Είναι άλλο πράγμα η επίγνωση που οφείλουμε να έχουμε όλοι μας για τον τρόπο με τον οποίο η Δύση χρησιμοποιεί την Ουκρανία σε έναν πόλεμο «δι΄ αντιπροσώπου» προκειμένου να επιτύχει τις ευρύτερες στρατηγικές της επιδιώξεις, προσβλέποντας σε γενικότερες ανατροπές που σχετίζονται με το ισοζύγιο της Ισχύος στο πλαίσιο της κορυφαίας στρατηγικής σύγκρουσης που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη…
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Είναι σαφώς άλλο
πράγμα η αυτονόητη όσο και θεμιτή προσπάθεια όλων μας, να προσεγγίζουμε τα
γεωπολιτικά τεκταινόμενα με γνώμονα την άποψή μας για την διασφάλιση της αναγκαίας
ισορροπίας ισχύος σε ένα Διεθνές Σύστημα πολλαπλά αποσταθεροποιημένο…
Και είναι εντελώς
διαφορετικό ζήτημα, το να τολμούμε να αμφισβητήσουμε το δικαίωμα ενός λαού να
υπερασπιστεί τα σύνορα της πατρίδας του, όταν αυτή δέχεται εισβολή από μια άλλη
χώρα που επιδιώκει ομολογημένα να τροποποιήσει τον περιφερειακό χάρτη…
Και φυσικά είναι
γελοία και από κάθε άποψη προκλητική για την νοημοσύνη και το συναίσθημα του
μέσου ανθρώπου, η τακτική όλων εκείνων που θεωρούν ότι το δικαίωμα και η
υποχρέωση ενός Έθνους στην υπεράσπιση των συνόρων της πατρίδας του, θα πρέπει
να συναρτάται κάθε φορά από το πολιτικό πρόσημο της κυβέρνησης που
διαχειρίζεται τις τύχες του τόπου του.
Γιατί τα λέμε όλα αυτά;;;
Διότι μέσα σε όλα τα κωμικοτραγικά όσο και παράλογα που ακούσαμε και διαβάσαμε τον τελευταίο καιρό, είδαμε να διατυπώνεται και μια περισπούδαστη άποψη από κάποιους καθηγητές, η οποία...
Σύμφωνα με αυτήν
την «υπέροχη» άποψη… «Το απαραβίαστο των εθνικών συνόρων είναι φετίχ, δηλαδή
είναι μια καθαρά αστική νομικίστικη αντίληψη» άνευ αξίας. Και επειδή η
κυβέρνηση της Ουκρανίας ερωτοτροπεί απροκάλυπτα με τους νεο-ναζί… Και επειδή οι
νεο-ναζί και οι παραστρατιωτικές τους οργανώσεις έχουν ενσωματωθεί στους μηχανισμούς
του Ουκρανικού κράτους… Ο Ουκρανικός λαός (κατά την γνώμη αυτών των κυρίων) δεν
διεξάγει έναν δίκαιο πόλεμο υπερασπιζόμενος τα σύνορα της πατρίδας του, έναντι της
εισβολής.
Αφορμή ή εάν
θέλετε το πρόσχημα για την συγκεκριμένη άποψη, των συγκεκριμένων καθηγητών,
στάθηκε μια τοποθέτηση της Αλέκας Παπαρήγα, η οποία δήλωσε σε κομματική
εκδήλωση στην Κέρκυρα, ότι «Ο λαός της Ουκρανίας διεξάγει έναν δίκαιο πόλεμο
απέναντι στην Ρωσική εισβολή».
Κατά την άποψη
των συγκεκριμένων κυρίων λοιπόν, όταν η χώρα σου δέχεται εισβολή από στρατεύματα
άλλης χώρας, το πρώτο πράγμα που οφείλεις να κάνεις, είναι να δεις την πολιτική
ταυτότητα της κυβέρνησης του τόπου σου. Αν αυτή η κυβέρνηση είναι της αρεσκείας
σου… Εάν είναι με την ευρεία έννοια «δημοκρατική»… Τότε αρματώνεσαι και πολεμάς
τον εισβολέα, χωρίς να έχεις ηθικές αναστολές…
Εάν όμως αυτή η
κυβέρνηση δεν είναι δημοκρατική ή πολύ περισσότερο εάν είναι φασιστική, τότε τι
ακριβώς κάνεις;;; Λιποτακτείς;;; Παραδίδεσαι μαζί με τον οπλισμό του;;;
Οργανώνεις εκδηλώσεις υποδοχής των δυνάμεων που παραβίασαν τα σύνορα της πατρίδας
σου;;; Το γιορτάζεις δεόντως με τα μεγάφωνα «στην διαπασών» να παίζουν το
γνωστό άσμα «Στα Σάλωνα σφάζουν αρνιά»;;; Δεν μας λένε οι κύριοι αυτοί, τι
ακριβώς θα πρέπει να κάνεις ως πολίτης της χώρας που δέχεται εισβολή…
Μα – θα πει ο
αντίλογος – και που ήταν αυτός ο λαός βρε αδερφέ όταν το ΝΑΤΟ και οι Αμερικανοί
άλωναν την πατρίδα του και την ενέτασσαν στους επιθετικούς τους σχεδιασμούς σε
βάρος της Ρωσίας;;;
Απάντηση: Σπίτι του και κοιμόταν. Γιατί αυτό καταλάβαινε
ότι έπρεπε να κάνει ή γιατί δεν καταλάβαινε ότι η πατρίδα του μπορούσε να αλωθεί,
ΚΑΙ με τον ύπουλο τρόπο στον οποίο κατέφυγαν για να την αλώσουν οι
Αμερικανονατοϊκοί ή γιατί πίστεψε ότι έτσι θα ήταν καλύτερα για τον ίδιο, για
την πατρίδα του και για την ασφάλειά του… Άλλωστε και ο Ρωσικός λαός που
ακριβώς ήταν όταν η δική του πατρίδα αλωνόταν από τους αγαπητικούς του
Γιέλτσιν, από την «ήπια ισχύ» των Mac Donalds κλπ… κλπ…
κλπ…
Και που ήταν αυτός
ο λαός - επιμένει να ρωτά ο αντίλογος - όταν οι συμμορίες των νεο-ναζί θέριζαν,
κυνηγούσαν, οργάνωναν πογκρόμ, δολοφονούσαν και εν τέλει άλωναν το σύστημα
εξουσίας στην χώρα του;;;
Απάντηση: Σπίτι του και κοιμόταν. Γιατί το πρόβλημα δεν
τον άγγιζε. Γιατί ενδεχομένως και ο ίδιος με έναν λανθάνοντα τρόπο αποδεχόταν ή
επικροτούσε αυτές τις πρακτικές.
