Μετά από την αιφνίδια και κυρίως προσβλητική ακύρωση της επίσκεψης του υπουργού Άμυνας του Ισραήλ, Μπένι Γκάντζ, στο υπό σύσταση Διεθνές Κέντρο Αεροπορικής Εκπαίδευσης στην Καλαμάτα, οι πολιτικοί μας ταγοί, δια των μιντιακών θεραπαινίδων τους, εναποθέτουν και πάλι τα πάντα, στην πιθανότητα επανεκλογής Νετανιάχου στην πρωθυπουργία…
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Δεν πρόκειται
απλώς για μια επιζήμια και πολλαπλά επικίνδυνη αντίληψη. Πρόκειται στην ουσία
για μια έμμεση αναγνώριση του ναυαγίου του
γνωστού μεγαλόσχημου αφηγήματος περί στρατηγικής συνεργασίας μεταξύ των δυο
χωρών, το οποίο υιοθετήθηκε, όχι για να αποτυπώσει επ’ ακριβώς το περιβάλλον της
διμερούς συνεύρεσης της Ελλάδας με το Εβραϊκό κράτος, αλλά για να τροφοδοτηθούν
με το απαραίτητο υλικό οι επικοινωνιακές ανάγκες των κυβερνώντων. Και για να εξηγηθούμε πληρέστερα,
θεωρούμε πως είναι απαραίτητο να
αποσαφηνίσουμε τα εξής:
Πρώτον: Καλώς επιδιώχτηκε να αναζητηθεί ένα modus vivendi μεταξύ της Ελλάδας και του Ισραήλ,
σε μια εποχή εξαιρετικά κρίσιμη και με την ΝΑ Μεσόγειο να εμφανίζεται πλήρως
αποσταθεροποιημένη. Δυστυχώς όμως η Εξωτερική πολιτική της χώρας μας δεν κατέδειξε,
στο πλαίσιο αυτής της σχέσης, την αποφασιστικότητά της να διεκδικήσει και εν
τέλει να «επιβάλει» και ένα ανάλογο modus
operandi που θα αναδείκνυε και θα επιβεβαίωνε καθημερινά τον στρατηγικό
χαρακτήρα αυτής της σχέσης.
Δεύτερον: Η κρισιμότητα της παραπάνω διαπίστωσης, δεν συνιστά μια απλή διαχειριστική ανεπάρκεια ως προς την αντιμετώπιση του συγκεκριμένου ζητήματος. Αποτελεί ένα διαρκές δομικό πρόβλημα στην...