Ευρώπη... Καταδικασμένη να παραμείνει ουραγός ενώ η παγκόσμια γεωστρατηγική εξίσωση επαναδιατυπώνεται

Η διαχείριση την οποία επέλεξαν οι Αμερικανοί, στην προσπάθειά τους να τροποποιήσουν την φυσιογνωμία, το μερίδιο μεταξύ των πρωταγωνιστών και κυρίως τους όρους που θα διέπουν την νέα ισορροπία ισχύος στο διεθνές σύστημα, θέτει σε κίνηση ισχυρές τεκτονικές δυνάμεις, ικανές να πυροδοτήσουν ανατροπές σε ολόκληρον τον πλανήτη…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Το πολιτικό καύσιμο υπάρχει. Και η ύπαρξή του εγγυάται ότι αυτή η συγκρουσιακή διαδικασία θα πρέπει να θεωρείται πρακτικά ΜΗ αναστρέψιμη. Αυτό το πολιτικό καύσιμο, είναι το τεράστιο παγκόσμιο χρέος το οποίο υπερσυσσώρευσε η χρηματοδότηση της μεταπολεμικής «ανάπτυξης» και το οποίο ανέρχεται σήμερα στο ιλιγγιώδες ποσόν των 320 τρις δολαρίων και ισοδυναμεί με το 335% του παγκοσμίου ΑΕΠ, ενώ η ίδια η διαδικασία της περαιτέρω διεύρυνσής του, έχει μπει στον αυτόματο και η συγκεκριμένη πρόκληση επείγει να διευθετηθεί πριν εκτροχιάσει πλήρως το διεθνές σύστημα. Αυτή λοιπόν η ωρολογιακή βόμβα, αποτελεί μέρος μιας πολυσύνθετης εξίσωσης, η οποία δεν επιλύεται με παραδοσιακές μεθόδους, διότι οι πάντες θεωρούν ότι υπάρχουν αλλεπάλληλα λάθη στην «εκφώνηση» και ως εκ τούτου αυτή η εξίσωση θα πρέπει να επαναδιατυπωθεί, αφού όμως προηγουμένως τροποποιηθεί ριζικά το σύνολο των μεταβλητών της.

Εάν σε αυτήν την νέα κατάσταση, συμπεριλάβει κανείς αναγκαστικά και...

Αυτοκαταστροφική αναδημιουργία…

Κάποια στιγμή θα τελειώσει αυτός ο φαύλος κύκλος της αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς των «επενδυτών» των Χρηματιστηρίων και όλοι εκείνοι που σπεύδουν σήμερα αγεληδόν να πουλήσουν, τις «φούσκες» που κρατάνε στα χέρια τους επειδή «κάπως την είδαν», αύριο θα συνωστίζονται και πάλι αγεληδόν στην ουρά για ν αγοράσουν ξανά τα «πολύτιμα χαρτιά» που μόλις χθες ξόρκιζαν και έδιωχναν από πάνω τους, ωσάν να επρόκειτο για επικίνδυνα μολυσματικά απόβλητα…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Αυτός όμως είναι ο Καπιταλισμός. Άλλοτε με εξάρσεις και άλλοτε με υφέσεις, με εργαλείο την αγελαία συμπεριφορά, χρηματοδοτεί την καταστροφή του και λίγο πριν επέλθει το τέλος, αναχρηματοδοτεί και πάλι την δυναμική του ανάσταση…

Αυτό όμως που έχει σημασία, είναι να ξεκαθαρίζουμε στο μυαλό μας δυο τρία βασικά ζητήματα, προκειμένου να μην ανακυκλώνονται και να μην ανατροφοδοτούνται αδιέξοδες συγχύσεις…

Πρώτον: Η πορεία της καπιταλιστικής ανάπτυξης - εξέλιξης, ΔΕΝ είναι γραμμική. Οι εξάρσεις και οι υφέσεις, είναι σύμφυτες με την φυσιογνωμία αυτής της διεργασίας και η συνακόλουθη καταστροφή κεφαλαίου που συντελείται με διάφορους τρόπους, αποτελεί στην ουσία το πολιτικό καύσιμο για ένα νέο εξαιρετικά δυναμικό restart…

Δεύτερον: Οι ρόλοι που επιφυλάσσονται στο σύνολο των πολιτικών και οικονομικών εμπλεκομένων, ΔΕΝ είναι εσαεί ταυτόσημοι και αμετάβλητοι. Τηρουμένων πάντα των αναλογιών και δεδομένων των γενικότερων συνθηκών που διαμορφώνονται, σε αυτήν την διεργασία της «αυτοκαταστροφικής αναδημιουργίας», καταγράφονται πάντα θύτες και θύματα, χαμένοι και...