Το παλληκάρι από τα Σφακιά σε ένα αμφιλεγόμενο συστημικό παιχνίδι

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ακούστε κύριοι... Όταν κρίνουμε τις δηλώσεις ενός πολιτικού σαλτιμπάγκου, μέσα στο πλαίσιο της γενικής πολιτικής του στάσης και συμπεριφοράς, αυτό ΔΕΝ σημαίνει ότι βγάζουμε άγιους αυτούς που κατονόμασε στην επίμαχη ανάρτησή του. Και φυσικά δεν σημαίνει ότι αποδεχόμαστε το φαύλο καθεστώς το οποίο κυριαρχεί και σαρώνει τα πάντα στην χώρα. Προσπαθήστε λοιπόν να καταλάβετε ότι δεν έχουμε όλοι αυτήν την απλουστευτική και επιπόλαια λογική…

Αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε, είναι να καταδείξουμε ότι οι δηλώσεις από μόνες τους, ανήκουν στην σφαίρα του φαίνεσθαι. Η συνολική πολιτική συμπεριφορά και η συνέπεια ή η ασυνέπεια που καταγράφεται μεταξύ λόγων και έργων, είναι αυτή που αποτυπώνει την πραγματική εικόνα για την ποιότητα του πολιτικού ανδρός.

Άλλο πράγμα λοιπόν το φαίνεσθαι… Και εντελώς διαφορετικό ζήτημα είναι η ωμή πραγματικότητα την οποία οφείλουμε όλοι μας να κοιτάμε κατάματα, εάν δεν θέλουμε να είμαστε τα κορόϊδα της παρέας.

Ο Πολάκης με τις δηλώσεις του, οι οποίες μπορεί να είναι ακόμη και προϊόν παρασκηνίου ή και πολιτικής συναλλαγής, προσπάθησε να κεφαλαιοποιήσει την αντιπαράθεσή του με τον Τσίπρα, η οποία ουσιαστικά προδιέγραφε την αποπομπή του από το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ και παράλληλα με αυτό, προσέφερε μια πρώτης τάξεως πολιτική και διαχειριστική υπηρεσία στο Σύστημα που διαμορφώνει έναν οδικό χάρτη πολιτικών συγκλίσεων, εν όψει κρίσιμων...

Κίνα: Συνολική στρατηγική αντεπίθεση χωρίς πολεμική εμπλοκή στην συγκρουσιακή εξίσωση της Ουκρανίας

Παρά τους περίεργους και σε κάθε περίπτωση αναπόδεικτους ισχυρισμούς των ΗΠΑ, η Κίνα δεν έχει κανέναν απολύτως λόγο να εμπλακεί σοβαρά στην τύποις Ρωσοουκρανική σύγκρουση και ως εκ τούτου δεν θα πρέπει να αναμένεται την επόμενη περίοδο, η παροχή σοβαρής και υπολογίσιμης πολεμικής υποστήριξης στην Μόσχα…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Από τα κέντρα του Ευρωατλαντισμού, η δέσμη των προτάσεων την οποία δημοσιοποίησε η Κινεζική πολιτική ηγεσία, εκλαμβάνεται ως μια αιφνίδια παρέμβαση με αντιφατικά αφηγήματα και επιδιώξεις, ενώ δεν λείπουν εκείνοι που θεωρούν ότι η Κινεζική πρωτοβουλία, είναι ουσιαστικά η κατακλείδα των μυστικών διαπραγματεύσεων που έχουν ήδη συντελεστεί μεταξύ Πεκίνου και Μόσχας, με απώτερο στόχο την ενεργή και ουσιαστικότερη Κινεζική εμπλοκή.

