Πάμε λοιπόν από την αρχή…
Α. Η Ν.Δ θριάμβευσε στις εκλογές της 21ης Μαΐου. Αυτό όμως,
δεν συνιστά θρίαμβο της πολιτικής και των επιλογών της στην συνείδηση των
πολιτών. Το έδειξαν οι οργανωμένες
κοινωνικές αντιδράσεις που κλιμακώθηκαν ακόμη και τις παραμονές των εκλογών…
Θα το επιβεβαιώσουν και οι
κινητοποιήσεις που θα ακολουθήσουν, στο δύσκολο από οικονομική και εθνική
άποψη μετεκλογικό τοπίο που ήδη διαμορφώνεται…
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Στην εκλογική υπερενίσχυση της Ν.Δ, οδήγησαν η έκρηξη
της ανασφάλειας, του
φόβου, της αβεβαιότητας για την διαφαινόμενη πολιτική αστάθεια, αλλά και η καθολική πολιτική απαξίωση ενός πολιτικού
εσμού που ενώ διέπρεψε για τον καιροσκοπισμό και την πολιτική ανικανότητά
του ως αντιπολίτευση, εμφανίστηκε να
διεκδικεί πρωταγωνιστικό ρόλο στο μετεκλογικό σκηνικό, απειλώντας να
επιδεινώσει ακόμη περισσότερο την ήδη δεινή θέση της χώρας με τις ολέθριες
επιλογές του.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, η απροσδόκητη υπερενίσχυση της Ν.Δ, αντικατοπτρίζει και το επίπεδο της συζητήσιμης πολιτικής ωριμότητας μιας κοινωνίας, που έκανε τις επιλογές της επηρεασμένη από την ρητορική της «κυβερνησιμότητας» και της πιθανής «μήνιδος των αγορών» σε περίπτωση «ακυβερνησίας». Τις έκανε επηρεασμένη από την λαγνεία των επιδομάτων που απετέλεσαν πολύτιμο «εργαλείο» κατά την διάρκεια της ευρείας προεκλογικής περιόδου. Και φυσικά τις έκανε επηρεασμένη από την ρητορική «ασφαλείας» που...
- Στον σταδιακό αλλά συστηματικό αφοπλισμό των νησιών μας…
- Στην κατάρρευση του Δημογραφικού…
- Στην διαιώνιση της παράνομης μετανάστευσης. Και βεβαίως…
- Στην καθολική άμβλυνση του πλαισίου των παραδοσιακών αξιών και την βίαιη αντικατάστασή του από ένα πλαίσιο επικίνδυνων και απαράδεκτων νεολογισμών, που δεν παραπέμπουν σε κοινωνία αλλά σε συλλογικότητα υβριδίων χωρίς ταυτότητα, κανόνες αξιοπρέπειας και εθνισμό.
Η συζήτηση για
όλα τα παραπάνω, σκόπιμα και διόλου τυχαία ήταν απούσα καθ’ όλην την διάρκεια της
προεκλογικής περιόδου.
Για όλους αυτούς τους λόγους πάντως, η Ν.Δ, δεν
συνιστά την υπεύθυνη,
σοβαρή και εθνικά μετρημένη απάντηση απέναντι
στον εσμό που προαναφέραμε. Πολύ δε περισσότερο που ήταν, είναι και παραμένει ένα
κόμμα πολλαπλών μνημονιακών και εθνικών δεσμεύσεων και η εκλογική υπερενίσχυσή της,
θα εξελιχθεί σε επώδυνο άλλοθι όταν θα έρθει η στιγμή να κλείσουν κρίσιμα
κεφάλαια και για την χώρα μας και για τους πολίτες.
Β. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατέρρευσε. Και ο πάταγος από την εκλογική του αποκαθήλωση,
ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Είναι φανερό ότι η
εκλογική κατάρρευση διευρύνθηκε στο περιβάλλον της απροσδόκητης δυναμικής που
προσέλαβε το ιδιότυπο εκλογικό φάσκελο μιας κοινωνίας που εμπιστεύτηκε κατά
το παρελθόν αεριτζήδες της πολιτικής και τελικά πλήρωσε βαρύτατο τίμημα σε
προσδοκίες που διαψεύστηκαν, σε επικίνδυνους πειραματισμούς με την εγκληματική
διαχείριση του μεταναστευτικού, αλλά και με την προκλητική μειοδοσία της Πρέσπας.
Οι πολίτες τιμώρησαν μεταχρονολογημένα τον ΣΥΡΙΖΑ για την ολέθρια πολιτική διαχείριση που
άσκησε κατά την διάρκεια της κυβερνητικής του παρένθεσης και το έκαναν μερικώς αφυπνισμένοι, τόσο από την ανασφάλεια που τροφοδότησαν
οι πειραματισμοί με την Απλή Αναλογική σε ένα περιβάλλον που κυριαρχεί η
νοσηρή μικροκομματική πολιτική κουλτούρα και αντίληψη, όσο και από το γεγονός ότι κατά την διάρκεια της κυβερνητικής του
θητείας αλλά και της περιόδου του αντιπολιτευτικού του καιροσκοπισμού, ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα, επέλεξε συνειδητά να
λειτουργήσει ως δεξαμενή υποδοχής του πολιτικού τυχοδιωκτισμού που
αναζητούσε εναγωνίως πολιτική καριέρα εγκαταλείποντας μαζικά το ΠΑΣΟΚ
Ο εκλογικός θρίαμβος της Ν.Δ και η εκλογική
κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ,
δημιουργούν μια καινούρια κατάσταση
που καλό θα είναι να μην την προσπεράσουν αβασάνιστα οι πολίτες.
Σε ότι αφορά στην συντηρητική παράταξη, ο γόνος
του Μητσοτακαίικου καθίσταται πλέον αδιαφιλονίκητος πρωταγωνιστής, σε μια εποχή που η χώρα θα εκβιαστεί να
συνηγορήσει σε απαράδεκτες αποφάσεις. Οι
φωνές από τα περιβάλλοντα Καραμανλή και Σαμαρά θα είναι εμφανώς αποδυναμωμένες,
με ότι μπορεί να συνιστά η παράδοση της κυβερνητικής
εξουσίας σε έναν πρωθυπουργό κατ’ εξοχήν ανεπαρκή έως προκλητικά ανίκανο να
διαχειριστεί κρίσιμες εθνικές υποθέσεις.
Σε ότι αφορά την αυτοαποκαλούμενη «προοδευτική παράταξη», που δεν είναι παρά οι εκφάνσεις της Ελληνικής Σοσιαλδημοκρατίας στις όποιες της παραλλαγές, μπαίνει σε μια διεργασία ευρύτερης ανασύνταξης μέσα από την οποία θα επιδιωχτεί ο επαναπροσδιορισμός των ορίων, του ρόλου της και της θεσμικής πολιτικής της φυσιογνωμίας, προκειμένου να εμφανιστεί απαλλαγμένη από νεποτισμούς και παραγοντοπληξία, στο πλαίσιο της ευρύτερης προσαρμογής της στα Ευρωπαϊκά πρότυπα.
Όλα δείχνουν πως η σκυτάλη και ο πρωταγωνιστικός ρόλος σε αυτήν την διεργασία, περνάει πλέον οριστικά στο ΠΑΣΟΚ. Η κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ θα διευρυνθεί και
αναμένεται να είναι ραγδαία…
Γ. Το ΚΚΕ ενισχύθηκε σημαντικά. Προφανώς δικαιούται να θριαμβολογεί γι’ αυτήν την εξέλιξη, αλλά υποχρεούται να μην παρασυρθεί και εν
τέλει να μην απωλέσει το μέτρο της λογικής σε ότι αφορά στην αποτίμηση των
νέων δεδομένων, διότι «έχει ο καιρός γυρίσματα» κι αυτό οφείλει να μην το ξεχνά
η πολιτική του ηγεσία. Το καινούριο
τμήμα των εκλογέων που έδωσε την ψήφο του στο ΚΚΕ, γνωρίζει ότι έδωσε μια ψήφο αποστροφής στην αηδία που του
προκάλεσαν όλοι οι υπόλοιποι και όχι
ψήφο αποδοχής στην συνολική πολιτική ρητορική του συγκεκριμένου κόμματος. Καλό θα
είναι λοιπόν να μην σπεύδουν οι γνωστοί μηχανισμοί της ανάλυσης των
αποτελεσμάτων, να προσδώσουν
φυσιογνωμική ταυτότητα στην ψήφο αυτών των ανθρώπων. Οι ίδιοι γνωρίζουν καλύτερα από τον καθέναν για ποιο λόγο ψήφισαν ΚΚΕ.
Ας μην σπεύσουν άλλοι να το κάνουν για λογαριασμό τους. Θα είναι αυθαίρετο, απωθητικό
και θα συνιστά μάλλον επισφαλή επένδυση για τις εξελίξεις της επόμενης μέρας. Άλλωστε η
μονομέρεια στην πολιτική αξιολόγηση που έφερε την υπερενίσχυση της Ν.Δ, εκδηλώνεται
συνολικά στην συμπεριφορά του εκλογικού σώματος. Μηδέ εξαιρουμένου και του
τμήματος εκείνου που επέλεξε αυτήν την φορά το ΚΚΕ.
