Η φαρσοκωμωδία την οποία παρακολούθησε όλη η Ελλάδα, κατά την
διάρκεια της ζωντανής μετάδοσης του Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, δεν ήταν η εξαίρεση
του κανόνα. Αυτός είναι ο κανόνας για
την Αριστερά, σε όλες τις φυσιογνωμικές ή διαχειριστικές της παραλλαγές.
Από την κομμουνιστική μέχρι και την λάιτ εκδοχή… Από τον τρόπο με τον οποίο
αντιλαμβάνεται ότι δικαιούται να ασκεί κυβερνητική ή κρατική εξουσία, μέχρι την
συμπεριφορά της στο μαζικό κίνημα αλλά και σε ότι αφορά στον σεβασμό που θα
έπρεπε να επιδεικνύει αλλά δυστυχώς ΔΕΝ
επιδεικνύει, απέναντι στις επιλογές, στις υποδείξεις και στις προτεραιότητες των
πολιτών…
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Αυτή είναι η σχέση της Αριστεράς με την Δημοκρατία… Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο
αντιλαμβάνεται την έννοια της συντροφικότητας.
Αυτή είναι η μοίρα που επιφυλάσσεται κατά κανόνα στην αντίθετη άποψη και πολύ περισσότερο στην συγκροτημένη και ευρεία διαφωνία με την άποψη που
κυριαρχεί ή που θα ήθελαν οι πολιτικοί της εκφραστές να την καταστήσουν
κυρίαρχη στα όργανα, στα κομματικά επιτελεία και εν τέλει στην ίδια την
κοινωνία.
Υβρις, χλευασμός,
στοχοποίηση, περιθωριοποίηση, εχθρική αντιμετώπιση, πολεμική και εξοβελισμός της
αντίθετης άποψης και των ανθρώπων που την ενστερνίζονται. Η συντροφικότητα, η
συντεταγμένη πορεία και η περιβόητη οργανωτική ενότητα, αποδεικνύεται ότι είναι
φούμαρα για τους αφελείς. Ισχύουν μόνον
όταν υπάρχει συμφωνία με την κυρίαρχη άποψη ή εάν θέλετε ισχύουν μόνον, όταν και για όσο διάστημα δεν εκδηλώνεται διαφωνία.
Όταν η συμφωνία ή η σχετική ταυτοσημία των απόψεων διαρραγεί, ακόμη και για τα απλούστερα, τότε η περίφημη συντροφικότητα πάει περίπατο. Αντικαθίσταται από την αποστροφή, αλλά ακόμη και από το μίσος απέναντι στον διαφωνούντα, έστω και εάν αυτός είναι πατέρας, αδελφός...