Πρόκειται για ερμηνείες αυθαίρετες, οι οποίες κατά την γνώμη του γράφοντος επιστρατεύονται για να διασφαλίσουν την βιώσιμη διαχείριση εσωτερικών ισορροπιών αλλά και αντιθέσεων που υποβόσκουν στο εσωτερικό της Δυτικής Συμμαχίας, μιας και η κατάσταση βαίνει σταθερά επιδεινούμενη, όχι μονάχα για τους τυπικά εμπολέμους, αλλά και για την ίδια την ικανότητα του Δυτικού υποστηρικτικού μηχανισμού να συνεχίσει να τροφοδοτεί χωρίς παράπλευρο κόστος και ευρύτερες συνέπειες, έναν πόλεμο κατατριβής με απροσδιόριστο μέλλον και καθ’ όλα ασαφή εξέλιξη.

Η Κίνα δεν έχει κανέναν λόγο αυτήν την στιγμή να γίνει μέρος του προβλήματος. Όχι γιατί θα πρέπει να υπολογίσει το κόστος από την πιθανή επέκταση των Δυτικών κυρώσεων σε βάρος της. Άλλωστε μια τέτοια απόφαση της Ευρωατλαντικής ηγεσίας, θα ήταν μια κατ΄ εξοχήν ανόητη απόφαση, αφού είναι φανερό ότι οι συνέπειές της, θα ήσαν καταστροφικές για την Αμερικανική αλλά και για τις Δυτικές οικονομίες συνολικά, ενώ παράλληλα θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου που θα μπορούσε τροφοδοτήσει ένα...

Παιδιά το τερματίσατε…

Είναι άλλο πράγμα η επίγνωση που οφείλουμε να έχουμε όλοι μας για τον τρόπο με τον οποίο η Δύση χρησιμοποιεί την Ουκρανία σε έναν πόλεμο «δι΄ αντιπροσώπου» προκειμένου να επιτύχει τις ευρύτερες στρατηγικές της επιδιώξεις, προσβλέποντας σε γενικότερες ανατροπές που σχετίζονται με το ισοζύγιο της Ισχύος στο πλαίσιο της κορυφαίας στρατηγικής σύγκρουσης που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Είναι σαφώς άλλο πράγμα η αυτονόητη όσο και θεμιτή προσπάθεια όλων μας, να προσεγγίζουμε τα γεωπολιτικά τεκταινόμενα με γνώμονα την άποψή μας για την διασφάλιση της αναγκαίας ισορροπίας ισχύος σε ένα Διεθνές Σύστημα πολλαπλά αποσταθεροποιημένο…

Και είναι εντελώς διαφορετικό ζήτημα, το να τολμούμε να αμφισβητήσουμε το δικαίωμα ενός λαού να υπερασπιστεί τα σύνορα της πατρίδας του, όταν αυτή δέχεται εισβολή από μια άλλη χώρα που επιδιώκει ομολογημένα να τροποποιήσει τον περιφερειακό χάρτη…

Και φυσικά είναι γελοία και από κάθε άποψη προκλητική για την νοημοσύνη και το συναίσθημα του μέσου ανθρώπου, η τακτική όλων εκείνων που θεωρούν ότι το δικαίωμα και η υποχρέωση ενός Έθνους στην υπεράσπιση των συνόρων της πατρίδας του, θα πρέπει να συναρτάται κάθε φορά από το πολιτικό πρόσημο της κυβέρνησης που διαχειρίζεται τις τύχες του τόπου του.

Γιατί τα λέμε όλα αυτά;;;

Διότι μέσα σε όλα τα κωμικοτραγικά όσο και παράλογα που ακούσαμε και διαβάσαμε τον τελευταίο καιρό, είδαμε να διατυπώνεται και μια περισπούδαστη άποψη από κάποιους καθηγητές, η οποία...

Στρατηγική σχέση με τις ΗΠΑ - Η Ελλάδα προσέφερε την προθυμία της και μια συμβιβαστική στρατηγική αφωνία

Η επίσκεψη Μπλίνκεν στην Αθήνα και η συνάντηση του Αμερικανού ΥΠΕΞ με τον Έλληνα πρωθυπουργό, ανατροφοδότησε - όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο - και μια σειρά από υπερφίαλες προσεγγίσεις για τον «στρατηγικό χαρακτήρα» που προσλαμβάνουν οι σχέσεις των δύο χωρών…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Αναντίρρητα το ειδικό βάρος της Ελλάδας, στο πλαίσιο του περιφερειακού στρατηγικού σχεδιασμού των ΗΠΑ, εμφανίζεται να είναι εξαιρετικά αναβαθμισμένο σε σχέση με το παρελθόν. Αυτή όμως η διαπίστωση από μόνη της δεν αρκεί εάν δεν συνοδεύεται από την σωστή και απροκατάληπτη ανάγνωση των πραγματικών δεδομένων.

Για την οικοδόμηση αυτής της σχέσης και για την τοποθέτησή της σε μια βάση διαφορετική από αυτήν που γνωρίσαμε καθ’ όλη την διάρκεια της μετεμφυλιακής περιόδου, η Ελλάδα προσέφερε την προθυμία της και μια συμβιβαστική στρατηγική αφωνία (και αυτό δεν συνιστά μια αισιόδοξη διαπίστωση) σε μια περίοδο που οι ΗΠΑ βρέθηκαν αντιμέτωπες με την ανάγκη να διαχειριστούν την στρατηγική τους ανασφάλεια, τους στρατηγικούς τους αναπροσανατολισμούς, αλλά και τις συνέπειες από συσσωρευμένες αστοχίες δεκαετιών στην ευρύτερη περιοχή.

Εάν λοιπόν θέλουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, αυτή η πολυδιαφημιζόμενη «στρατηγική σχέση» και ο συνακόλουθος «στρατηγικός διάλογος» μεταξύ των δύο χωρών, που είναι διαρκής και επικαιροποιούμενος, δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια επιθετική διαχείριση την οποία ασκεί η Ουάσιγκτον σε μια πολυδύναμη περιφερειακή επένδυση που της προσφέρθηκε αφειδώς και με εξαιρετικά συμφέροντες όρους. Ενώ την ίδια στιγμή…

Για την χώρα μας, όλο αυτό το βαρύγδουπο και πομπώδες αφήγημα, είναι πρωτίστως μια διαχείριση φτηνής επικοινωνίας, στο πλαίσιο της οποίας...

Η Ρωσία... Οι στρατηγικές συμμαχίες... Πέντε περιφερόμενοι γραφικοί και πέντε- έξι πολιτικά αλαφροΐσκιωτοι

Η βιομηχανία των «αναλύσεων» που σχετίζονται με την ρωσοουκρανική σύγκρουση, είναι ιδιαίτερα «παραγωγική» αλλά και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ως προς την εμμονή σημαντικής μερίδας των πρωταγωνιστών της, με την αναπαραγωγή συγχύσεων αλλά και ανεπίτρεπτων μεθοδολογικών και ερμηνευτικών ατοπημάτων…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Από την μία μεριά, η προσοχή των περισσότερων αναλυτών, επικεντρώνεται (και σωστά) στο γεγονός ότι στο πλαίσιο αυτής της σύγκρουσης, απέναντι στην Ρωσία βρίσκεται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και περισσότερο ή λιγότερο άμεσα, σύσσωμη η Δυτική συμμαχία, με την υλικοτεχνική και πολιτική στήριξη που προσφέρει στο καθεστώς Ζελένσκι, το οποίο με την σειρά του προσφέρει αφειδώς σε αυτόν τον πόλεμο τα πτώματα των Ουκρανών και τα ερείπια της Ουκρανικής επικράτειας.

Από την άλλη μεριά, οι παραπάνω αναλυτές (ή «αναλυτές»), την αμέσως επόμενη στιγμή «διαβλέπουν» πανηγυρίζοντας ότι η νίκη της Ρωσίας επί της Ουκρανίας θα είναι συντριπτική, ενώ οι περισσότερο «ρεαλιστές» εξ αυτών, σπεύδουν να προεξοφλήσουν πως με την λήξη αυτού του πολέμου, το 20% τουλάχιστον των Ουκρανικών εδαφών, θα περάσει οριστικά στην Ρωσική επικράτεια και κάπου εκεί τελειώνουν όλα στην απλοϊκή και κοντόφθαλμη συλλογιστική τους.

Όμως… Πέρα από την μπακαλίστικη λογική, η οποία ενδέχεται και να επιβεβαιωθεί στον ένα ή στον άλλο βαθμό από τα ίδια τα γεγονότα, υπάρχουν και ορισμένα κρίσιμα ζητήματα τα οποία ουδείς (πλην ίσως των ανωτέρω βαθυστόχαστων «αναλυτών») δικαιούται να προσπερνά αβασάνιστα.

Πρώτον: Από την στιγμή κατά την οποία σύσσωμη η Δυτική Συμμαχία βρίσκεται απέναντι στην Ρωσία στο περιβάλλον της συγκεκριμένης σύγκρουσης, δεν είναι αυτονόητο πως το στρατηγικό διακύβευμα δεν εξαντλείται σε ένα στοίχημα που αφορά στο μέλλον του 20% των Ουκρανικών εδαφών, αλλά έχει πολύ ευρύτερες προεκτάσεις που σχετίζονται ευθέως με την Αρχιτεκτονική και την ισορροπία ισχύος της νέας εποχής;;; Κατά την γνώμη μας είναι και παραείναι αυτονόητο. Εκτός πια εάν κάποιος πιστεύει στα σοβαρά, πως η γεωστρατηγική ανάταξη της μέχρι πρότινος παραπαίουσας Δυτικής Συμμαχίας, ενεργοποιήθηκε από...

Αυτά τα καραγκιοζιλίκια θα έχουν κόστος. Κρατήστε το...

Λάθος κίνηση η βεβιασμένη επίσκεψη του Έλληνα ΥΠΕΞ στην Τουρκία, η οποία το μόνο που έρχεται να τονώσει είναι τις απαράδεκτες και καταστροφικές Ελληνικές αυταπάτες... 

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Είναι φανερό ότι αυτή η επίσκεψη επιβλήθηκε έξωθεν και όλα δείχνουν ότι στην συνέχεια την απαίτησε ο Έλληνας πρωθυπουργός από τον υφιστάμενο Υπουργό του. Είναι επίσης ολοφάνερη η εξαιρετικά αμφιλεγόμενη σκοπιμότητα της συγκεκριμένη πρωτοβουλίας...

Όχι γιατί είναι γενικά κακό να πραγματοποιούνται τέτοιες επισκέψεις σε περιόδους κατά τις οποίες η διαχείριση μιας ανθρωπιστικής κρίσης βρίσκεται στο αποκορύφωμά της. Αλλά διότι η Ελλάδα, όφειλε να είναι ιδιαίτερα προσεκτική με πρωτοβουλίες που την παγιδεύουν και αναπαράγουν τα αδιέξοδα...

Με την συγκεκριμένη επίσκεψη, δεν επιδεικνύεται το απαραίτητο πνεύμα ανωτερότητας εκ μέρους της χώρας μας, απέναντι στην μικρότητα των Τούρκων πολιτικών σαλτιμπάγκων. Η Ελληνική ανωτερότητα άλλωστε επεδείχθη στην πράξη και στον ύψιστο βαθμό, με την άμεση αποστολή της ΕΜΑΚ στον τόπο της καταστροφής και με την αυταπάρνηση των ανδρών της στις επιχειρήσεις διάσωσης. Δεν υπήρχε ούτε ένας πρόσθετος λόγος για περιττές και απερίσκεπτες κινήσεις επίδειξης ανωτερότητας που...