάζεσαι για την ορθότητα της συγκεκριμένης επιλογής.

Οι χώρες ως γεωπολιτικοί δρώντες, επιβεβαιώνουν την ορθότητα ή το εσφαλμένο των ιστορικών τους επιλογών - ιδιαίτερα όταν αυτές πραγματοποιούνται σε περιόδους κατά τις οποίες η «κανονικότητα» αντικαθίσταται βίαια από συγκρουσιακά περιβάλλοντα - πρωτίστως από τον συνδυασμό τριών κρίσιμων και θεμελιωδών παραμέτρων… 

Το πρόβλημα με την πτάνα την Ιστορία, δεν είναι η «σωστή» της πλευρά, αλλά το ποιος κχιαρατάς ήταν αυτός που την γράφει

Και στην Ελλάδα δυστυχώς το περιεχόμενο της Ιστορίας, δεν είναι αποτυπωμένο σε ένα ενιαίο υλικό. Τα βιβλία της είναι διπλά, όπως ακριβώς συμβαίνει και σε κάθε παραμάγαζο στο οποίο κάνει πάρτι η φορολογική εξαπάτηση…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Εδώ η εξαπάτηση είναι πολιτική, μιας και οι αποφάσεις στα κορυφαία ζητήματα, δεν λαμβάνονται με γνώμονα τις αδιαπραγμάτευτες εθνικές μας προτεραιότητες, οι οποίες πολλές φορές δεν είναι καν αποτυπωμένες με την απαραίτητη σαφήνεια και δεν οχυρώνονται από την απαιτούμενη ομοψυχία. Η μοναδική σταθερή αξία είναι η κολυμβήθρα του εξαγνισμού, μέσα στην οποία το υπαγορευόμενο βαφτίζεται εθνικά επωφελές και οι συνέπειες αυτών των επιλογών, κατά κανόνα επισφραγίζονται με εθνικές τραγωδίες.

Το αυθεντικό βιβλίο της Ελληνικής Ιστορίας, το έγραψε με τα έπη του, με τις θυσίες του αλλά και με το αίμα του ο Ελληνικός λαός, γι αυτό και οι πολίτες έχουν την απαίτηση να είναι διακριτή, πριν απ’ όλα η αποτίμηση των ιστορικών λαθών, τα οποία σηματοδότησαν αυτές ακριβώς τις τραγωδίες.

Η πολιτική τάξη της χώρας όμως, έχει μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση, την οποία διατηρεί αμετάβλητη εις το διηνεκές. Πρόκειται στην ουσία για έναν ιδιότυπο «κώδικα τιμής», ο οποίος μεταβιβάζεται από τους απερχόμενους στους επερχόμενους και αποτελεί μέρος των πολιτικών τους διαπιστευτηρίων.

Σύμφωνα με αυτόν τον «κώδικα τιμής»... 

Ανατολή και Δύση

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΙΕΡΟΔΙΑΚΟΝΟΣ

Η Γη είναι μια σφαίρα. Σωστά; Σωστά.

Και περιστρέφεται γύρω από τον νοητό της άξονα. Σωστά; Σωστά.

Και η περιστροφή της είναι δεξιόστροφη. Δηλαδή, κοιτώντας προς τον Βορρά, στρέφεται ανατολικά. Σωστά; Σωστά.

Και σαν σφαίρα που είναι, δεν έχει κανένα σημείο στην περιφέρειά της που να ορίζεται ως κεντρικό. Εμείς το ορίζουμε αυτό το «κέντρο» στα πλαίσια της επιστήμης της γεωγραφίας.

Γι’ αυτό και ο πρώτος λαός που έκανε τις πρώτες γεωγραφικές παρατηρήσεις έθεσε τον δικό του χώρο ως κέντρο της Γης. Ότι βρίσκεται δεξιά των Δελφών (ομφαλός της Γης) ορίζεται ως Ανατολή. Και ότι βρίσκεται αριστερά είναι Δύση.

Πέρασαν χιλιάδες χρόνια από τότε. Αυτοκρατορίες έπεσαν. Αναδύθηκαν άλλες. Και φτάσαμε στο σήμερα. Για να ορίσουν οι Άγγλοι τον μεσημβρινό 0 στο Γκρίνουιτς και...

Ουκρανία αναπάντεχη και επικίνδυνη τροπή

Είναι φανερό ότι στην λογική του μέσου πολίτη, ο πόλεμος στην Ουκρανία – όπως άλλωστε και ο κάθε πόλεμος – σημαίνει δυο πράγματα: Σημαίνει θύματα και καταστροφές. Και είναι απόλυτα φυσιολογική μια τέτοια προσέγγιση, αφού εναρμονίζεται πλήρως με τα αυτονόητα της ανθρώπινης ευαισθησίας…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Επειδή όμως, η στάση απέναντι στον πόλεμο, σε ότι αφορά την οργανωμένη πολιτεία, συνιστά πρώτα απ’ όλα και κυρίως πολιτική συμπεριφορά… Και επειδή η πολιτική συμπεριφορά, όπως και οι κρίσιμες πολιτικές αποφάσεις, θα πρέπει να προσαρμόζονται, και σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να μην αγνοούν τα δεδομένα της μεγάλης εικόνας… Εμείς, αυτό που προσπαθήσαμε να κάνουμε από την πρώτη στιγμή, ήταν να θυμίσουμε πως η Ουκρανία, δεν ήταν μια από τις πολλές Ευρωπαϊκές χώρες που για κάποιον απροσδιόριστο λόγο στοχοποιήθηκε από την Ρωσική πολεμική μηχανή.

Η Ουκρανία ήταν ο αδύναμος και κυρίως ένας καθοριστικός κρίκος σε μια ευαίσθητη και ασταθή συστημική ισορροπία, ανάμεσα στην Δυτική συμμαχία και πιο συγκεκριμένα στην Ατλαντική συμμαχία από την μια… Και στο πρόπλασμα ενός...

Στην περιδίνηση ενός επικίνδυνου εκφυλιστικού στροβιλισμού

Η μεταψυχροπολεμική εποχή, χαρακτηρίστηκε κυρίως από δύο σημαντικές ανατροπές στο επίπεδο του πολιτικού εποικοδομήματος.

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Πρώτον: Η παραδοσιακή πολιτική και ο κυρίαρχος αξιακός κώδικας με βάση τον οποίον δομήθηκαν μεταπολεμικά οι Δυτικές κοινωνίες και συγκροτήθηκαν οι θεμελιώδεις λειτουργικοί κανόνες τους, άρχισαν - παρά το ιστορικό τους βάθος - να υποχωρούν σταδιακά  και να παραδίδουν σταθερά την θέση τους σε μια ιδιότυπη «πολιτική κορεκτίλα».

Στην Ευρώπη, αυτή η πολιτική κορεκτίλα αναγορεύτηκε σε κυρίαρχο καθεστώς που οχυρώθηκε θεσμικά και επιστρατεύτηκε, αφ’ ενός μεν για να διαχειριστεί τα απόνερα των Ιμπεριαλιστικών πολέμων και των ληστρικών πολιτικών, που «ξεφορτώνονταν» μαζικά στις Μητροπόλεις που τις ενορχήστρωσαν (βλέπε πρόσφυγες και μαζική μετανάστευση) και αφ΄ ετέρου για να ξεπλύνει την συστημική ακραία κοινωνική αναλγησία του επιθετικά αναδυόμενου νεο-φιλελευθερισμού, προσφέροντας στους πολίτες ως αντιστάθμισμα, την θεσμική στήριξη διάφορων περίεργων ή ακόμη και νοσηρών ιδεολογημάτων αλλά και εκφυλιστικών νεολογισμών, για λογαριασμό των οποίων η πολιτική τάξη εργαλειοποίησε την Δημοκρατία προκειμένου να υπονομεύσει εθιμικούς κανόνες και να ροκανίσει συστηματικά την παραδοσιακή συνοχή των κοινωνιών. Την ίδια περίοδο…

Δεύτερον: Το παραδοσιακό πολιτικό προφίλ των Ευρωπαίων ηγετών αποσύρονταν από την κυκλοφορία και στην θέση του άρχισε να κάνει δυναμικά την εμφάνισή της, μια υβριδική γενιά χαρτογιακάδων, λογιστών, τεχνοκρατών και διαχειριστών της πολιτικής διοίκησης, οι οποίοι καλούνταν να εφαρμόσουν πολιτικές με συγκεκριμένο προφίλ, σε συγκεκριμένη κατεύθυνση και προσανατολισμένες να υπηρετήσουν μια καινούρια Ευρωπαϊκή τάξη πραγμάτων, σε συνθήκες παγκοσμιοποιημένης Οικονομίας με κοινωνίες χυλούς, χωρίς εθνική συνοχή και...

Η πυρηνική απειλή είναι παρούσα - Ο χρόνος δεν είναι πλέον σύμμαχος των λαών

γράφει ο Κ. Κυριακόπουλος

Τα φαινόμενα απατούν και οι εξελίξεις αναμένεται να είναι ραγδαίες. Όσο και αν περισσεύουν αυτήν την στιγμή οι χαζοχαρούμενοι πανηγυρισμοί από πολιτικούς «ηγέτες» επιπέδου Μητσοτάκη, Ούρσουλας, Μισέλ ή Μπορέλ, οι Αμερικανοί επιτελείς γνωρίζουν καλά ότι έσπρωξαν συνειδητά τον βιολογικά και πνευματικά ξοφλημένο πρόεδρο Μπάιντεν σε αποφάσεις ολέθριες, οι συνέπειες των οποίων δεν είναι διαχειρίσιμες με τα παραδοσιακά πολιτικά εργαλεία…

Οι κοντόφθαλμοι πολιτικοί ηγέτες της Ευρώπης, επιδόθηκαν σε ένα κυνηγητό πολιτικών «θριάμβων» προσβλέποντας σε μια Ρωσία καθηλωμένη στο καναβάτσο. Την ίδια στιγμή όμως, οι σκοτεινοί κύκλοι του βαθέως Αμερικανικού κατεστημένου, έχοντας συνειδητοποιήσει τα πραγματικά αδιέξοδα που είναι μεταξύ άλλων καρπός ΚΑΙ...

Το τριπλό αδιέξοδο για τις ΗΠΑ και ο διαρκής εθνικός μας εξευτελισμός

Οι προβλέψεις για πιθανή αποκλιμάκωση ή πολύ περισσότερο για την πολυπόθητη παύση των εχθροπραξιών στην Ουκρανία, δεν είναι διόλου αισιόδοξες, εκτός βέβαια εάν προκύψει κάποια απρόοπτη εξέλιξη, κάτι το οποίο θεωρητικά τουλάχιστον ουδείς μπορεί να αποκλείσει…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Σε έναν πρώτο απολογισμό πάντως, δεν καταγράφονται μέχρι αυτήν την στιγμή συγκεκριμένοι στόχοι που να έχουν ήδη επιτευχθεί ή που να θεωρούν οι πρωταγωνιστές της σύγκρουσης, ότι βρίσκονται κοντά στην υλοποίησή τους, ενώ η ευθεία, ισχυρή και απροκάλυπτη εμπλοκή της Δυτικής Συμμαχίας στην Ουκρανική συγκρουσιακή εξίσωση, απομακρύνει προς το παρόν, κάθε δυνατότητα να πρυτανεύσει η νηφαλιότητα και να δοθεί ουσιαστικός λόγος και ρόλος στην Διπλωματία.

Αυτή δεν είναι μια τυχαία εξέλιξη. Η Ρωσοουκρανική αντιπαράθεση είχε εργαλειοποιηθεί, ήδη από τα πρώιμα προσυγκρουσιακά της στάδια, ΚΑΙ λόγω της ευρύτερης στρατηγικής σημασίας που έχει το πεδίο επί του οποίου διεξάγεται (υπέδαφος, BRI, ζώνη ανάσχεσης της Κινεζικής διείσδυσης κλπ) αλλά ΚΑΙ διότι η ιστορική συγκυρία στην οποία εκδηλώνεται πλέον η πολεμική σύγκρουση, έχει την δική της ιδιαίτερη βαρύτητα, αφού ταυτίζεται χρονικά και θα επιδράσει καταλυτικά στην διεργασία που σχετίζεται με την νέα κατανομή ισχύος. Πρόκειται δηλαδή για μια σύγκρουση η οποία…

Πρώτον: Εκβιάστηκε πρωτίστως από τους Αμερικανούς, με εργαλείο τις υπερφίαλες φιλοδοξίες της Ουκρανικής πολιτικής ηγεσίας, που μέσα από μια αλληλουχία επικίνδυνων τυχοδιωκτισμών... 

«Θλιβερή η εικόνα του ελληνικού κοινοβουλίου να χειροκροτά το τάγμα Αζόφ»

Ιδιαίτερα αλλά και δικαιολογημένα καυστικός ο πολιτικός αναλυτής Κυριάκος Κυριακόπουλος για τα όσα έγιναν στο ελληνικό κοινοβούλιο με την ομιλία Ζελένσκι και την παρέμβαση μέλους του τάγματος Αζόφ.

«Ήταν θλιβερό το θέαμα του ελληνικού κοινοβουλίου να ξεπλένει με το χειροκρότημα του , το τάγμα του Αζόφ», λέει . «Είναι δυνατόν το ελληνικό κοινοβούλιο , η ελληνική κυβέρνηση να μη...

Οι μακελάρηδες της Μπούτσα και η δορυφορική εικόνα της 30ης Μαρτίου που κάποιοι κρύβουν επιμελώς

Σε συνθήκες πολέμου, η διαχείριση των θυμάτων είναι μέρος και μάλιστα αναπόσπαστο της πολεμικής προπαγάνδας…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Και επειδή η πολεμική προπαγάνδα ΔΕΝ έχει ως στόχο τον θρίαμβο της αλήθειας, αλλά το πλαγιοκόπημα του αντιπάλου ακόμη και στο επίπεδο της ηθικής, καλό θα είναι να προσπαθήσουμε να φιλτράρουμε τις πληροφορίες που αναπαράγονται με όρους πολιτικού ρεαλισμού, χωρίς να καταπίνουμε αμάσητο το μενού του επιλεκτικού ανθρωπισμού που σερβίρεται εν αφθονία από τα επιτελεία των απάνθρωπων υπανθρώπων. Πάμε λοιπόν…

Πρώτον: Ναι… Είναι καλό να είμαστε ενάντια στον πόλεμο. Κάθε λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος οφείλει να είναι ενάντια στον πόλεμο, αφού όπως πολύ ορθά έλεγε ο Ηρόδοτος: «Κανένας δεν είναι τόσο ανόητος που να προτιμάει τον πόλεμο απ' την ειρήνη. Γιατί στον καιρό της ειρήνης τα παιδιά θάβουν τους γονείς τους, ενώ αντίθετα στον καιρό του πολέμου οι γονείς θάβουν τα παιδιά τους».

Ο πόλεμος όμως, στο πλαίσιο κάθε σοβαρού πολιτικού διαλόγου, δεν μπορεί να προσεγγίζεται ως σαπουνόπερα, γι’ αυτό και οι γενικόλογοι αφορισμοί όπως και τα αναθέματα, σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να...

Η Ρωσοουκρανική σύγκρουση ως γενικευμένη συστημική ρήξη

Οι όροι της Ρωσοουκρανικής σύγκρουσης τροποποιούνται δραματικά, ενώ παραμένουν εξαιρετικά ασαφείς οι προθέσεις της Ρωσίας, αναφορικά με το σκηνικό και τις εξελίξεις της επόμενης μέρας. Οι διαφαινόμενες υφέσεις στο μέτωπο των επιχειρήσεων δεν θα πρέπει να συντηρούν κανενός είδους εφησυχασμό, αφού το μεγάλο κεφάλαιο των συνεπειών, επί της ουσίας μόλις τώρα ανοίγει…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η ίδια η σύγκρουση, έχει προσλάβει ήδη τα χαρακτηριστικά μιας γενικευμένης συστημικής ρήξης. Όχι μονάχα επειδή έχουν τοποθετηθεί στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος όλων, κρίσιμες παράμετροι που θα προσδιορίσουν την φυσιογνωμία του Διεθνούς Συστήματος το οποίο ανασυντάσσεται με ιδιαίτερο δυναμισμό. Αλλά και διότι η διαδικασία ανακατανομής της ισχύος - ως βασική συνιστώσα αυτής της συστημικής ανασύνταξης - που συντελείται σε συνθήκες πρωτοφανούς ρευστότητας και ευρύτερων γεωπολιτικών ανατροπών, είναι μια διεργασία πολυσύνθετη, το αποτέλεσμα της οποίας δεν θα κριθεί μόνο στο επίπεδο των αυτονόητων αντιπαραθέσεων και των μικρών ή των μεγάλων συγκρούσεων μεταξύ των κορυφαίων στρατηγικών ανταγωνιστών.

Θα κριθεί - παράλληλα με αυτό - ΚΑΙ από την έκταση, αλλά κυρίως από το περιεχόμενο των ενδοσυμμαχικών ανταγωνισμών, οι οποίοι επικαιροποιούνται στο νέο γεωπολιτικό περιβάλλον με τα αχαρτογράφητα θεμελιώδη. Ενώ όλα δείχνουν πως αυτοί οι ανταγωνισμοί προϊόντος του χρόνου, θα προσλαμβάνουν μόνιμα και πιθανότατα μη αναστρέψιμα δομικά χαρακτηριστικά.

Είναι λοιπόν φανερό ότι η Ρωσοουκρανική πολεμική σύγκρουση, ως μια συστημική επί της ουσίας αντιπαράθεση πολλαπλών επιπέδων, λειτούργησε στην πράξη ως πρόσχημα και κυρίως ως καταλύτης που επαναδιατυπώνει και διευρύνει έτι περαιτέρω την συστημική συγκρουσιακή ατζέντα, ενώ την ίδια στιγμή επαναπροσδιορίζει τους ρόλους, το ειδικό βάρος των δρώντων αλλά και την σύνθεση του στρατηγικού οπλοστασίου που...