Δεκάδες αμέλειες,
βαριές αμέλειες, συνενοχές ή ακόμη και ενοχές θα μπορούσε να χρεώσει κανείς
στον Ουκρανικό λαό, για την κατάντια στην οποία οδηγήθηκε η χώρα του μέσα από
μια αλληλουχία εκτροπών, ξένων επεμβάσεων και πραξικοπημάτων. Αλλά τι σχέση
μπορούν να έχουν όλα αυτά με το δικαίωμα και την υποχρέωσή του να υπερασπιστεί
την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας του όταν δέχεται εισβολή;;;
Ας σοβαρευτούμε λοιπόν…
Η υπεράσπιση των
Εθνικών συνόρων δεν είναι ΟΥΤΕ φετίχ… ΟΥΤΕ αστική νομικίστικη αντίληψη. Και
φυσικά δεν τίθεται υπό την αίρεση της πολιτικής ταυτότητας του πολιτικού προσωπικού
που κυβερνά την χώρα όταν αυτή δέχεται εισβολή. Είναι αυτονόητη και υπέρτατη
υποχρέωση του πολίτη. Είναι η κορυφαία εκδήλωση συλλογικής υπεράσπισης του
σκληρού πυρήνα του Διεθνούς Δικαίου.
Όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο, θα πρέπει να μπει στον κόπο να μας πει, τι ακριβώς θα έπρεπε να κάνουν οι Έλληνες (στρατός και πολίτες), όταν ο Γκράτσι παρέδιδε το Ιταλικό τελεσίγραφο στον δικτάτορα Μεταξά;;; Να υπερασπιστούν ή να παραδώσουν την χώρα πανηγυρίζοντας ;;;
Θα πρέπει να μας πει, τι ακριβώς έπρεπε
να κάνει κατά την γνώμη του ο Ζαχαριάδης τον Οκτώβριο του 1940;;; Να καλέσει τους Κομμουνιστές και
τον λαό να κάνουν αντίσταση ή να τους ζητήσει να παραδώσουν την χώρα στους εισβολείς;;;
Είχαν δίκιο ή άδικο όσοι τον ανάγκασαν το 1941 να καταδικάσει την Ελληνική
αντεπίθεση στην Β. Ήπειρο ως δήθεν «κατακτητικό και ιμπεριαλιστικό πόλεμο»;;;
Θα πρέπει να μας πει πόσο αδόκιμο θεωρεί το γεγονός ότι ο δικτάτορας Πάγκαλος υπήρξε υποψήφιος βουλευτής με το κόμμα του
Ναπολέοντα Ζέρβα το 1950;;;
Θα πρέπει να μας πει, τι κατά την γνώμη του θα
έπρεπε να κάνουν οι Έλληνες κατά την διάρκεια της Τουρκικής εισβολής την Κύπρο
και με δεδομένη την χούντα στην χώρα μας;;; Να υπερασπιστούν το νησί ή να
υποδεχτούν τους εισβολείς του Αττίλα πανηγυρίζοντας;;;
Θα πρέπει να μας πει, τι θεωρεί ότι πρέπει να κάνει η πατρίδα μας, για την αναγνωρισμένη Εθνική μειονότητα της Β. Ηπείρου που τελεί υπό διωγμόν, αλλά και γιατί χρόνια ολόκληρα δεν απαίτησε την απαρέγκλιτη εφαρμογή του Πρωτόκολλου της Κέρκυρας η ισχύς του οποίου θεωρείται δεδομένη.
Θα πρέπει να μας υπενθυμίσει πότε ακριβώς υπερασπίστηκε το αναγκαίο της Μικρασιατικής εκστρατείας, για την προστασία του Ελληνισμού από τις συμμορίες των Τσετών.
Και φυσικά θα πρέπει να μας πει εάν νομιμοποιεί μια δυνητική επέμβαση των Τούρκων στην Ελληνική Θράκη με πρόσχημα την επίκληση μειονοτικού προβλήματος.
Εν κατακλείδι…
Θεωρούμε ότι αυτά
τα ζητήματα, δεν μπορεί και δεν πρέπει να προσεγγίζονται με επιπολαιότητα, με
πολιτικές εμμονές και με νοσηρή ιδεοληψία. Ο καιροσκοπικός τακτικισμός δεν συνιστά
πολιτική κουλτούρα. Και η Αριστερά όσες φορές λειτούργησε στην βάση αυτής της παράλογης
λογικής, το κόστος υπήρξε βαρύτατο ΚΑΙ για την πατρίδα μας αλλά ΚΑΙ για την
ίδια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου