Η Γαλλία της επόμενης μέρας, σε μια Ευρώπη που τελεί υπό φυσιογνωμική και γεωπολιτική κατάρρευση

Το πραγματικό δίλημμα για την Γαλλία της επόμενης μέρας, δεν το προσδιορίζουν ΟΥΤΕ τα ΜΜΕ, ΟΥΤΕ βεβαίως οι αποτυχημένοι γραφειοκράτες της Ευρώπης, που αναζητούν άλλοθι για τον πολυδιάστατο ιστορικό τους συμβιβασμό. Το προσδιορίζουν οι ίδιοι οι Γάλλοι πολίτες, αφού αφορά στην δική τους πατρίδα και ως εκ τούτου οφείλουν να το απαντήσουν με αίσθημα αυξημένης ευθύνης και κάνοντας ξεκάθαρη εκλογική και πολιτική επιλογή…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η Γαλλία της επόμενης μέρας, σε μια Ευρώπη που τελεί υπό φυσιογνωμική και γεωπολιτική κατάρρευση και είναι παραδομένη στην πολυπολιτισμικότητα, στην ιδιότυπη δικτατορία του woke αρρωστημένου Δικαιωματισμού και στην ουσιαστική γεωστρατηγική ανυπαρξία, βρίσκεται μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι και την απάντηση για την τελική κατεύθυνση που θα επιλεγεί, θα πρέπει να την δώσουν με σαφήνεια οι Γάλλοι πολίτες…

Ο ένας δρόμος, είναι η απρόσκοπτη συνέχιση της κατρακύλας στον κατήφορο του αξιακού και πολιτισμικού εκφυλισμού. Είναι ο δρόμος μιας άβουλης και συμβιβασμένης μεγάλης Ευρωπαϊκής χώρας, που δεν έχει συναίσθηση του ρόλου της και δεν διαθέτει όραμα για την δική της επόμενη μέρα και για την επόμενη μέρα της Ευρώπης. Είναι ο δρόμος μιας χώρας που στερείται δυναμισμού, που αρνείται να αναλάβει πρωτοβουλίες, που καθηλώνεται στον ρόλο του παθητικού και άβουλου θεατή της εξελισσόμενης γεωστρατηγικής της απίσχνασης. Είναι ο δρόμος της διευρυνόμενης γεωπολιτικής της περιθωριοποίησης, του ανατροφοδοτούμενου μαρασμού και της κοινωνικής παραλυσίας.

Και ο ασφαλέστερος τρόπος για την αμετάκλητη καθήλωση της Γαλλίας σε αυτήν την καταστροφική διαδρομή, είναι...

μια ασαφής και μεσοβέζικη εκλογική διέξοδος, που δεν θα δώσει ξεκάθαρο στίγμα και δεν θα διασφαλίσει τον απαραίτητο δυναμισμό για τις επιλογές της επόμενης μέρας. Είναι η λύση μιας εν δυνάμει ακυβερνησίας που θα διαδεχτεί μια ερμαφρόδιτη διακυβέρνηση και που ως τέτοια το μοναδικό το οποίο θα καταφέρει θα είναι να οριστικοποιήσει το τέλμα. Είναι η «λύση» η οποία θα παραπέμπει σε μια κοινωνία, που δεν θα ολοκληρώσει την πολιτική της χειραφέτηση και θα υποκύψει στον κλιμακούμενο ηθικό εκβιασμό και την πατερναλιστική κινδυνολογία.

Ο άλλος δρόμος, είναι η περαιτέρω ενίσχυση της πολιτικής χειραφέτησης της Γαλλικής κοινωνίας, που θα ολοκληρώσει με αδιαπραγμάτευτη αποφασιστικότητα το εγχείρημα της πολιτικής ανατροπής, και θα το κάνει επιβάλλοντας καθαρή λύση που θα της επιτρέψει να απαιτεί πολιτική διαχείριση με εξ ίσου καθαρή ταυτότητα, για μια Γαλλία που θα πάψει να λειτουργεί ως ένα άβουλο πολυπολιτισμικό εργαστήρι και θα διεκδικήσει πρωταγωνιστικό ρόλο στην Ευρωπαϊκή πολιτική διεργασία.

Είναι η Λεπέν και το κόμμα της αυτοί που μπορούν να αναγορεύσουν την Γαλλία σε πρωταγωνιστή της Ευρωπαϊκής επόμενης μέρας;;;

Το μόνο βέβαιο είναι πως από μια κυβέρνηση ασταθή, που θα τελεί υπό καθεστώς διαρκούς ομηρείας σε ένα περιβάλλον που θα κυριαρχούν οι ανταγωνιστικές σκοπιμότητες και η ετερόκλητη συναλλαγή, η Γαλλία δεν έχει να περιμένει τίποτε περισσότερο, παρά μονάχα την σταθερή επιδείνωση της πραγματικής της θέσης, τόσο στο Ευρωπαϊκό όσο και στο Διεθνές σύστημα.

Το εάν η Λεπέν και το κόμμα της θα επιδείξουν αντοχή και αποφασιστικότητα απέναντι στους κλιμακούμενους χρηματοπιστωτικούς και πολιτικούς εκβιασμούς και θα καταφέρουν να κάνουν την μεγάλη ανατροπή, είναι κάτι που ουδείς μπορεί να το πει με βεβαιότητα.

Αυτό όμως που είναι σίγουρο, είναι πως η χειραφέτηση των Γάλλων πολιτών, θα επιβάλει στην πράξη μια συνετή αλλά όχι ενδοτική πολιτική διακυβέρνηση. Και μια τέτοια εξέλιξη που θα μπορεί να καταγράψει συγκεκριμένα αποτελέσματα σε επίπεδο Ευρωπαϊκό από κοινού με την Ιταλία και με τις λοιπές Ευρωπαϊκές χώρες που οι κυβερνήσεις τους κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος, σε τομείς όπως το μεταναστευτικό, η ευέλικτη δημοσιονομική διαχείριση και η διασφάλιση μιας στοχευμένης γεωστρατηγικής αυτονομίας που θα αναβαθμίζει την ΕΕ σε σοβαρό συστημικό δρώντα ο οποίος θα διεκδικεί ρόλο στο ισοζύγιο της ισχύος, θα πρωταγωνιστήσει στην περιφερειακή σταθερότητα και θα πάψει να είναι υποτελές παρακολούθημα της Αμερικανικής Εξωτερικής πολιτικής, θα είναι μια εξέλιξη που θα ενισχύσει την αυτοπεποίθηση των Ευρωπαίων πολιτών και θα ανοίξει οριστικά μια άλλη σελίδα για την Ευρώπη.

"ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ"