Ουκρανικό… Συστημικά στρατηγικά διλήμματα και φτηνοί τακτικισμοί από τους πουθενάδες της Ευρώπης

Λέγονται και γράφονται πολλά για την λογική και το περιεχόμενο του ιδιότυπου “παζαριού” στο οποίο καταφεύγει ο Αμερικανός πρόεδρος Τραμπ στην προσπάθειά του να δοθεί ένα τέλος στον καταστροφικό Ρωσοουκρανικό πόλεμο και να δρομολογηθούν ευρύτερες διευθετήσεις που θα δημιουργήσουν μια διαφορετική κατάσταση σε ολόκληρη την Ευρασία, αλλά και συνολικά στο διεθνές σύστημα, στα ζητήματα που σχετίζονται με την ανακατανομή των ρόλων και την νέα ισορροπία ισχύος σε έναν κόσμο που αλλάζει δραματικά…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Φυσικά η κριτική από μόνη της δεν κοστίζει απολύτως τίποτε σε αυτούς που την ασκούν. Όταν όμως αναλαμβάνεις συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και καλείσαι να πάρεις συγκεκριμένες αποφάσεις, τότε υπάρχουν διλήμματα τα οποία διατυπώνονται με τρόπο αμείλικτο και κατεπείγοντα από την ίδια την ζωή και τις εξελίξεις. Απέναντι σε αυτά λοιπόν, οφείλουν να τοποθετούνται οι πάντες με σαφήνεια και αποφασιστικότητα, παρά το όποιο κόστος που είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει. Ας προσπαθήσουμε να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά…

Α. Η Ρωσική στρατιωτική επέμβαση στην Ουκρανία δεν ήταν κανενός είδους «Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση», παρά την βασιμότητα των προσχημάτων τα οποία επικαλέστηκε η Ρωσική πολιτική ηγεσία στο φαιδρό διάγγελμα του προέδρου της τον Φεβρουάριο του 2022. Ήταν απροκάλυπτη εισβολή μιας χώρας σε μια άλλη κυρίαρχη χώρα, με σκοπό την κατάληψη εδάφους, την εδραίωση της Κατοχής και εν τέλει την μόνιμη αλλαγή των διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων. Η ψευδώς αποκληθείσα «Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση» επομένως, ήταν από την πρώτη στιγμή ένας...

Πολιτικό καύσιμο την ευρεία αναθεωρητική ατζέντα του Τραμπ

Η Ευρώπη, φαίνεται ότι έχει απωλέσει την ιδιότητα του συμπρωταγωνιστή – συνδιαμορφωτή στα περιφερειακά τεκταινόμενα - ακόμη και σε εκείνα που την αφορούν άμεσα - και αυτή η απώλεια τείνει να καταστεί μη αναστρέψιμη στην περίπτωση που ευοδωθούν τελικά οι σχεδιασμοί Τραμπ αναφορικά με την νέα Ευρασιατική Αρχιτεκτονική, την νέα Αρχιτεκτονική ασφαλείας, αλλά και ευρύτερα με την νέα ισορροπία της ισχύος στο διεθνές σύστημα…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Οι συστημικοί αναλυτές από όλο το πολιτικό φάσμα, έσπευσαν από την πρώτη στιγμή να αποδώσουν αυτήν την εξέλιξη, σε μια υποτιθέμενη απροθυμία ή ακόμη και αμέλεια των Ευρωπαίων ηγετών να λάβουν υπ’ όψιν τους και κατ’ επέκταση να αποκωδικοποιήσουν έγκαιρα και σωστά, τα μηνύματα τα οποία εξέπεμπαν οι κύκλοι του Αμερικανικού κατεστημένου που στήριξαν την επανεκλογή Τραμπ στην Αμερικανική προεδρία.

Η συγκεκριμένη αξιολόγηση είναι εξαιρετικά επιεικής και φυσικά ΔΕΝ επιβεβαιώνεται ΟΥΤΕ από τις εξελίξεις και τις υποτιθέμενες πρωτοβουλίες που αναλαμβάνονται, αλλά ΟΥΤΕ και από την αλληλουχία των σπασμωδικών αντιδράσεων πανικού στις οποίες καταφεύγει, χωρίς ιδιαίτερη περίσκεψη, η Ευρωπαϊκή πολιτική ηγεσία, είτε στο σύνολό της, είτε με τις αυθαίρετες, βεβιασμένες, αποσπασματικές και εν τέλει διχαστικές πρωτοβουλίες Μακρόν.

Δεν πρόκειται λοιπόν για αμέλεια ή για απροθυμία πολιτικών ηγετών που μπορούσαν μεν, αλλά για κάποιον περίεργο λόγο απλώς ολιγώρησαν και δεν ασχολήθηκαν με αυτό που έπρεπε να ασχοληθούν, την ώρα που είχαν την υποχρέωση να το κάνουν.

Η Ευρωπαϊκή πολιτική ελίτ, ευνουχισμένη πλήρως σε ένα νοσηρό περιβάλλον που συντήρησε τον παρασιτισμό και την αναπαραγωγή χαρτογιακάδων, επιβεβαίωσε και συνεχίζει να επιβεβαιώνει με τον πλέον απόλυτο τρόπο, ότι...

Ορισμένες σκέψεις για την τραγωδία των Τεμπών

Για όλους εμάς που ΔΕΝ έχουμε εμπλακεί σε αυτό το άθλιο παιγνίδι της συγκάλυψης, των εντυπώσεων ή ακόμη και των ανίερων σκοπιμοτήτων, αυτό που έχει σημασία είναι να αποκαλυφτεί ΟΛΗ η αλήθεια για το έγκλημα των Τεμπών. Διότι…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

• ΚΑΙ ο διορισμός ενός ανεπαρκέστατου και πιθανότατα πλημμελώς εκπαιδευμένου σταθμάρχη… 
• ΚΑΙ ο συντεχνιακός ωχαδερφισμός και κυρίως η ανευθυνότητα ως προς την υπηρεσιακή συνέπεια κάποιων εργαζομένων… 
• ΚΑΙ οι ασφαλιστικές δικλείδες που θα μπορούσαν να αποτρέψουν την τραγωδία αλλά τελικώς δεν λειτούργησαν… ΚΑΙ το διαρκές πάρτι που στήνεται με την αλόγιστη σπατάλη του δημοσίου χρήματος και την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας… 

ΚΑΙ όποιοι λοιποί παράγοντες συνέδραμαν σε αυτόν τον τραγικό απολογισμό, ΕΓΚΛΗΜΑ συνιστούν και το αποτέλεσμά τους μόνο ως έγκλημα μπορεί να προσεγγίζεται…

Εγκληματική επίσης είναι και η όποια απόπειρα συγκάλυψης αλλά και η όποια ολιγωρία έχει επιδειχτεί, ακόμη και εάν δεν αποσκοπούσε στην συγκάλυψη των ενόχων (που είναι το κορυφαίο) αλλά στόχευε στην...

Ο δίδυμος εκμαυλισμός του «αντι» και του «φιλο»…

Στην Ελλάδα, επιμένουμε να κινούμαστε στην λογική του «αντι» ή του «φιλο». Πρόκειται για μια κατάσταση εξαιρετικά νοσηρή, που παραπέμπει σε μια κοινωνία «παρκαρισμένη», χωρίς προοπτική, η οποία  περιμένει εναγωνίως μια πρόκληση, μια οποιαδήποτε πρόκληση, προκειμένου να σπεύσει να στοιχηθεί μαζικά πίσω της ή απέναντί της και να ικανοποιήσει έτσι πρωτόγονα ένστικτα που εκδηλώνονται κυρίως με εμφυλιοπολεμικού χαρακτήρα αυτοκαταστροφικές αντιπαραθέσεις που δεν οδηγούν πουθενά…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η πολιτική τάξη της χώρας διευκολύνεται τα μέγιστα από αυτήν την κατάσταση, διότι κάνει εξαιρετικά εύκολη την δουλειά της και εμφανίζει στα μάτια των απερίσκεπτων ως εξαιρετικά σημαντικό το έργο της, που δεν είναι άλλο από την αναπαραγωγή του παρασιτισμού, της ίντριγκας και της λοβιτούρας.

Αυτή η πολιτική τάξη, γνωρίζει πάρα πολύ καλά ότι το μοναδικό πράγμα που έχει να προσφέρει σε ένα πόπολο πρόθυμο να στοιχηθεί πίσω από οτιδήποτε και να αρχίσει να αυτοχειριάζεται χωρίς ιδιαίτερη σκέψη, είναι το απόλυτο τίποτε. Και αυτό ακριβώς του προσφέρει… Το απόλυτο μηδέν…

• Εθνικό όραμα… Μηδέν…
• Φιλοδοξία και προοπτική ικανή να στοχεύσει στο άριστο και στο υποδειγματικό… Μηδέν…
• Προσωπικά παραδείγματα που μπορούν να εμπνεύσουν και να συνεγείρουν… Μηδέν…
• Στρατηγική σκέψη και στόχευση ικανή να αναβαθμίσει με όρους πραγματικούς την περιφερειακή και την διεθνή θέση της χώρας… Ανύπαρκτη…

Σε αυτήν την χώρα, κάποιοι επέβαλαν τον αντι-κομμουνισμό και τον υιοθετήσαμε, αλλά με πολύ φτηνά επιχειρήματα που απλώς συντήρησαν το νοσηρό εμφυλιοπολεμικό κλίμα… Βεβαίως και το αντίστοιχο φιλο-κομμουνιστικό κομμάτι της κοινωνίας το οποίο ευδοκίμησε την περίοδο της αντι-κομμουνιστικής παράνοιας, δεν ξεχώρισε για...

Νεοαυτοκρατορικά σύνδρομα και στρατηγική ρηχότητα στην Εθνική συλλογική μας σκέψη

Η Εξωτερική πολιτική την οποία φαίνεται ότι υιοθετεί η διοίκηση Τράμπ, ΔΕΝ είναι μονοδιάστατη ΟΥΤΕ ως προς τον χαρακτήρα και το περιεχόμενο των επιδιώξεών της, ΟΥΤΕ βεβαίως ως προς τα μέσα και τις τακτικές που επιστρατεύονται από τους Αμερικανούς επιτελείς - και πρωτίστως από τον ίδιο τον Τραμπ - προκειμένου να διασφαλιστεί η αποτελεσματικότερη δυνατή εφαρμογή της στην πράξη…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η Αμερικανική Εξωτερική πολιτική, προβάλλεται ήδη ως μια ολιστική παρέμβαση στα διεθνή και περιφερειακά δρώμενα, που εκδηλώνεται με ιδιαίτερο δυναμισμό, με κυνισμό και αποφασιστικότητα, αλλά και με έναν συνδυασμό πρωτοβουλιών που εργαλειοποιούν πλήρως την προβολή της ισχύος σε όλες της τις εκφάνσεις, ενώ οι στοχεύσεις αυτής της πολιτικής, δεν εξαντλούνται στο επίπεδο της όποιας ευνοϊκής επιμέρους και αποσπασματικής αποτίμησης, αλλά επεκτείνονται σε μια ευρύτερη επιδίωξη που αποσκοπεί στην επαναδιατύπωση των κανόνων του παιγνιδιού και κυρίως του τρόπου ανάγνωσης των προβλέψεων του διεθνούς δικαίου.

Αυτός είναι και ο λόγος που κατά την άποψη του γράφοντος, η Εξωτερική πολιτική την οποία υιοθετεί η διοίκηση Τραμπ, ΔΕΝ θα πρέπει να προσεγγίζεται με τα παραδοσιακά ερμηνευτικά εργαλεία, διότι απλούστατα μια τέτοια τακτική, το μόνο που θα αναπαράξει θα είναι τα αδιέξοδα.

Ταυτόχρονα θα πρέπει να επισημανθεί, ότι οι κρατικοί δρώντες, μεταξύ των οποίων και η χώρα μας, ΔΕΝ είναι δυνατόν να συνεχίσουν να φυγομαχούν εκτοξεύοντας αφορισμούς και αναθέματα για μια Εξωτερική πολιτική με την οποία δεν συμφωνούν, διότι απλούστατα μια τέτοια τακτική ΔΕΝ είναι λύση. Αυτό που οφείλουν να κάνουν είναι να την αναλύσουν διότι τους αγγίζει, να την κατανοήσουν διότι...