ΓΑΠ... Εκλογές... Και το παραδοσιακό πολιτικό φιλότιμο στον γάμο του Καραγκιόζη

Το ΠΑΣΟΚ, πέρα από το πως ξεκίνησε και ανεξάρτητα από την δυναμική που εξέφρασε πολιτικά αλλά και μέσα στην κοινωνία τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης κατά τα οποία απετόλμησε μια διακριτή διαφοροποίηση από την παραδοσιακή Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία, έχει πλέον εκφυλιστεί πλήρως σε ένα απολύτως συστημικό πολιτικό παραμάγαζο που τροφοδότησε τον εκμαυλισμό…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Στην συστημική του διαδρομή, πρωταγωνίστησε στην βιομηχανία παραγωγής σκανδάλων, στην διάψευση των πολιτικών προσδοκιών, στην εκποίηση κρίσιμων εθνικών προτεραιοτήτων, και φυσικά στην εφαρμογή στην πράξη μιας πρωτοφανούς τυχοδιωκτικής διαχείρισης με ερμαφρόδιτη πολιτική φυσιογνωμία, η οποία συνέβαλε στον ευνουχισμό των κοινωνικών αντιστάσεων, ενώ ταυτόχρονα ενεργοποίησε με τρόπο ύπουλο και εγκληματικό, τους όρους που οδήγησαν  στην εθνική, πολιτική, πολιτισμική, αξιακή και οικονομική χρεοκοπία της χώρας με τις γνωστές συνέπειες σε όλους τους κρίσιμους δείκτες που σχετίζονται με την στρατηγική της επιβίωση...

Το ΠΑΣΟΚ κατά την διάρκεια της πολύχρονης συστημικής του διαδρομής, οριοθετήθηκε τελικά, ως το πλέον αμφιλεγόμενο, ως το πιο ξεπεσμένο και κατεξευτελισμένο τμήμα της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας, το οποίο εξέθρεψε Σημίτηδες, Γιωργάκηδες, Μαντέληδες, Διαμαντοπούλαινες, Δραγώνες, Φωτόπουλους και λοιπούς συστημικούς «αστέρες», ων ουκ έστι αριθμός, οι οποίοι συναποτέλεσαν την πολυπρόσωπη και επικίνδυνη πέμπτη φάλαγγας που διέλυσε την χώρα…

Αυτό το ΠΑΣΟΚ, του οποίου το πρώτο θύμα στην πορεία του συστημικού του εκφυλισμού υπήρξε το ίδιο το θετικό μεταρρυθμιστικό έργο των πρώτων χρόνων της πολιτικής του διακυβέρνησης, δεν είναι και δεν πρόκειται να...

αποκτήσει ποτέ την υπόσταση της "Δημοκρατικής Παράταξης", με την έννοια της συγκροτημένης πολιτικοκοινωνικής ενότητας, που θα μπορεί να συνδυάζει την ανατρεπτική πολιτική προσδοκία με την αναγκαία πολιτική αποφασιστικότητα, ώστε να εκφράσει και να διευρύνει έτι περαιτέρω το πολιτικά ριζοσπαστικοποιημένο τμήμα της Ελληνικής κοινωνίας που τοποθετείται απέναντι στις συντηρητικές και νεοφιλελεύθερες πολιτικές...

Αυτό το ΠΑΣΟΚ... Ηταν... Είναι... Και θα παραμένει ένας εκφυλιστικός πολιτικός μηχανισμός, προσανατολισμένος στην παραγωγή διαχειριστών... Ποικίλων πολιτικών παρασίτων... Τρωκτικών αλλά και θεραπαινίδων  της εξουσίας σε τελευταία ανάλυση.

Αυτό το ετερόκλητο και εκφυλιστικό πολιτικό συνονθύλευμα προφανώς δεν μας αφορά υπό την οποιανδήποτε ηγεσία, γι’ αυτό και δεν το προσεγγίζουμε παρά μονάχα ως ένα επικίνδυνο καρκίνωμα μέσα στην κοινωνία που διεκδικεί την νομή της εξουσίας που έχασε, ενώ είναι παντελώς ανίκανο αλλά και απρόθυμο να τροποποιήσει τον χαρακτήρα της, την πολιτική της φυσιογνωμία, τους όρους και τις μορφές της άσκησής της...

Σε κάθε περίπτωση πάντως, θεωρούμε ότι ακόμη και σε ένα τέτοιο ΠΑΣΟΚ, εάν έχει απομείνει ίχνος του παραδοσιακού πολιτικού φιλότιμου, είναι βέβαιο πως ένας αποτυχημένος τόσο για το κόμμα του όσο και για την χώρα πρώην πρωθυπουργός, δεν νομιμοποιείται να επαναδιεκδικεί την ηγεσία προφασιζόμενος ή εάν θέλετε καπηλευόμενος το δημοκρατικό φαίνεσθαι των εκλογικών διαδικασιών. Όχι γιατί τυπικά δεν έχει το δικαίωμα να την διεκδικήσει, αλλά διότι ηθικά με αυτήν την επιλογή, καθιστά τους πάντες συνένοχους στην αποτυχία του και αυτό είναι φτηνή και κατάπτυστη επιλογή για έναν "ηγέτη"...

Και αν παρ’ όλα αυτά κάνει το λάθος να την επαναδιεκδικήσει παρασυρμένος από την ματαιοδοξία του, αλλά δεν αναδειχτεί πρώτος και με μεγάλη διαφορά (για να μην πούμε ότι αν αποδειχτεί πως δεν διαθέτει το πολιτικό καύσιμο να κεφαλαιοποιήσει την πρώην πρωθυπουργία του και να τελειώσει την παρτίδα από τον πρώτο κιόλας γύρο) τότε αποσύρεται με αξιοπρέπεια και βάζει ένα τέλος στον προσωπικό και τον πολιτικό του διασυρμό... Είναι αυτό ακριβώς που δεν έκανε και που δεν δείχνει διατεθειμένος να πράξει ο ΓΑΠ…

Φαίνεται όμως ότι σε ένα κόμμα σαν το ΠΑΣΟΚ, αυτός ο αξιακός κώδικας είναι ανύπαρκτος ΚΑΙ στην συνείδηση των πολιτικών που διεκδικούν το χρίσμα, αλλά ΚΑΙ στην κοινωνική βάση αυτήν που με την συμμετοχή και την αφωνία της νομιμοποιεί τέτοιες αθλιότητες.

Όποια κι αν είναι λοιπόν η επόμενη μέρα γι αυτόν τον πολιτικό σχηματισμό, η καθολική πολιτική του απαξίωση είναι επιβεβλημένη πρωτίστως γιατί είναι δεδομένη η επικινδυνότητά του στο πλαίσιο του συστημικού ρόλου που επιδιώκει να του επιφυλάξουν οι πολιτικές διεργασίες που είναι στα σκαριά.

Προφανώς η ανάγκη να βρει πολιτική έκφραση ο κοινωνικός χώρος και η μαχητική πολιτική κουλτούρα την οποία εξέφρασε το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ, είναι δεδομένη και αδήριτη. Αλλά αυτή η πολιτική διεργασία, δεν μπορεί να προκύψει με την μέθοδο της νεκρανάστασης και με την κοινωνία στο περιθώριο και φυσικά δεν μπορεί να ευοδωθεί με πρωταγωνιστές τους πολιτικούς Φρανκενστάιν που οδήγησαν το ΠΑΣΟΚ στον πολιτικό εκφυλισμό και ενταφίασαν την πολιτική δυναμική του.

"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"