Κι επειδή όλα δείχνουν πως και σε ότι αφορά στην πολιτική αξιολόγηση
αυτής της ψήφου αλλά και σε όλα όσα σχετίζονται με την επόμενη μέρα όπου λογικά
θα επιδιωχτεί η πολιτική της αξιοποίηση στην πράξη, θα οδηγηθούμε σε ΚΚΕ δύο ταχυτήτων, καλό θα είναι να θυμίσουμε πως ο Σοσιαλισμός –
Κομμουνισμός ποτέ δεν ήταν η βιώσιμη απάντηση στα πολλαπλά και εξαιρετικά
σύνθετα αδιέξοδα του Καπιταλισμού. Στην πράξη - και παρά τα όποια επικοινωνιακά
και λοιπά ερμηνευτικά πρωτόκολλα - ήταν
απλώς μια διαφορετική συστημική διαχείριση που ευνούχισε ή αφαίρεσε το
κίνητρο από την καθημερινότητα των ανθρώπων και μετά από έναν ευρύ κύκλο άγονων πειραματισμών, σε ένα
περιβάλλον οξύτατου γεωπολιτικού και γεωοικονομικού ανταγωνισμού, οδηγήθηκε στην εκούσια αυτοκατάργησή του.
Δ. Το πολιτικό περιθώριο – όπως άλλωστε ήταν και αναμενόμενο – επιβεβαίωσε την ιδιότητά του ως «χωνευτήρι»
και της πατριδοκαπηλίας αλλά και του αριστεροφανούς καιροσκοπισμού. Από τον
Βαρουφάκη και τα αποσχισθέντα πολιτικά απόνερα της ΛΑΕ και από τις «συμμαχίες»
των τίποτε μέχρι τους «αντιεμβολιαστές» όλων των αποχρώσεων, αποδείχτηκε πως η
μοναδική συμβολή του τσαρλατανισμού στην δημόσια υπόθεση, ήταν τα παράβολα που
πλήρωσαν για την συμμετοχή τους στην εκλογική διαδικασία.
Πρόκειται για έναν χώρο στον οποίο ευδοκίμησαν
διάφοροι περιφερόμενοι τσαρλατάνοι και λοιποί χαβαλετζήδες της πολιτικής,
και καλό θα είναι αυτή η φαρσοκωμωδία κάποια στιγμή να τελειώσει. Δυστυχώς ο Mr. Κηραλοιφή, παραμένει παρών για να
θυμίζει σε όλους μας ότι σε αυτόν τον τόπο έχουμε ψηφίσει τα πάντα.
Επίλογος…
Την επόμενη
περίοδο, η πατρίδα μας θα βρεθεί αντιμέτωπη με πολύ μεγάλες προκλήσεις.
Προκλήσεις που σχετίζονται με τις ευρύτερες περιφερειακές ισορροπίες και ανακατατάξεις. Προκλήσεις στο ενεργό μέτωπο των Ελληνοτουρκικών. Προκλήσεις
με την λαθρομετανάστευση. Προκλήσεις
στο μεγάλο μέτωπο του Δημογραφικού.
Οι πολίτες αυτής της χώρας αργά ή γρήγορα θα βρεθούν και πάλι αντιμέτωποι με τις
επιλογές τους. Με όλα αυτά τα οποία κάποιοι επέλεξαν να μείνουν έξω από την
συζήτηση προκειμένου να μην αναληφθούν δεσμεύσεις.
Καλό θα είναι όμως
την ευθύνη να μην την αναζητήσουμε αλλού. Μας ανήκει ολοκληρωτικά και οφείλουμε
να την αναλάβουμε.
Η κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ, προφανώς συνιστά μια
εποικοδομητική απάντηση της
κοινωνίας που όφειλε να δώσει ένα τέλος σε αυτήν την φαιδρή πολιτική παρένθεση, αλλά αυτό το γεγονός δεν είναι δυνατόν να
επισκιάσει τα πάντα. Η υπερενίσχυση της Ν.Δ δεν είναι προϊόν πολιτικής
ωριμότητας αλλά συνισταμένη παραμέτρων
που συνθέτουν φοβική συμπεριφορά και καλό θα είναι να μην το προσπεράσουμε.
Η μεγάλη αποχή, δεν μπορεί να εξωραΐζεται ως φαινόμενο με αναφορές και παραπομπές
στην Ευρωπαϊκή πολιτική κατάντια. Εκλογική αποχή στην Ελλάδα των ΤΟΣΩΝ και ΤΕΤΟΙΩΝ προκλήσεων και απειλών, είναι φαινόμενο που παραπέμπει σε
μια κοινωνία που νοσεί… Σε μια
κοινωνία που παθητικοποιείται με
όχημα την κατευθυνόμενη αποπολιτικοποίησή της, παραδίδοντας έτσι αμαχητί, εξουσίες, ευθύνη και υψηλές αρμοδιότητες
όπου δει… Αυτή η κατάσταση αν δεν αναστραφεί άμεσα, θα παράξει δυσβάστακτο κόστος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου