Η ανακοίνωση της αναμενόμενης παραίτησης Νταβούτογλου από την πρωθυπουργία και η ένταση που επικρατεί τα τελευταία 24ωρα στο Αιγαίο, μοιραία “ξυπνούν” αναμνήσεις από το 1996. Η Τουρκία τον Ιανουάριο του 1996 “ψαχνόταν” πολιτικά, να σχηματίσει κυβέρνηση και αρκετοί αποδίδουν την κρίση των Ιμίων στις πολιτικές φιλοδοξίες της Τανσού Τσιλέρ...
Έχει αλλάξει πολύ η Τουρκία από τότε και είναι επίσης γεγονός ότι με τον Ερντογάν στο τιμόνι της δεν έχουμε δει το περιβόητο σενάριο “εξαγωγής εσωτερικής κρίσης στο Αιγαίο”. Αλήθεια είναι βέβαια ότι ποτέ μέχρι σήμερα ο Ερντογάν δεν είχε...
βρεθεί σε τόσο δύσκολη θέση ,ούτε είχε νοιώσει την απόρριψή του από ένα σημαντικό μέρος του τουρκικού εκλογικού σώματος.
Όλα αυτά έχουν την σημασία τους ,αλλά δεν θα πρέπει να μας αποπροσανατολίσουν. Η Τουρκία στα ελληνοτουρκικά είχε ,έχει και πιθανότατα θα συνεχίσει να έχει στρατηγική και στόχους μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους. Πολιτικές συγκυρίες όπως αυτή που υπάρχει σήμερα στην Τουρκία, πιθανόν να οδηγούν σε επίσπευση ή σε “πάγωμα” κάποιων σχεδιασμών της Άγκυρας,αλλά σε καμία περίπτωση δεν την οδηγούν εκτός πλάνου.
Το θέμα ήταν πάντα και πολύ περισσότερο σήμερα εμείς τι κάνουμε. Το ερώτημα δεν απευθύνεται στους στρατιωτικούς που εκ των πραγμάτων σ΄ ότι έχει να κάνει με τα ελληνοτουρκικά ζουν στον πραγματικό κόσμο. Απάντηση πρέπει να δώσουν οι πολιτικοί οι οποίοι ακόμη και σήμερα φαίνεται πως δύσκολα πείθονται πως η γειτονική χώρα αποτελεί σοβαρή απειλή για τα εθνικά συμφέροντα. Δεν γνωρίζουμε που στηρίζουν την βεβαιότητα ότι “όλα θα πάνε καλά”. Κάποιοι οι οποίοι έχουν επαφές με την τουρκική ηγεσία “ποντάρουν” πολλά στις προσωπικές επαφές και στα τηλεφωνήματα. Μόνο που η Άγκυρα φαίνεται να εισέρχεται σε μια περίοδο που δεν θα υπάρχει κανείς να απαντά στις κλήσεις.
Η εικόνα των τελευταίων εβδομάδων δεν επιτρέπει εφησυχασμό. Οι τουρκικές προκλήσεις έχουν ενταθεί και αριθμητικά και ποιοτικά. Η παρουσία πλοίου υποκλοπών μέσα στο Πεδίο Βολής Άνδρου μπορεί να έχει επαναληφθεί στο παρελθόν,ποτέ όμως δεν υπήρξε τόση επιμονή στην πρόκληση.
Καλό θα είναι λοιπόν να υπάρξει στην Αθήνα αγωνία όχι μόνο για την διαπραγμάτευση με τους δανειστές,αλλά και για πιθανές δυσάρεστες εκπλήξεις από “απέναντι”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου